Złoty piach

Bridget · Gość

Zmrurzyła oczy
-Dlaczego!!!!-krzyknęła na cały legulator a z jej oczy pociekły łzy-potrafisz tylko lubić a co z tą miłaścią która nas łączyła zmieniasz partnerki jak rękawiczki a ja wolę być szalikiem!!!!-krzyknęła przez łzy i odwróciła się tyłem do Szasty.

Szasta

Nikogo nie zmieniałem chyba się zapomniałaś,że to ty przerodziłaś swoją miłość do mnie w materialne rzeczy i zresztą mnie nie chciałaś.Sherii ona może mnie nienawidzić,ale to i tak ona wybrała kochałem ją tak samo jak niegdyś ciebie.Przez głupi uczynek straciłem pamięć i moja wina,że miałyście o to do mnie pretensje-rzekł i spuścił łeb

Bridget · Gość

-Ja nie miałam pretensi i pieniądze to nie wszystko ja cię kocham kocham!!!!Dla mnie liczy się dobro dzieci i..twoje jeśli mnie nie chcesz to...żegnaj-podbiegła do niego liznęła go w pysk i uciekła i kropla jej łzy spadła na Szastowy pysk.Wybiegła.

Szasta

Wyszedł wolnym krokiem bez emocji,mrugał,oddychał i w ogóle był spowolniony.Marzył żeby się położyć w łóżku i odpocząć.

Nafta

Przyleciała. Podmuch wiatru rozwiał piach. Otrzepała skrzydła i zaczęła machać ogonem.

Mack

Leciał tak ciągnąc po piachu swój ogon. O dziwo nie przejął się rozgrzanym, piekącym piaskiem. Leciał tak błądząc po obrazie, który przed sobą widział. Nagle stanął na piachu. Ani żywego ducha. Usiadł. Rozłożył swe skrzydła. Poparzenia były wielkie, ale szybko znikały z jego ciała.

Nafta

Spojrzała na basiora. "Wilk ze skrzydłami?!" - pomyślała. Podeszła do niego - Nafta - powiedziała machając ogonem w prawo i lewo.

Mack

Spojrzał kątem na nią z diabolicznym uśmiechem. Zmierzył ją wzrokiem od góry na dół. Oblizał swoje kły z krwi. - Mack, coś nie pasuję? - zapytał ze spojrzeniem lekko ironicznym. Położył się.

Nafta

- Wszystko gra, ale pierwszy raz widzę wilka ze skrzydłami. Trochę mnie to zdziwiło - powiedziała także się kładąc. Była zmęczona dzisiejszym dniem.

Mack

- Muszę Cię rozczarować, nie jestem tutaj jedyny. A co do smoków, jesteś sama - prychnął pod nosem. Przeklną w duchy czując okropne pieczenie na brzuchu oraz grzbiecie. strasznie go to denerwowało.

Nafta

- Nie jestem - poprawiła go - Już na początku poznałam Hithan'a byłego przywódcę smoków - powiedziała bawiąc się piaskiem.

Mack

- No, cóż. Jestem zmuszony Ci wybaczyć za ta pomyłkę... - mruknął z szyderczym uśmiechem. Przeszywał ją wzrokiem. Machnął kilka razy skrzydłami, by zawiał kojący wiatr. Tak to dla niego było przyjemne. Ale szybko się skończyło. Katem oka obserwował ją bacznie.

Nafta

Przeciągnęła się. Zobaczyła jak na piachu biegnie biały skorpion. Wzięła go za ogon i oderwała kończyny. Po chwili już go gryzła - Wybacz nie mogłam się oprzeć - powiedziała spoglądając na wilka.

Mack

Nawet nie odezwał się. Jedynie zaśmiała się bezczelnie pod nosem. Nie wiedział jak, co powiedzieć. Nie przepadał od pewnego czasu za rozmowami. Westchnął pod nosem obserwując lecące sępy.

Nafta

Ziewnęła ukazując swoje wielkie i białe kły. Machnęła ogonem, by go rozprostować. Przeciągnęła się po tym i zakopała ogon i łapy w piachu. Bardzo lubiła żar.

Mack

Nikt, nie zauważył, a on bez szczelnie, przy jej obecności, po prostu zasnął z ironicznym uśmieszkiem. Lecz wszystko słyszał, był na wszystko w gotowości. Do ataku.

Nafta

Spojrzała zdziwiona na wilka. Uśmiechnęła się lekko i także postanowiła się zdrzemnąć. Położyła łeb na łapach i zamknęła ślepia.

Mack

Zjeżyła mu się sierść na całym grzbiecie, przeczuwał że, ktoś nadchodzi. Ale nie był pewien, kto. Otworzył szybko swe ślepia. W oddali widać było poruszające się czarne plamy. Cóż to mogło, być? Ludzie? Zerwał się gwałtownie. Nie okazywał ani troszeczkę strachu. Był opanowany, a nawet i znudzony tym.

Nafta

Otworzyła jedno ślepie i spojrzała na wilka - O co chodzi? - spytała od niechcenia. Przeciągnęła się i znów ułożyła łeb na łapach.

Mack

- Ktoś nadchodzi. Od razu bym wiedział, kto. Lecz teraz coś jest nie tak. nie potrafię wyczuć ich zapachu... - mruknął pod nosem patrząc na nią ironicznie. Nie chciał bezczynnie stać, więc wzbił się w górę.