Polanka

Hatake

Przyszla spokojnie, nagle zauwazyla wilka, który byl wtedy na wsi.. Chwile stala patrzac na niego, nie wiedziala czy ma podejsc czy poprostu isc sobie dalej.

Kelir

Oddychało mu się coraz ciężej. Miał wrażenie, że jakieś cielsko przygniata mu pierś. Ocknął się ze snu, otworzył oczy i tuż przed nosem zobaczył czubek ciemnego ogonka...
Poderwał się na równe łapy, zwalając szczeniaka na śnieg.
- Co to ma znaczyć?! Uparłeś się na mnie, czy co?! - prychnął, przybliżając pysk do pyska małego.
Nagle wyczuł, że ktoś stoi tuż obok. Zerknął na wilczycę. Wyszczerzył zęby.
- Witam.

Hatake

Yyyy, witam.. : powiedziala niepewnie, podeszla blizej : Wiesz... Dzieki..: usmiechnela sie lekko

Morir

- Pardon, milordzie - parsknął śmiechem, widząc reakcje wilka na stojącą nieopodal wilczycę.
Otrząsnął się z zimowego puchu, i usiadł, czekając na rozwój wydarzeń z nieukrywanym rozbawieniem.

Mack

Usiadł, obserwował ze śmiechem w oczach, a także ironią. Położył się, wyprostował łapy.

Kelir

- Żaden problem - wciąż szczerzył zęby do wilczycy. - Jak wilk z wilkiem, trzeba sobie pomagać.
Nagle spoważniał, zerknął kątem oka na siedzącego w pobliżu szczeniaka.
- Milordzie...? Ech... Chcesz czegoś? Jeśli nie, to zmykaj! Bawić się, mały! - westchnął i zerknął na wilczycę. - Dzieci...

Hatake

Kontem oka spojrzala na Macka.. Jej mina posmetniala, wiedziala ze jej nie pozna *Moze to lepiej* pomyslala *Za duzo przeszlam* Zacisnela lekko kły, po chwili znow usmiechnela sie jednak tylko na moment : No tak:mruknela patrzac na młodego, po chwili usiadla na sniegu.

Monalisa

Przyszła powoli, miała nadzieję że odpocznie, a tu natrafiła na kilka wilków, na Kelira na szczeniaka, i na jakąś wilczycę i na czarnego wilka, usiadła i słuchała co się dzieje, domyślała się że szczeniak ma coś z tym wspólnego.

Mack

Zbladła jego twarz, nie umiał uwieżyć że to ona... Podszedł wolno i niepewnie. - Cześć... Hat...

Morir

Obrzucił dwójkę wilków rozbawionym wzrokiem, po czym pokręcił głową śmiejąc się cicho i odbiegł troszkę dalej. Było to dla niego niezwykle zabawne.
- Właśnie się bawię - wyszczerzył zęby w łobuzerskim uśmiechu.

Mack

Zaśmiał się, usiadł oczekując odpowiedzi hat.

Monalisa

Wychodząc z polanki, zaczeła śmiać się - ten dzień jest zwariowany - poszła w inne miejsce.

Hatake

Spojrzala na Macka: Ty.. ty mnie poznales? : uniosla brwi w lekkim zaskoczeniu, spuscila lekko łeb: Czesc.. : mruknela lekko sie usmiechajac.

Kelir

Miał wrażenie, że przeszkadza dwóm ciemnym wilkom. Dyskretnie odsunął się od wilczycy, podszedł do Mony i przysiadł obok niej. Zerknął na szczeniaka i skrzywił się, zdegustowany.
- Temu małemu niewiele do szczęścia brakuje, nie? Wystarczy zobaczyć dorosłych prowadzących stateczną rozmowę, a już wariuje. Może z nim coś nie tak? Brak ojcowskich zębów? - westchnął i uniósł łeb ku niebu. - Mam nadzieję, że mój ewentualny potomek nie będzie tak... postrzelony.

Hatake

Kontem oka spojrzala na Kelira *Nawet nie wiem jak ma na imie* pomyslala, ale po chwili znow spuscila łeb, patrzac ukratkiem na Macka.

Mack

Jak ciebie nie można zauwazyć? - zapytał rozbawiony - Jak tam u ciebie??

Monalisa

Podszedł do niej Kelir - no chyba tak, ale niezły będzie z niego wilk, nie? - zaśmiała się, spojrzała na Kelira.

Morir

Morir nagle pochmurniał. Podniósł się i pobiegł do lasu. Znów zaczęła zbierać się w nim złość, nienawiść, bezsilność. Zaczął biec jak oszalały, omijając młode drzewka i większe kępy trawy.

Hatake

Wporzadku.. : usmiechnela sie, spojrzala mu w oczy : U ciebie? : spytala nagle odwracajac wzrok, byla teraz inna, ale przy nim stawala sie taka jak dawniej, dobra i spokojna..

Mack

Jak zwykle zraniłem kolejną wilczyce... Ja się nie nadaje do Kochania. - powiedział cicho. Wziął garść śniegu i w nią rzucił xD