Złoty piach

Tasha

Gdy tylko położyła sie na biasku, poczuła chłodna bryzę wiejącą z południa. Cieszyła się tą chwilą. Wiedziała bowiem, i ż to miejsce jest magiczne.

Keane

-Wacale nie.-powiedziała twardo.-Jesli to miejsce jest magiczne, to ja jestem matka Teresa. Przecież to tylko piasek...I piasek, i piasek, i piasek...Oh, długoby wyliczać.-kpiła dalej. Jednak powiedziała to sarkazmem, spacjalnie. Lubiła sie napijać z innych, gdy nie miała nic lepszego do roboty.

Tasha

-Ojejku, czy musisz tak psuś atmosferę?-rzuciła w strone wilczycy i lżała dlej. Po głowie chodziły jej rózne myśli. moze faktycznie wyciagam wnioski z niczego?-myślała.

Keane

-No raczej tak-mówiła-Wyciagasz wnioski z niczego... ale pewnie zorientowałas się, że czytam w myślach?-dokończyła. brzmiało to troche głupio, ale taka była prawda.

Tasha

-Hehe... Miomo, ze moze czytasz wmyslach, to mogłabyś nie komentować?-zadała pytanie retoryczne. Była nadąsana, tak jak zwykle, gdy ktos ja denerwował.

Keane

-Nie dąsaj sie! Źle wtedy wyglądasz...-mówiła-Jak wiedźmina! Sorry, wiedźma.-dokończyła i jeszcze bardziej wyszczeżyła zęby na złośc wilczycy.

Tasha

-Fuj! ty jesteś wiedźma! ty i te twoje czarne dziąsłą...Przynajmniej zęby maz białe.-mówiła rozzłoszczona. wkońcu okładała Keane obelgami, a ona nadal sie śmiała.

Keane

-No i będę sie ciagle smiać! Wyluzuj, sztywna jestes-powiedziała troche skwaszona.

Tasha

-Sztywna? o mnie mówia rezolutna. A ty to jaka jestes? jesli w twojej skali jestem sztywna, to ty jaka jesteś? nadpobudliwa?-Ostro warkneła w strone biało-czarnej wadery.

Keane

-Hmmm... dla mnie moja nadpobudliwość jest atutem...Przynajmniej nie jestem taki 'avagare Joe' czy jakos tak. Tak czy inaczej, to znaczy 'przcietniak'-powiedziała spokojnie. W duszy smiała sie z Tashy.

Tasha

-Fajnie, ze sie przyznajesz sie do takich rzeczy.... ja ni bede sie tak niepoważnie wypowiadać. nie zniże, sie do twojego poziomu. nie, nie dziekuję-wymruczała stanowczo i odwróciła sie od Keane

Jerome

Pojawił się na piaszczystej wydmie. Złocista poświata promieni słonecznych oświetlała jego ciało w ten jesienny dzień. Patrzył na dwa młode wilki obecne tutaj. Oblizał kły i zaczął podążać w ich kierunku na dół.

Miyo

Dreptając tędy i mrucząc jakąś piosenkę pod nosem, wyczuła czyjąś obecność. Był bardzo znajomy. Nawet nie będąc pewna że to ta osoba, popędziła w kierunku zapachu. Soczyła i wylądowała na Jerome - Joł - krzyknęła i roześmiała isę.

Jerome

Spłoszony zjeżył sierść i już chciał zaatakować napastnika gdy okazało się, że to nikt inny a 'Miyo'. Zmarszczył brwi w grymasie - Miyo! - krzyknął lekko wkurzony na jej jakże karygodne zachowanie. Udawał poważnego choć chciało mu się śmiać. Cieszył się, że ją spotkał bo dawno jej nie widział.

Miyo

- Sory sory - mruknęła i spojrzała na wilka. Nie mogła w to uwierzyć - Gdzieś ty był jak cie tu nie było? - spytała rozbawiona i delikatnie walnęła go łapą w bark.

Jerome

Wybuchnął śmiechem i już chciał odpowiedzieć na pytanie gdy uderzyła go w bark. W prawdzie to go nie bolało, ale skrzywił się - Nie no. Na stanowczo za dużo sobie pozwalasz. - mruknął i wstał zrzucając ją z siebie. Otrzepał się z piachu i spojrzał na nią. - Byłem na północy...a konkretniej w krainie skutej całkowicie lodem. - odrzekł.

Miyo

- No dobra , już nie będę - mruknęła. Przeciągnęła się i okręciwszy w miejscu usiadła. Spojrzała na niebo, potem na drzewo, trawe, kamyk, aż wkońcu na Jerome - No to miałeś wycieczke. A ja siedziałam tu i się nudziłam - mruknęła smutnie.

Jerome

Przewrócił oczami teatralnie i westchnął. Co mu tak. Chyba od ostatniej jego wizyty w krainie spoważniał. Czy to dobrze? Nie miał czasu się nad tym zastanawiać. Ugiął łapy i wskoczył na nią przygwożdżając ją swym ciężarem do zimnego piachu. Uśmiechnął się cwanie unosząc jedną brew do góry i patrząc na nią.

Miyo

- Ech i znowu za fotel robie - mruknęła i uśmiechnęła się delikatnie - Coś ty taki spięty? - spytała i przeniosła wzrok z ziemi na wilka. Wydawał się jakby inny niż przedtem.

Jerome

- Spięty? Hmm...- zamyślił się drapiąc łapą po łbie i spojrzał na nią. - No nie wiem. To zrób mi masaż. - zażartował i zeskoczył z niej. Spojrzał na niebo. Ah taki klimat był zdecydowanie dla niego. Zima, lód, mroźny wiatr. - Co u ciebie? Jakiś lovelas? Love Crove i te sprawy a może poszłaś w innym kierunku i przyjęłaś jakąś posadkę w wataszy? Opowiadaj. - był ciekawy.