Wierzbowa Polana

Shin

Na jego pysku zagościł uśmiech. Niby od niechcenia przysunął się trochę bliżej wilczycy. Spojrzał na nią i przyjrzał jej sie uważnie. Poprawił włosy które spadły mu na oczy. Potem patrzył uważnie na smoka.

Nemezys

/Ja się pytałam Sekrin'a, więc uznajmy, że Shin nie opowiedział na to pytanie, tylko się bliżej przysunął bez słowa. x'3/

Nem, zwróciła swe oczęta ku białemu wilku.
- Jak się zwiesz, śnieżynko? - spytała się wilka i ze śmiechem poczęła czochrać mu włosy na głowie, tak na żarty.
- Masz puchate włosie. - oznajmiła z ciekawością.
Tak, ją nawet interesowało poruszanie się mrówek po ziemi.

Shin

Jaki ze mnie debil x3

- Bliscy mówili mi Shin - powiedział. - Ale ty mów jak chcesz. Dotknął swoją łapą łapy wilczycy. - Ja to mam szczęście - powiedział jakby do siebie. Banan na jego pysku rozszerzał się z każdą chwilą.

Nemezys

/Mi zdarza się to dość często, więc jestem przyzwyczajona. x)/

Muhahaha! Ktoś dotknął łapy Nemezys! Lecz ona zareagowała tylko krótkim "hę?", bo cóż miała powiedzieć?
Odruchowo, aczkolwiek delikatnie i powoli, odsunęła swą łapencję od samca i wbiła wzrok w horyzont, tak samo, jak zobaczyła pierwszy raz smoka.
- Hm... Shin. Ciekawe, lecz mało spotykane imię. - rzekła.

Marley

//Pomyłka, źle wstawiłem//

Shin

- Hm jak się je całe życie ma to się przyzwyczaja - powiedział odsuwając sie trochę od wilczycy. - A twoje imię? Mam nadzieję że równie piękne jak ty ... - powiedział. Wbił wzrok w niebo. Takie piękne, błękitne ... Potrząsnął łbem i znów patrzył na wilczycę.

Sekirn

Smok zupełnie nie przeją się pytaniem Nemezys.
-Póki co nie. Może za 10-20 lat zacznę się nad tym zastanawiać, mam w końcu czas... Zawsze też może mnie trafić jak grom z jasnego nieba. - powiedział zupełnie nie speszony
-Jeśli dobrze rozumiem, to co masz na sobie to ubranie? Cóż nie znam się za bardzo na ludzkich wynalazkach. W sumie wiem jedynie, że to jest bransoleta.- powiedział prezentując wykonaną z brązu, bardzo starą ozdobę, która na smoczym palcu wyglądała jak pierścień, choć z pewnością raczej nie dla smoka ją wykonano.
Postanowił nie wtrącać się do rozmowy wilków nie pytany. Niemniej uważnie się przysłuchiwał.

Sasori

-Zabawnie się zrobiło.. - mruknął z wyszczerzonym uśmieszkiem na pysku. Absolutnie nie miał zamiaru demonstrować swojej potęgi, gdyż wydawało mu się to zbędne.. Jednak smok wcale nie miał pojęcia, że niektóre stworzenia z tej krainy są wiele silniejsze nawet od smoków i to była niestety słona prawda. Sasori miał szacunek do tych istot, szanował smoki, ale jego natura była jaka była i zaczepki głównie mu się wybaczało.. Po za tym, demon zadał tylko pytanie, na które smok całkiem dobrze zareagował. Niektóre młode, urocze damy nie mają do powiedzenia nic mądrego, zawsze to samo "bezczelny"..
-Cóż za urocza dama.. - dodał, znajdując się nagle obok Nemezys, nie, nie zszedł z drzewa. Po prostu zniknął i znalazł się w innym miejscu. Spojrzał na nią zaklętym spojrzeniem, a jego długi ogon zawinął się wokół jej łapy, delikatnie, jakby była piórkiem. Słynął z klątw i dziwnych hipnoz, swym piekielnym urokiem, to też często wadery były w stanie pójść za jego głosem. Nie ukrywajmy, swą potworną postawą, był interesujący.. Ogary wciąż drażnił obecnych, chichocząc dziko i szarpiąc się nawzajem.

Wenus

Wenus przyjrzała się Yumi... Dziwne, jest trochę inna niż te wszystkie wilki, które z nią rozmawiały.
- Nie wiem o czym możemy rozmawiać... szkoda, bo w sumie jest tyle tematów..- pomyślała przez chwilę i powiedziała - Jak chcesz o coś pytać..to śmiało. Wal prosto z mostu - wadera uśmiechnęła się i cicho zaśmiała...

