Złoty piach

Shauni

- Nie, oczywiście, że nie nudzi - powiedziała miękkim głosem i uśmiechnęła się ciepło - Na prawdę bardzo miło spędza mi się z Tobą czas - dodała ze szczerością w oczach.

Abaddon

//"Naprawdę" łącznie.//

- Bardzo miło mi to słyszeć - powiedział i uśmiechnął się lekko. Jemu również spędzanie czasu z Shauni sprawiało przyjemność. Była chyba jedyną osobą w tej krainie, o której w chwili obecnej nie mógł powiedzieć nawet jednego złego słowa.

Shauni

Uśmiechnęła się szerzej.
- No, a może Ty masz mnie już dosyć? - zapytała patrząc mu w oczy, aby wykryć jakby co czy kłamie czy nie.

Abaddon

- Oczywiście, że nie. Gdybym miał cię dość, już od dawna by mnie tu nie było - odpowiedział i zauważywszy jej spojrzenie, dodał ze śmiechem. - Nie musisz używać swojego wykrywacza kłamstw, szczerość leży w mojej naturze.

Shauni

Zaśmiała się cichutko i srebrzyście.
- Wybacz, to silniejsze ode mnie - powiedziała miękko - No to - zaczęła po chwili - skoro wyjaśniliśmy podstawowe kwestie to teraz o czym porozmawiamy? - uśmiechnęła się subtelnie.

Abaddon

- Wymyślenie tematu interesującej rozmowy zostawiam tobie - odrzekł, kładąc się na chłodnym piasku. Dodał po chwili. - Niestety, ja nie jestem zbyt dobrym rozmówcą.

Shauni

Przewróciła ślepiami w charakterystyczny dla niej sposób.
- Oj teraz to marudzisz - powiedziała spokojnie - A wymyślanie tematów jest bardzo ciężkim zadaniem - dodała po chwili, patrząc na niego.

Abaddon

Swym zwyczajem skrzyżował przednie łapy. Odpowiedział z rozbawieniem. - Właśnie dlatego pozostawiam je tobie. Tylko proszę, nie o pogodzie.

Shauni

Udała zmartwienie.
- No nie - powiedziała udając wielkie zmartwienie - to przecież mój ulubiony temat.
Zaśmiała się srebrzyście, co brzmiało jakby rozdzwoniły się srebrne dzwoneczki na wietrze.

Abaddon

Również się roześmiał. - To o czym teraz porozmawiamy? - zapytał po chwili. - A może po prostu trochę sobie pomilczymy?

Shauni

Nie mogła się powstrzymać i znowu zaśmiała się.
- Tak, możemy pomilczeć - zgodziła się z uśmiechem - Może wtedy ktoś wpadnie na temat.

Abaddon

- Skoro tak chcesz... - powiedział i oparł pysk o przednie łapy. Spojrzał na niebo. Na granatowym nieboskłonie znów kłębiły się chmury.

Shauni

Również na chwilę spojrzała na zachmurzone niebo. Jednak po chwili jej oczy powoli powędrowały na wilka. Przygląda mu się uważnie z subtelnym uśmiechem.

Abaddon

Przeniósł wzrok z ciemnoszarych chmur na wilczycę. Przez chwilę patrzył na nią, po czym spytał. - Czy ja jestem aż tak interesujący? Nie wydaje mi się.

Shauni

- Nierozważnie jest stawiać pytanie i samemu na nie odpowiadać - powiedziała z zagadkowym uśmiechem na pysku.

Abaddon

- Chyba, że pytanie jest retoryczne. Jednakże takie zazwyczaj nawet nie potrzebują odpowiedzi - odrzekł. Dodał po chwili. - Ale skoro tak sądzisz, ponowię je bez odpowiadania: czy jestem aż tak interesujący, że mi się przyglądasz?

Shauni

Uśmiechnęła się delikatnie. Spojrzała w niebo i odezwała się spokojnym głosem:
- Tak sądzę, że jesteś interesujący.
Westchnęła cichutko. " I kogoś mi przypominasz" pomyślała.

Abaddon

Uśmiechnął się krzywo. Co mogło kogokolwiek interesować w takim zwyczajnym, bezbarwnym wilku jak on? Zapytał. - Mówiłem ci już, że jesteś naprawdę... oryginalna?

Shauni

Przeniosła czarne ślepia na niego. W jej oczach była nuta zdziwienie.
- Nie, nie mówiłeś - powiedziała patrząc mu w oczy - A jestem oryginalna? - zapytała przekrzywiając lekko łeb.

Abaddon

- Jak na tę krainę, bardzo - odpowiedział, uśmiechając się lekko. Zapewne Shauni zaraz zapyta go, na czym polega ta jej oryginalność. - "Tak... od biedy można to nazwać rozmową" - pomyślał.