Lwia skała

Soaphy

Weszła.
Wystawiła swój krwistoczerwony jęzor. Jej mina była dziwna. Widać, że wadera jest z czegoś zadowolona. Dojrzawszy w oddali całkiem dużego wilka, wraz z młodym, jej mina zrobiła się bardziej poważna. Przybliżyła się do wilków i obrzuciła ich gniewnym spojrzeniem. Udała niezainteresowaną obecnymi. Czekała na ruch Aronna, który miał ostatecznie zadecydować.
-"Może młody się czegoś nauczy"- pomyślała wadera dalej patrząc się na sytuację w jakiej znajduje się młody wilczek.

Nikita

Uważnie patrzyła na przebieg sytuacji albowiem wielki potężny basior stał zeźlony 2 kroki od malca . Nie była ona w stanie jednak aby w razie konieczności pomóc małemu wilkowi , gdyż wiedziała , że basior i tak z nią wygra .
Kiedy zobaczyła , że malec ucieka przyglądała się uważnie basiorowi czy pobiegnie za nim .

Sammaria

Weszła.
Położyła się na skale i popatrzyła w niebo.Czekała na swojego przyjaciela.

Kihe

Przyszedł. Usiadł obok Sammari i powiedział do niej
-Cześć. Długo czekałaś?
Po tych słowach położył się i czekał na odpowiedź przyjaciółki.

Sammaria

Sammaria wstała i podeszła do Kihe. Przywitała go machając ogonem i rzekła:
- Hej.Co u ciebie? Długo nie czekałam - i usiadła koło niego.

Balaa

Przyszła ostrożnym krokiem.Na jej grzbiecie siedziała cichutko Afrodyta.Wilczyca wskoczyła na Lwią Skałe i położyła się na jej szczycie.Afrodyta zwinnie zeszła po łapie wadery na ziemię.

Nikita

Nikita zastrzygła uchem na dźwięki wydawane przez nowo przybyłe wilki . Wszystkie zdawały jej się być znajome . Podeszła do Bali .
- Wita . - Rzekła z zawadiackim uśmieszkiem na pysku . Następnie zapytała : - Co słychać u Ciebie ? -
Położyła się obok Bali . Patrząc na schodzącą po jej ramieniu Afrodytę .

Sammaria

Sammaria znów podeszła do skały i położyła się na niej. Rozmyślała co przyniesie jej następny dzień.Spojrzała na Kihe który leżał w oddali.

Kihe

- U mnie wszystko dobrze. Dzięki, że pytasz ,a u Ciebie jak leci?
Zapytał Sammari i katem oka przyjrzał się Bali.

Balaa

Wilczyca obróciła się do Nikity.
-Witaj..U mnie wszystko dobrze.
Spojżała na łasicę uśmiechając się do niej ciepło.
-A.. u ciebie?
Afrodyta położyła się w łapach Bali spoglądając czarnymi ślepkami na Nikitę.

Sammaria

- U mnie też wszystko dobrze. - powiedziawszy to położyła się koło niego.Zastanawiała się nad czym tak myśli , ale nie odezwała się słowem.

Nikita

Po paru chwilach dostrzegła Sammarię . Podbiegła szybko do niej i zapytała
- Idziemy na Wodospad diamentów ?
Czekała ze zniecierpliwieniem na odpowiedź wadery .

Torres

Kiedy wy się nauczycie, że nie ma czegoś takiego jak "Wodospad diamentów"? Jest "Diamentowy wodospad". To różnica.

Torres nie zwrócił uwagi na przybyłych. Jego wzrok wciąż utkwiony był w szarym wilku i szczeniaku, który ukrył się gdzieś w chaszczach. Wilk wrócił do pozycji leżącej, choć zachowywał całkowitą ostrożność. Oparł pysk o wyciągnięte przednie łapy.

Kihe

-Aha, to się ciesze.
Powiedział i uśmiechnął się do Sammari. Wstał, zaczął znów myśleć. Stał bez ruchu, ale raz po raz sie ruszył.

Sammaria

Cześć.Zostańmy.Tu jest dobrze. - powiedziała witając się z przyjaciółką.Zależało jej by Kihe nie obraził się na nią.

Kihe

Wyrwał się z zamyślenia i kątem oka spojrzał na Torresa. Zauważył, że wilk mu się przyglada i powiedział
-Coś mi się stało czy co?
Po tych słowach podszedł bliżej Sammari i uśmiechnął się do niej.

Sammaria

Sammaria odwzajemniła uśmiech Kihe. Lubiała go i to bardzo.Czasem myślała czy to nie jest coś więcej.

Kihe

Nagle przyleciał Ares i zaczął latać nad głową Kihe.
-Odczep się, zły ptak. No wracaj do domku.
Ares krążył jeszcze chwilę nad głową Kihe, ale po chwili wrócił.

Nikita

Nikita mruknęła sobie pod nosem - Okee... -
Wadera machała swoim wielkim i puszystym ogonem . Dziwiło ją zachowanie Torresa . Myślała , że wilk nie pamięta już co kiedyś wydarzyło się między nimi . Spuściła łeb w dół . Na jej pysku pojawił się wyraźny smutek .
Podniosła swoje ciało z ziemi i otrzepała się . Usiadła . Jej wzrok powędrował na błękitne niebo i z powrotem na Torresa . Zastanawiała się czemu wilk ją ignoruje .

Sammaria

- Muszę wracać - i szepneła coś Kihe do ucha coś co było ledwie słychać to było jej wyznanie.Póżniej odeszła od niego i wyszła.