Yumi

Yu machnęła ogonem i przyjrzała się uważnie towarzyszce rozmowy.
- No tak.. Masz rację. Niby jest tak wiele tematów, a jednak nie zawsze można je wykorzystać w sposób jaki by się chciało. - Przyłożyła łapkę do pyszczka w geście zamyślenia. Jak dobrze pamiętała zawsze początki znajomości były takie... typowe. Te same pytania, podobne odpowiedzi. Zawsze musiało być tak jakby... coś w zanadrzu, aby rozmowa się dalej kleiła. Nagle w jej główce pojawiła się myśl..
- Wiesz co... mam pewien pomysł. Co powiesz na krótką przechadzkę w inne miejsce? - Uśmiechnęła się i dźwigając się na łapach zmieniła pozycję z siadu. Tym "innym miejscem" była tzw. Góra Przeznaczenia. Pamiętała jak kiedyś była tam... z Hekate, o ile dobrze była poinformowana ta zmieniła teraz imię. No ale, tu nie o to chodzi.

Nemezys

/Shin, jbc., to Nem nie może być z tobą. Prawdopodobnie, będzie zajęta przez Sidney'a. c:/

- Tak, stare bransolety są cudne. Mają w sobie szczególną wartość - zwróciła się do smoka.
- Nemezys, w skrócie Nem. - odparła Shin'owi z małym uśmieszkiem.
Po chwili, zauważając obok siebie demonicznego wilka, lekko się wzdrygnęła. Nie odezwała się ani słowem, w końcu sama mówiła, że będzie go ignorować. Jedynie wbiła swój wzrok w ziemie, patrząc się na nią ze złością i równocześnie milcząc.

Sekirn

Smok uważnie przyjrzał się bransolecie, nieco zdziwiony. W końcu jednak jedynie pokręcił głową dając spokój rozmyślaniom.
-To prezent. Nie ma dla mnie żadnej innej wartości.- powiedział cicho.
Nagła przeniesienie się upiornego wilka z miejsca na miejsce, nie uszło uwagi Sekirna. Jasno zdał sobie teraz sprawę z tego, że nie był to po prostu dziwoląg. Smok zachował spokój, ale poją, że choć fizycznie może być potężniejszy od nieznajomego, ale nie znając magii i nosząc w sobie okruchy szaleństwa nie mógł by pokonać basiora. No chyba, że by go zaskoczył, ale w to nie wierzył.
Widząc zachowanie Nemezys postanowił coś zrobić.
-Racz się odsunąć. Twoja obecność jest wyraźnie przykra dla Pani.- powiedział stanowczo.
Dla podkreślenia swoich słów Sekirn umieścił między demonicznym basiorem i wederą rozpostarte niczym parawan skrzydło.

Shin

Shin wstał i rozejrzał się. - No miło było ale będę spadać - odparł spokojnie. Ziewnął i ruszył przed siebie. - Do zobaczenia - rzucił biegnąc przed siebie. Z oddali dobiegł jeszcze szelest i wilk zniknał.

Nemezys

Nem, nieco zdziwiła postawa smoka, aczkolwiek była mu wdzięczna.
- Och, dziękuję. Naprawdę. - rzekła z trochę lepszym humorem.
Odsunęła się powoli od Sasori'ego, tym razem patrząc się na białego wilka, który właśnie odchodził.
- Pa. - odparła krótko.

Wenus

Wenus się uśmiechnęła...
- Możemy iść...będzie inaczej niż na poczatku wszystkich znajomości i rozmów- zmrużyła oczy nadal się uśmiechając.
-A gdzie byśmy poszły?-zapytała. Pewnie Yumi zaproponuje miejsce, w którym ona albo nie była nigdy, albo dawno je odwiedzała.

Yumi

Kiwnęła jej twierdząco łebkiem. Dźwignęła się na łapkach prostując się i jednocześnie strzelając stawami. Achh.. jakie to było przyjemne uczucie. Dźwięk strzelających kości też nie najgorszy.
- Tak więc... Zapraszam w Góry Przeznaczenia. Pozwolisz, że poprowadzę. - Machnęła skrzydłami, aby je złożyć przy ciele, rozprostować. Potrząsnęła całym ciałem, aby strzepnąć z futra maleńkie drobinki kurzu. Odwróciła się w stronę lasu, aby po chwili zniknąć pomiędzy jego roślinnością..

zt.

