Lwia skała

Balaa

Otrzepała się patrząc na wilka podejżliwie.
-To tylko ja.
Przysiadła ostrożnie miejąc się na baczności.Czekała na Fedorre.Machneła leniwie kącówką ogona.Znudziło jej się siedzenie i czekanie więc położyła się na Skale kładząc łeb na łapach przewróciła się na prawy bok by lepiej widzieć wejście.

Aronn

Basior nie był zainteresowany waderą więc wstał i otrzepał się z piasku . Po chwili zeskoczył ze szczytu lwiej skały o usiadł na ziemi .
Słońce w pewnym momencie zaczęło przygrzewać sierść Arona . Wilk schował się do cienia pod Lwią skałą . Zaczął rytmicznie machać ogonem i mruczeć coś sobie pod pyskiem .

Balaa

Wadera również nie była zainteresowana wilkiem.Machneła leniwie ogonem przewracając się na drygi bok.Zamkneła ślepia i mlasneła z nie smakiem.Pomyślała że krótka drzemka nic jej nie zrobi.Ułożyła się wygodnie i zasneła.

Aronn

Aron był zmęczony . Dzisiejszy dzień był bardzo wyczerpujący . Położył się na ziemi i ułorzył pysk na łapach . Zamknął oczy lecz nie zasnął , ponieważ on nigdy nie traci czujności . Chłodny wiatr powiewał i schładzał nagrzanego od słońca basiora .

Fedorra

Weszła .
Dojrzała sylwetkę szarego wilka .
Podbiegła do niego , - Cześć - uśmiechnęła się do niego .

Aronn

Otworzył swoje ciężkie ślepia i odpowiedział waderze patrząc na nią - Witaj ! - Następnie wstał i otrzepał się z piasku . Wybiegł na Lwią Skałe i obudził Balę szepcząc jej do ucha - Wstawaj ! Fedora przyszła ! - Ponownie poszedł sobie odpocząć do cienia pod lwia skala .

Fedorra

Usiadła koło niego , - Dziękuję że wczoraj nad morem mnie ogrzałeś . - podziękowała mu i spytała - Co robimy ?

Balaa

Wadera wstała jak porażona.Otrzepała się i rozejżała się bacznie.Machneła leniwie kącówką ogona.Zaóważyła Fedorre zmróżyła ślepia robiąc z nich wężyki.Ziewneła głęboko.
-Witaj.
Powiedziała zaspana.

Aronn

- Nie ma za co . Każdy wie , że wieczorem nad morzem jest bardzo zimno - Odpowiedział na pytanie wadery po czym powiedział : Nie wiem zapytaj Bali - Ziewnął szeroko otwierając pysk i otrzepał się z piasku . Usiadł i patrzył dumnie w dal .

Fedorra

Fedorra zwróciła się do Bali , - Więc co robimy ? - spytała a następnie uśmiechnęła się do zgromadzonych , przysiadła przy Aronnie i spokojnie czakała na odpowiedź wadery .

Balaa

Wadera zeszła z Lwiej Skały na duł.Machneła ponownie ogonem leniwie.Przechyliła się na brawy bok i padła na piasek.Otworzyła jedno oko.
-Nie wiem jak wy,ale ja padam.
Powiedziała robiąc z ślepi wężyki.Ziewneła głeboko i zasneła nastawiając czujnie jedno ucho.

Aronn

Bliskość wilczycy nieco go krępowała ale nie odezwał się . Zastrzygł uchem i zamiatał ogonem po ziemi . Patrzył na rozleniwioną Balę z uśmiechem na pysku .
Słońce zaszło za chmury .
Aron przeniósł swój wzrok na chmury i nasłuchiwał . Wyszedł z pod Lwiej Skały i usiadł na ziemi , nie spuszczając oczu z chmur .

Fedorra

- Przepraszam , nie chciałam Cię urazić - zwróciła się do Aronna , - Ja też jestem zmęczona - ziewnęła i położyła się .

Aronn

Aronn popatrzył na Fedore dużymi oczami ale nie skomentował jej . Wdrapał się na szczyt lwiej skały i po chwili krzyknął - Ja ide na wodospad diamentów , bo mi gorącą - Po chwili basior zeskoczył z lwiej skały i zaczął biec w kierunku wodospadu diamentów . Zatrzymał się , odwrócił i patrzył czy wadery biegną za nim .

Fedorra

Fedorra krzyknęła - Zaczekaj idę z Tobą , kiedy wrócimy musimy coś upolować , idziesz z nami ? - zapytała a następnie zeskoczyła z lwiej skały .

Aronn

- Ja czekam na wodospadzie ! - Zniknął za horyzontem

Balaa

Obudziła się i rozejżała.Nie było już Fedorry i Arona.Wstała i odruchowo się otrzepała.Ziewneła głeboko.

Kaisa

I znów została sama.
Może i wilk, z którym wdała się w rozmowę nie należał do najlepszych rozmówców, ale przynajmniej był... teraz znowu jedynym potencjalnym rozmówcą Kaisy był księżyc świecący jasno tysiące kilometrów od niej. Westchnęła ciężko. Pełnia. Ciekawe, co będzie, gdy nastanie dzień.

Dyzman

Dyzman imię wojownika. Usiłował się zahartować na pustyni bez wody, bez cienia tylko on sam. ćwiczył wytrzymałość przed wizytom na arenie.

Getsu

Getsu przybiegł, po czym usiadł na wielkiej skale. Rozgladał się po okolicy. Później położył łebek na łapach i usną.