Złoty piach

Namida

- I tak nie mam nic do roboty, chętnię Ci potowarzyszę. Pustynia czy Antarktyda, ważne, że jest co robić - uśmiechnęła się.
Położyła się na piasku, a jej łuski zaparowały. Smok z śniegu i lodu wręcz zbudowany, czemu się dziwić. Ale jej to nie przeszkadzało. Wolała towarzystwo od samotności, nawet jeśli ceną żywiołu.

Marrow

- Mhmm...jak miło. - uśmiechnął się i zatrzepotał skrzydłami silnie kilka razy a piach wzbił się w górę niczym burza piaskowa, która ustała po chwili. Namida była teraz zasypana w piasku po szyję. - Wybacz. - urwał krótko zaczepnym tonem i wzbił się lekko w powietrze unosząc się nisko nad ziemią tak, że przednią wystawioną łapą muskał przyjemny piasek. Kochał takie klimaty.

Namida

Syknęła. Wzbiła się w powietrze i otrzepała się z wdziękiem, z gorącego, wstrętnego piasku. Z łoskotem, chyba pierwszy raz, opadła na ziemię. Zamachała skrzydłami, potem ogonem. Na końcu wytrzepała raz jeszcze szyję. Usiadła, wzdychając.

Nut

Niezauważalnie weszła na pustynię, zapadając się nieco w piachu. Usiadła prosto w pewnej odległości od parki smoków, której z deka się zresztą cykała. Oo
Wtem, spomiędzy jej bujnej grzywki wychynęło coś czarnego, zakończonego szczypcami. Coś, co wyglądało jak odnóże, ponieważ odnóżem właśnie było. Dmuchnęła w grzywkę, tym samym przysłaniając owo czarne coś.
Mokry. Jak ona lubiła się z nim droczyć.

Kilka dni później:
//Chlorella jasna >.< niech kto weźmie coś tu napisze, bo nie chcę tu siedzieć do <piiii> śmierci >.<
Przepraszam, lekki wnerw.//

Abaddon

Abaddon przemierzał pustynię w wesołych podskokach, beztroskim tonem nucąc coś pod nosem. Przyglądał się piaskowi, który miał piękny, złocisty kolor.

Nut

Widząc osobnika, prawdopodobnie nadającego sie do normalniejszej rozmowy, pogalopowała w jego stronę, co wyglądało nieco pokracznie, biorąc pod uwagę to, iż zapadała się w piachu do połowy. Pierwsze wrażenie basior wywarł na niej rczej sympatyczne, ale niczego nie można być pewnym.
- Hejka. :3 - sterczała już obok Abaddona z nierozłącznym uśmiechem na pysku. O właśnie takim - :3.

Abaddon

Słowa wilczycy wyrwały go z rozmyślań tak gwałtownie, że Ab potknął się o własne łapy i runął jak długi. - Heeejka... - wystękał.

Nut

o3o.
- Biedaaactwo. - rzekła, patrząc się na szarego basiora z teatralną troską, po czym wyciągnęła łapę.
- Masz platwusa? Mówię poważnie, to taka choroba. - dokończyła, nadal z uśmiechem. szczerość popłca, chociaż nie zawsze.

Abaddon

- Nie wiem na czym to polega - odparł, podnosząc się na równe łapy. Wypluł trochę piasku i przyjrzał się wilczycy, przez którą omal nie stracił przed chwilą zębów.

Nut

Machnęła tylko łapą.
- Soooorka. Nie wiedziałam, że tak cię zaskoczę. - powiedziała lekko skruszonym tonem, bo zrobiło jej się żal [w pozytywnym znaczeniu xD] wilka - sama nie chciałaby tak wyrżnąć pyskiem prosto w piach.

Abaddon

- Nic takiego się nie stało - odpowiedział, łapą wyciągając ziarenka piasku, które przyczepiły się do jego gęstej grzywki. Przynajmniej trafił wreszcie na kogoś, kto nie wyglądał na posiadacza IQ głowonoga.

Nut

Parsknęła lekko śmiechem.
- Stało, stało. Ale to właśnie nazywa się uprzejmość. - rzekła i dokończyła w myślach: 'zaryłeś pyskiem 2 metry w głąb pustymi, a i tak trzeba powiedzieć, że nic się nie stało.'
- No cóż, w każdym razie jetsm Nut. A ty? - przybliżyła się lekko i uniosła brew, oczekując odpowiedzi.

Abaddon

- Ładne imię - mruknął, zajęty czyszczeniem swojej grzywki. Gdy uznał, że wyciągnął z niej wszystkie ziarnka piasku, odpowiedział. - A wolisz lepszą czy gorszą wersję mojego imienia?

Nut

- Dzięks. to świadczy o dobrym guście moich rodziców. - wyszczerzyła się. teraz dopiero jej mózg rozpoczął analizę pytania basiora. -Wiesz, w sumie to mi wisi, mogę nawet sama wymyślić ci imię.. no, ksywę. Jak zwą, tak zwą, n'nie?

Abaddon

- O, to wymyśl mi jakąś! - odpowiedział, jak szczeniak uradowany propozycją Nut. Zamachał kilka razy ogonem, gdy z zaskoczeniem stwierdził, że nawet między jego sierścią znalazło się trochę piasku.

Nut

Skrzywiła się lekko w zamyśleniu.
- Ty mi się z tym piachem kojarzysz. Piachu. Będziesz PiachÓ. Albo Czerwony. Chociaż szary jesteś. Ale każdy ziom kojarzy mi się z jakimś przymiotnikiem. - na jej pysk powrócił zwyczajny uśmieszek. Z jej grzywki wyjrzał Mokry. Skorpion. Wilki o słabych nerwach w tym momencie zazwyczaj dostawały padaki, albo czegoś w podobie.

Abaddon

- Może być - odpowiedział. Nagle jego wzrok spoczął na skorpionie, który najwidoczniej dotychczas ukrywał się w grzywce wilczycy. Spytał nieco zdziwiony. - To... twój kolega?

Nut

- Niom. A nawet przyjaciel. Chyba jedyny, jak dotąd. - Widać było, że najwyraźniej wilczyca jest z tego dumna.
- Nazywa się Mokry. Nie powiedział nigdy jak się nazywa, więc.. pozwoliłam sama mu nadać imię. Właściwie to nigdy nic nie powiedział, ale i tak utrzymujemy ze sobą dobre kontakty. - Brzmiało to... co najmniej szalenie, ale cóż innego ma poradzić wilk, by nie zwariować z samotności?

Abaddon

Skinął głową na znak, że zrozumiał. - Miło mi poznać twojego przyjaciela - powiedział. Cóż, z samotności wilki robiły różne dziwne rzeczy.

Nut

Jemu też jest miło. Zapewniam cię, Piachu. - rzekła, podczas, gdy skorpion zaczynał żmudną wsminaczkę ku jej pyskowi.
- Hm. Skąd jesteś? Stąd? - takie nagłe pytanie nawinęło jej się na język, zatem dlaczego by go nie zadać?

//zw, później może jeszcze wejdę.//