Tęczowa Pustynia

Yumi

Dobrze, będzie dobrze. Powiedziała do siebie. Zamknęła oczy... zaczęła biec i nagle skok !!
-Łiiii ! - Krzyknęła skacząc, po czym robiąc przewroty i lecąc w dół...
Sturlała się do podnóża wydmy, usiadła i starał się "złapać" prosty obraz otaczającego ją świata.
-Ale fajnie... Powiedziała do Daleka.

Hari

- Wiem - odpowiedział wesoło, szczerząc kiełki w uśmiechu. Już dawno tak dobrze się nie bawił, więc korzystał z ulotnej chwili jak tylko się dało.
- Masz ochotę na jeszcze jeden raz? - zapytał, strzygąc uszami.

Yumi

-No pewnie . ! Już dawno nie miałam takiej frajdy z tak zwykłej rzeczy. - Mówiąc to zaczęła znowu wbiegać pod górę.
-No chodź ! - Krzyknęła za siebie.

Hari

Pobiegł za nią chętnie, wspinając się po wydmowym stoku. Łapy zagłębiały się w przyjemnie nagrzany piasek, zaś rozedrgane od gorąca powietrze falowało całkiem przyjemnie. W końcu wspiął się na sam szczyt jasnej góry.

Yumi

Spojrzała na samca.
-No to jak? na 3 biegniemy? - Zapytała. I nie czekając na odpowiedź zaczęła liczyć.
-1... 2... 3...! - I zaczęła biec

Hari

Ruszył w momencie, gdy zrobiła to wadera. Naprężone mięśnie wybiły jego ciało mocno, poleciał przed siebie podobny do supermana (xD). Szybko jednak lot się skończył i zaliczył spotkanie z miękkim piaskiem. Zaczął turlać się ze śmiechem w dół.

Yumi

Yumi po chwili lotu spadła na ciepły od słońca piach... Zaczęła toczyć koziołki i staczać się w dół. Uśmiech nie znikał jej z pyska.

Hari

Przeturlał się jeszcze parę metrów, nim zatrzymał na dobre. Leżał rozpłaszczony na ziemi, z łapami rozjechanymi na boki na dodatek. Grzywka opadła na ślepia, ogon drażnił kręgosłup, natomiast piasek sypał się z futra i pyska.

Yumi

Yumi była już na dole... Nie kręciło jej się w głowie, trochę się przyzwyczaiła.
Spojrzała na Daleka i zaczęła się śmiać. Ze śmiechu przewróciła się na plecy.
-Haha... Ja nie mogę.. Hahaha... Żałuj, że się teraz nie widzisz... - I znowu zaczęła się śmiać.

Hari

Przekręcił się na plecy, zarażając śmiechem od towarzyszki. Ziarna piasku momentalnie posypały się z futra, tworząc na pobratymcach małe kopczyki.

/Ja już spadam./

Yumi

Leżąc na plecach patrzyła w bezchmurne niebo. Słońce prawie zaszło, ale i tak było gorąco. Jeszcze nie było ciemno... ledwo szarawo. Nie widziała w tym niczego niezwykłego. Chciała czekać do nocy. Na niebo pełne gwiazd.
Wpatrywała się i wpatrywała. Po czym spojrzała na Daleka.

// Ok . Cześć ;d //

Hari

Odwzajemnił spojrzenie wilczycy. W jego jasnych tęczówkach wyraźnie błyszczało zadowolenie spowodowane miło spędzonym czasem oraz zabawą z tak znakomitą towarzyszką.
- Świetnie było - powiedział z uśmiechem, po czym nabrał pełny haust powietrza do płuc. Ciepłe, a zarazem lekkie, przyjemne, chociaż pustynne.

Yumi

-No, trzeba przyznać. Nikomu trochę zabawy jeszcze nigdy nie zaszkodziło. - Powiedziała.
-Już nie pamiętam kiedy się tak dobrze bawiłam... - Na chwilę się zamyśliła.
-Ojjj... Już daaaaaaaawno temu - Przyznała z uśmiechem Spojrzała na Daleka. "Chyba się zamyślił. Ale nie będę mu przerywać toku myśli xdd" Powiedziała do siebie. Nagle nad jej głową przeleciał ptak. Srebrny z kolorowymi końcówkami skrzydeł oraz ogona.
-Cześć mała! - Krzyknęła - Gdzie byłaś? - Yumi wiedziała, że Ever jej nie odpowie. Ale lubiła z nią rozmawiać. I właśnie tak była. Feniks tylko osiadł na wygrzanym piasku kolo wilczycy i zasnął.

Hari

Ocknął się z rozmyślań w momencie, gdy przybył sporej wielkości, niezwykle kolorowy ptak. Dla Daleka wyglądał niczym tęcza zamknięta w ciele stworzenia, która emanowała ciepłem odpowiednim dla feniksów.
- Cudowny! - wykrzyknął, przypatrując mu się wielkimi oczyma.

Yumi

-Dziękuję. - Powiedziała z uśmiechem.
-Mam ją dopiero od niedawna. Jest młodziutka - Przyznała. Yumi bardzo się cieszyła, że kupiła Ever. Miała nareszcie przyjaciela, który jej nigdy (taką miała nadzieję) nie opuści.

Hari

- Jak się nazywa? - zapytał, podnosząc się na łapy. Te zagłębiły się trochę w sypkim, złotawym piasku, lecz on nie zwracał na to uwagi. Przypatrywał się cudownemu feniksowi, nie mogąc wyjść z wrażenia jego majestatu.

Yumi

-Ma na imię Ever. - W tym momencie ptak się obudził i wstał. Stał na piasku, na którym nie mógł utrzymać równowagi. Po paru chwilach postanowiła, że jednak będzie siedziała. Popatrzyła dużymi oczami na wilka. I gapiła się xd
-Yyyy... No tak. - Powiedziała Yumi.

Hari

On również gapił się na ptaka, uśmiechając do niego wesoło.
- Cześć, jestem Dalek - powiedział do niego, nachylając się ku niemu.

Yumi

Ptak tylko przechylił głowę i wydał z siebie dziwny dźwięk. xdd
Yumi spojrzała na nią, a potem na Daleka. Była na początku ciekawa reakcji ptaka, ponieważ Dalek był 2 osobą, którą Ever poznała

Hari

Zaśmiał się.
- Mnie też miło - powiedział, szczerząc białe kiełki. Usiadł na rozgrzanym piasku, rozglądając się dokoła. - Hmm, pusto tu - rzekł wreszcie, machnięciami ogona wzbijając piasek w powietrze.