Lwia skała

Hithan

- To dobrze, bo już się bałem, że coś się stało - powiedziałem

Dragonus · Gość

jestem Dragonus samiec Afla smoków

Hithan

- Czyli jesteś następcą mojego następcy... Miło mi... Jam Hithan, samiec Beta - przedstawiłem się

Dragonus · Gość

W koncu cie poznałem jestem zaszczycony

Dzika Perła

A ja jestem Dzika Perła - stwierdziła smoczyca rozbawiona i zadarła dumnie głowę patrząc im hardo w oczy. I kicham na rangi - chciała dodać, lecz się powstrzymała, miast tego obrzuciła nowego zaciekawionym spojrzeniem swych czerwonych oczu. Stłumiła ziewnięcie. Była skonana, za dużo wrażeń jak na jeden dzień. Przysłuchiwała się więc ich rozmowie. Jednym uchem wpadało, drugim wypadało... Zerknęła na medyka by zobaczyć jak idą prace nad jej skrzydłem.
Coś ty mi tam zrobił? - jej mentalny głos był zaciekawiony, lecz również nieco burkliwy.

Gość

Przyszedł. Warknął pod nosem.

Mack

Przybiegł, spojrzał na czarnego smoka. Kogoś on mu przypominał ale nie wiedział kogo. Wszystko zapomniał po walce w innej krainie. Martwił się że zapomniał o czymś bardzo ważnym.

Donn

Przybiegł tutaj całkowicie przemoczony po deszczu i położył się na skale. Oparł pysk o łapy i wlepił swe błyszczące ślepia w niebo, które coraz bardziej się rozjaśniało. Rozmyślał nad słowami Alayny.

Helmi

Właziła powoli na szczyt skały, nucąc sobie pod nosem jakąś wesołą melodię. Wzrok miała utkwiony w słońcu, które powoli pojawiało się na linii horyzontu. Gdy zauważyła znajomego wilka, ukryła się za najbliższym drzewkiem by zaczaić się na jego ogon.

Rasteria

Przyszła niespiesznie, szukając obiadu i rozrywki. Rozejrzała się więc i po tutejszych kątach... Zauważyła kilka wilków, nadstawiła więc ucha.

Helmi

Zauważywszy przybycie nieznajomej wilczycy, zupełnie zapomniała o ogonie Donna. Wciąż ukrywając się za krzakami, zaczęła przyglądać się fioletowej samicy. - "A może by tak zaatakować jej ogon?" - pomyślała.

Rasteria

Nieświadoma jeszcze tego, kto ją podgląda, Rasteria niespiesznie zakołysała ogonem w zadowoleniu. Usiadła i nasłuchiwała, bo wyraźnie czuła czyjąś obecność blisko blisko.

Helmi

Gdy nieznajoma poruszyła ogonem, mała już szykowała się do skoku. Wbiła wzrok w, wielkie w jej oczach, fioletowe ogonisko i... - Ijaaaaaa...!!! - z dzikim okrzykiem wyskoczyła z zarośli wprost na ogon wilczycy. Rzuciła się na niego i objąwszy łapkami, delikatnie zaczęła go podgryzać.

Rasteria

Rasteria nie drgnęła, dopóki nie poczuła ostrych jak tysiące brzytew ząbków szczeniaka wczepionych w swój ogon. Zafalowała więc nim ostro, strzepując młode. Mignęła jej tylko różnokolorowa plama, nie była więc w stanie nic więcej o tym małym terroryście powiedzieć.

;D

Helmi

Wylądowała tyłkiem na skale. Mimo twardego lądowania, latanie bardzo jej się spodobało. Zerwała się na równe łapki i warknęła najgroźniej jak potrafiła, po czym rozpoczęła szarżę na ogon nieznajomej.

Rasteria

Uśmiechnęła się pod nosem i zafalowała ponownie ogonem, drażniąc małą. Nie chciała parsknąć śmiechem, gdy usłyszała jej warknięcie. Kusząco suwała ogonem tam i spowrotem...
- Złap go!- powiedziała cicho.

Helmi

Z rozpędu rzuciła się na ogon, usiłując przygwoździć go do ziemi. Wgryzła się w niego, już tym razem używając do tego całej siły, którą miała w drobnych szczękach.

Rasteria

... I ogon umknął tak szybko, że zaledwie kilka kłaczków pozostało jej w pyszczku.
- Jestem Rasteria, a Ty Łowczyni?- Powiedziała Rasta, bujając lekko, aczkolwiek wysoko ogonem.

Helmi

Mlasnęła i wypluła sierść, która została w jej pyszczku. Usiadła i zaczęła machać łapkami, usiłując złapać ogon. - Helmi - odpowiedziała.

Rasteria

- Może wolisz zjeść coś na serio?- zapytała, trochę opuszczając ogon, żeby nie przerywać zabawy. Postanowiła jednak nie narażać się ponownie na taki ból.