Tęczowa Pustynia

Xerri

Wilczyca była przygotowana także i na to pytanie, wiec szybko bez zastanowienia odpowiedziała:
-Wojownik musi podlegać rozkazom Dowódcy Wojowników jak i Alfie swej watahy.
wilczyca owinęła się swoim ogonem. Wow, jaki miała puszysty ogon!

Elena

Zielonooka słuchała i na końcu skinęła głową.
- Pamiętaj także o Betach. - odparła z uśmiechem. - Powiedz mi, miałaś już jakieś przygotowanie praktyczne? Próbne walki, choćby pojedyncze ataki? Jakieś ćwiczenia wzmacniające mięśnie i poprawiające zwinność oraz szybkość? - to ważne. Bez ćwiczeń ataki mogłyby okazać się zbyt słabe a obrona nieskuteczna, a w prawdziwej walce nie można sobie na to pozwolić.

Zed

Wędrując tak samotnie, Mort dotarł do tego miejsca przypadkowo... Rozejrzał się wokoło i dostrzegł dwie wadery... No tak... Obydwie również kojarzył. Lekko się uśmiechnął, ale nie ujawniał się jeszcze. Dopiero po chwili, siły wyższe kazały mu wyjść z ukrycia, bo po co niby miał się chować?
Wyszedł powoli, spoglądając zielonkawymi ślepiami na obie istoty.
- Cóż za zbieg okoliczności, bym spotkał dwie znajome za jednym podejściem... - mruknął sam do siebie.
No ba, doskonale pamiętał co Elena zrobiła mu w przeszłości, zaś Xerri? praktycznie została odrzucona...

Xerri

Wilczyca przytaknęła.
-Tak miałam walkę s Shing. Próbną oczywiście, wiec mam jakieś doświadczenie.
Gdy samica ujrzała wilka najeżyła sierść i powiedziała:
-Czego tu szukasz?!
Po czym zaczęła warczeć i pokazywać kły.

Mongrels Law

Przechodził sobie właśnie tędy i w ostatniej chwili zauważył kilkoro osobników więc zamierając z łapą w górze nim postawił krok rozejrzał się będąc jeszcze niezauważonym. Zmieniając kierunek swej wędrówki usłyszał jak nieznajoma wilczyca warczy chyba na innego wilka co wyglądało agresywnie w stosunku do niego więc nie chcąc zaczepki po długiej wędrówce i z takim zmęczeniem. Po prostu idzie dalej czując na sobie spojrzenia. Nie codziennie bowiem spotyka się wilka nie grzywiastego podobnego do lisa lecz o wiele od niego większego.

Zed

- Czego tu szukam? A musi być powód dla którego tu przyszedłem? - spojrzał na nią z lekkim uśmiechem.
Warczała na niego? Cóż... Niezbyt go przestraszyła.
- Twoje nastawienie bojowe nie robi na mnie wrażenia... Wybacz, ale nie przyszedłem tu po to, by krzywdzić niewinnych. - dodał po chwili, unosząc prawą łapę i oglądając ją wnikliwie.

Elena

To dobrze, że miała praktykę. Nie mniej z nią też potrenuje. Musi zobaczyć, czy nie będzie trzeba czegoś dopracować. Podstawy i treningi to podstawa. Brązowa przeniosła spojrzenie na basiora, którego wcześniej znała. Położyła łapę na ramieniu Xerri i uśmiechnęła się do niej. Po tym przeniosła spojrzenie na Marta.
- Witaj Mort. - jej głos diametralnie się zmienił. Wcześniej spokojny i ciepły, teraz był zimny i niższy. Także jej oczy się zmieniły. Nieco pociemniały i zamiast wesołych iskierek pojawiło się skupienie. Niewiarygodne, że tak szybko się zmieniła.
- Więc co Cię tu sprowadza? - zapytała lustrując wilka wzrokiem.

Zed

- Ależ skąd... - jeszcze szerzej się uśmiechnął, lecz uśmiech ten nie był szczery.
- Po prostu miałem takie szczęście Was tu spotkać. Czyżbyś zapomniała o starym dooooobrym przyjacielu?? - przeciągnął to słowo jakby chciał jej coś wypominać, lecz po co? Co ma przeszłość do teraźniejszości? Zostawiła go samego nawet bez krzty godności...

Elena

Zmrużyła nieco ślepia.
- Nie, skąd. Trudno cię zapomnieć. - powiedziała nadal spokojnie. - A tak z czystej ciekawości. Dlaczego Xerri tak bardzo cię nie lubi? - zapytała zerkając kątem oka na swoją podopieczną. Była bardzo tego ciekawa, tym bardziej, że nie wiedziała co działo się przez jakieś trzy miesiące w krainie. Po prostu jej nie było. Powrót, mnóstwo zajęć... Eh... nie warto wspominać.
- Zmieniłeś się... - dodała przyglądając mu się z uwagą. W jego oczach było coś innego.

