Złoty piach

Sune

Wciąż siedziała wpatrzona w czarną wilczycę, gdyż zbytnio nie miała co robić. W pewnym momencie, w jej polu widzenia pojawił się drugi osobnik. Zlustrowała go uważnym spojrzeniem.

Maya

Zauważyła, że pewna wilczycą ją obserwuje. Jak ona nienawidzi być w centrum uwagi, nawet jeśli obserwowała ją zaledwie jedna osoba. Jej wzrok z cierpiącego zmienił się na wrogi. Warknęła cicho.

Sune

Prychnęła cicho widząc zachowanie nowo przybyłej. Nie miała zamiaru się z nikim 'gryźć', toteż dla świętego spokoju odwróciła łeb. Patrzyła w jakiś niewidoczny punkt w oddali.

Maya

Zachichotała rozbawiona tchórzostwem tej wilczycy. Rozejrzała się po okolicy. Położyła się kładąc łeb na łapach i zamyśliła się. Jej oczy znów wypełniły się bólem.

Sune

W żaden sposób nie zareagowała, słysząc chichot nieznanej jej wilczycy. Po samym sposobie zachowania wydała jej się dziwna. Najpierw warczy, później się śmieje. Wciąż patrzyła w dal.

Maya

Jej ogon zaczął machinalnie latać w tą i z powrotem. Jej puste oczy teraz już nic nie wyrażały. Myślała o ostatniej rozmowie z Deą. Może źle postąpiła... Może ona ma racje... Może Maya naprawdę potrzebuje przyjaciół...

Mel · Gość

Wszedł tu.Skinął łbem Mayi i usiadł niedaleko.Wilczyca miała podobne ubarwienie futra.Mały bardzo chciał ją poznać.

Sune

Ziewnęła przeciągle i przetarła łapą ślepia. Mimo, iż ziemia nie była o tej porze roku za ciepła, ułożyła się na niej wygodnie. Jej wzrok błądził gdzieś w oddali. Nie miała zamiaru wracać nim do wilczycy. Kto wie czego się po takiej spodziewać?

Maya

Spojrzała łagodnie na młodego wilka i również mu skinęła łbem. Co się z nią stało?! Przecież ona nigdy nie potrafiła być miła... Przynajmniej nie po wygnaniu... Szybko otrzepała się zdziwiona swoją nagła przyjemnością.

Sune

Nie odwracając łba, spojrzała kątem oka na młodego wilka. Patrzyła na niego przez chwilę, po czym znów zawiesiła swój wzrok gdzieś w oddali. Okryła się puszystym ogonem.

Mel · Gość

Uśmiechnął się i podszedł do niej
-Cześć jestem Mel...-powiedział i zamachał ogonem.

Maya

Zlustrowała go swym bystrym wzrokiem i syknęła - Witaj! - Nie potrafiła powiedzieć tego milej. Za dużo przecierpiała w samotności... Za wiele straciła... Jednak coś w tym wilczku jej się podobało. Coś co wymuszało na niej choć trochę... Miłości?! Znów zatrzepała łbem na samą myśl o tym.

Sune

Leżała jeszcze przez chwilę. Zdecydowała się jednak opuścić to miejsce, gdyż nie znalazła tu nic interesującego. Spokojnie wstała i już po sekundzie zniknęła gdzieś pomiędzy drzewami.

Mel · Gość

Spojrzał na nią.
-A jak się pani nazywa?-spytał i wystawił jęzor uśmiechając się.

Maya

Miała ochotę warknąć na niego, jednak coś ją powstrzymało... Po chwili walczenia z samą sobą poddała się i powiedziała. - Maya - Spojrzała na niego swymi jaskrawymi oczami. ,, Ten mały wygląda na walecznego wilczka - Pomyślała podnosząc jedną brew do góry.

Vedette

Vedette zrobiło się gorąco, więc bez zastanowienia wybiegła. Gdy przebiegała obok wilków, trochę ich posypała kującym i nieprzyjemnym piachem. nawet się nie obejrzała tylko biegła do siebie, do swojego świata.

Maya

Gdy poczuła piach na swej sierści zwróciła się w stronę wilczycy, która ją posypała. Zobaczyła, że odchodzi, jednak warknęła ostrzegawczo. Gdy owa wilczyca zniknęła jej z oczu znów powróciła wzrokiem do szczeniaka.

Mel · Gość

Siedział nieporuszoy.Otwierał i zamykał oczy.W końcu powiedział:
-Przepraszm Panią ale czas mnie goni.Muszę już iść.-i wybiegł.

Namida

Lekkim lotem powitała pustynię. Wybrała miejsce do lądowania. Gdy tylko dotknęła łapami podłoża, syknęła. Nie przepadała za miejscami, w których jest wiecznie gorąco. Spojrzała w górę, składając skrzydła, po czym usiadła. W cierpliwości czekała na Marrow'a.

Marrow

Lecąc za nią strzepnął zamaszyście skrzydłami lądując nie daleko niej na piaszczystym wzniesieniu. Jego płomień na ogonie momentalnie wzrósł. Zamiótł nim po piachu zostawiając ślad i rozglądał się po pustyni. Ciepło, gorąco, wspaniale. Tak się czuł. Obrócił się w jej stronę wpatrując się w Namidę. - Jeśli nie odpowiada Ci ten teren a zapewne nie czujesz się najlepiej możesz mnie zostawić dziękuję za wskazanie drogi. - rzekł i lekko się uśmiechnął.