Sasori

-Nie zjem jej spokojnie.. Już polowałem dziś.. - przewrócił oczyskami. Czy wszyscy myśleli naprawdę, że on tylko chciałby wszystkich zniszczyć? Czasem czuł, że nikt nie będzie w stanie nigdy postrzec go jako coś, co można zaakceptować, a nawet polubić.. Dlatego był taki, a nie inny.. Duży wpływ na istoty, mają istoty inne. W momencie kiedy smok wyciągnął skrzydło, by zrobić 'ścianę' przed Sasorim, piekielne ogary - mimo, że smok nie miał złych zamiarów - doskoczyły do jaszczura i poczęły kłapać pyskami, dziko syczeć i otaczać go.. Jednak nie zaatakowały Sekirna, ponieważ nie dostały takiego rozkazu.. Tylko ostrzegły go, że każdy ruch w stronę ich Pana, będzie jego ostatnim. Sasori nie zwrócił na to uwagi, ogary niczego nie zrobiły by bez jego woli.
-Myślicie, że każdy demon jest tym samym.. Nie wiecie jednak, że każdy jest jednak inny, a demony nie są kategorią, a jedynie nazwą. - mruknął niezadowolony, z paskudnym wyrazem pyska, lecz spokojem w głosie. Smok nie był dla niego żadnym zagrożeniem, nawet tabun smoków.. Ale naprawdę szanował te stworzenia, gdyż były nieliczne w tej krainie, a uważano je za dziwolągi. Podobnie jak istoty inne.. Tu też samego Witezia.

Sekirn

Smok był nieco zdziwiony słowami witezia. Istota wydała mu się wręcz... smutna.
-Mylisz się. Nawet przez chwilę to, że jesteś demonem nie miało dla mnie znaczenia. Chyba jednak nie spodziewałeś się, że twoja dokuczliwość nastroi mnie do ciebie przyjaźnie? - powiedział z niezmąconym spokojem
Smok nie miał oporów przed rozmową z witeziem, przynajmniej dopóki ten będzie zachowywał się przyzwoicie.
-Podobnie twoje towarzystwo- przy ostatnim słowie parsknął w kierunku ogarów -raczej nie skłania do zawarcia z tobą bliższej znajomości. Nie mniej jednak, jestem skłonny uznać wszystkie te sprawy za niebyłe, jeśli i ty puścisz w niepamięć moje błędy. Dzięki czemu łatwiej nam będzie nawiązać znajomość.
Mówił szczerze, wyraźnie zainteresowany demonem, nie porzucił jednak ostrożności, ani nie cofnął skrzydła, stanowiącego symboliczną ścianę między Nemezys i nieznanym mu z imienia basiorem.

Sasori

-To nie dokuczliwość.. Niestety to już taki charakter.. Czyż dobre istoty nie rozpowszechniają hasła: Każda potwora znajdzie swego amatora? Lub trwożą się, że każdy zasługuje na przyjaźń.. Bla, bla, bla.. - mruknął w stronę smoka, nagle znajdując się bardziej na przeciw niego, a nie koło wadery. Przestał zwracać na nią uwagę na ten czas. Przekrzywił łeb, a jego szklista czaszka zalśniła od strugi jakiegoś światła.
-Nie jestem pamiętliwy, a więc w niepamięć oddale Twój stosunek do mniejszych od Ciebie istot.. Pamiętaj jednak, że to nie wzrost i nie waga czynią Cię silnym. - usiadł spokojnie, prawiąc do smoka, patrząc na niego przenikliwymi, otchłannymi ślepiami.
-Często na takim podejściu można się przejechać.. Wiem co mówię. - dodał, mlaskając przy tym jaszczurczym jęzorem. Przez ten czas ogary, cieniste istoty, były coraz bardziej nieznośne i dokuczliwe, zaczynały powoli wpływać na agresywniejsze poczucie Sasoriego.

Sekirn

Smok uśmiechnął się, a był to grymas dość osobliwy. Otworzył lekko pysk, a za razem ściągnął wargi tak by zasłaniały zęby.
-Od kiedy to smoki zaliczają się do dobrych istot? Co do charakteru to można go powściągnąć, jeśli się chce.- Powiedział spokojnie
Głowa smoka nie poruszyła się nawet o cal, ale nie przeszkadzało to Sekirnowi w obserwowaniu Saoriego
-Masz rację. Nie tylko waga i długość pazurów decydują o wyniku walki. Nie jest też prawdą, że nie mam szacunku dla mniejszych od siebie. Gdyby tak był był bym zupełnym głupcem.
Ogary zaczynały już nudzić smoka, ale nie bardzo wiedział co ma na to począć. Nie chciał obrazić witezia, odganiając jego towarzyszy. Na razie więc jedynie złożył skrzydła.