Zed

- Dlaczego? Ją o to spytaj... Może dlatego, że spotkała się z odrzuceniem z mojej strony... Ot, mi katastrofa... - odpowiedział, a w jego ślepiach rzeczywiście było widać coś innego niźli uczucie jakim dawniej pałał...
- Jak to jest spotkać się z tym samym co zrobiło się wcześniej z innym? - zapytał lekko mrużąc ślepia. A miał na myśli sytuację, gdy i Elena spotkała się z odrzuceniem, gdy Samuel wybrał inną...
- Zapewne miło się nie czułaś, teraz wiesz jak to jest ? - dodał po chwili.
Gdy samica stwierdziła, że się zmienił, ten tylko uśmiechnął się po raz wtóry.
- To Ty mnie zmieniłaś. - odrzekł ze stoickim spokojem.

Xerri

Wilczyca gdy poczuła łapę swojej mentorki, przestała warczeć i powiedziała do Mort'a:
-Zmieniłeś się. Ale tylko charakterem. Jestem gorszy. A gdzie jest twoja Netra?
Nie chciała być niegrzeczna, ale do Mort'a teraz czuła tylko odraze. Chciała żeby kiedyś do niej wrócił, ale to chyba niemożliwe.

Mongrels Law

Wraca z powrotem ponownie natrafiając na wilki. Miał cichą nadzieję że już ich tam nie będzie ale jak już są to idzie tak żeby nie włazić im w drogę. Ogon oczywiście w dół bo zdają się być starsze i nie z watahy, do której chce dołączyć, co poznał po zapachu osobników. Nie wydawało mu się raczej żeby groziło mu z ich strony jakieś specjalne niebezpieczeństwo ale na wszelki wypadek nie patrzył w stronę żadnego z nich.

Prosimy nie pisać w fabule bez zaakceptowanej karty postaci, gdyż może się to skończyć ostem.

Elena

Jeszcze bardziej przymrużyła ślepia.
- Xerri, nie ma sensu takich rzeczy rozpamiętywać. - powiedziała spoglądając na wilczycę i ciepło się uśmiechając.
- Wiem. I wiedziałam bez tego. Wybacz mi to co się stało. Nie byłam do końca sobą. - zwróciła się ponownie do basiora spokojnym tonem, jednak nadal stała wyprostowana.
- I sami się zmieniamy. My decydujemy, czy chcemy poddać się zmianie. Nikt inny. Dobrze o tym wiesz. - dodała a jej głos złagodniał.
- Czy nie można o tym zapomnieć? - zapytała patrząc prosto w ślepia Mortowi.

Xerri

Wilczyca cicho szepnęła do siebie:
-Ja nie mogę o tym zapomnieć co ty mi zrobiłeś Mort. Najpierw nadzieja potem zdrada...
Po czym rzuciła sensei spojrzenie znaczące: Możemy odejść od niego i zająć sie treningiem?

Elena

Skinęła Xerri łbem i ponownie spojrzała na basiora.
- Wybacz Mort. Odbywamy właśnie trening i pora, by go kontynuować. Jeśli chcesz możemy spotkać się później. - powiedziała i zwróciła się do wilczycy. - Chodźmy może na moją arenę. - uśmiechnęła się do niej i powoli ruszyła w kierunku swojej areny oglądając się za Xerri. Pora na odpowiednie miejsce, gdzie nikt nie będzie przeszkadzał. No i gdzie w razie potrzeby ma potrzebny sprzęt do treningu.

Xerri

Xerri zgodziła się i ruszyła za mentorką strzeliła ogonem w stronę Mort'a i powiedziała:
-Nie wiesz co straciłeś.
To mówiac podbiegła do mentorki i czekała, aż mentorka ruszy pierwsza.

Elena

Z uśmiechem ruszyła truchtem przed siebie. Zatrzymała się jeszcze przed linią drzew i krzewów i skinęła łbem Mortowi. Jest alfą i musi pamiętać o manierach. W końcu zniknęła między krzakami i już jej nie było.

[zt] Zapraszam na arenę ;)

Mongrels Law

[Zniknął z pola widzenia jakiś czas temu]

Zed

Mort tylko odprowadzał wzrokiem obie wadery.
- Jeszcze się spotkamy... - rzekł, cicho mrucząc.
Oj tak... To co mu przekazały obie samice też ma swoje poparcie w rzeczywistości, ale on sam nie był do końca pewien co robi. Teraz jednak nie będzie rozpamiętywał przeszłości, choć i do niej pragnął czasami wrócić. Cóż... Gdy towarzystwo odeszło, basior wyczuł, że był ktoś tu jeszcze. A ten "ktoś" myślał, że jeżeli przemknie obok, to nikt się nie spostrzeże.
Ruszył przed siebie, a w głowie siedziały mu te wszystkie wspomnienia. Jak na przekór... Pamiętał o nich i nie za bardzo mógł o tym wszystkim tak po prostu zapomnieć.... W końcu i on zniknął z tego miejsca.

z.t

Hei

Hei przywędrował na pustynię wraz ze swoim wiernym towarzyszem - czarnym kocurem, który nie odstępował wilka ani na krok. Razem tworzyli zgrany zespół i wędrowali razem przez niezliczoną liczbę krain. W końcu jednak nadszedł czas na osiedlenie się w jednej z nich i padło właśnie na to miejsce - które niemniej od początku przypadło Heiowi do gustu, w związku z czym nie miał większych zastrzeżeń przed spędzeniem tutaj reszty swojego życia. Wilk przysiadł na piasku, wpatrując się w krajobraz i podziwiając otaczające go widoki.