Złoty piach

Abaddon

- Urodziłem się w tej krainie - odpowiedział, krzywiąc się na samą myśl o dzieciństwie. - Ale dużo czasu spędziłem poza jej granicami.

Nut

Zamyśliła się chwilę.
-A dużo tu wilków spoza granic? na razie nikogo takiego nie spotkałam. - nie jest to powód do zmartwienia, ale zaczynała podejrzewać, iż jest czymś zupełnie nieznanym, nowym... intruzem w miejscu, gdzie każdy się zna. Odgoniła jednak te ciemne myśli - przecież jak narazie nikt nie okazywał wobec niej wrogośc.

Abaddon

- To musiałaś niewiele tutejszych wilków poznać - odpowiedział. - Tutaj pełno jest wilków pochodzących z innych krain. Ja sam chyba nie znam żadnych urodzonych tu.

Nut

- No tia, prawie nikogo nie znam. Ale to było tylko takie wrażenie. - rzekła. - No nic, muszę chyba już wyparować. Narciarz, miło było poznać. - jeszcze krótki pożegnalny wyszczerz, Mokry na chwilę wychynął gdzieś zza jej ucha, po czym zniknął, gdy wilczyca wstała, tup tup, i już jej nie było. :3

Getsu

Wilczek przybiegł bardzo zmęczony. Opadał z sił, nagle upadł. - Pić, pić! -wołał cały czas.
Próbował wstać, ale mu się nie udawało. Ciągle miał wystawiony język i leżał.

Omega

Omega pobiegła do Getsu. I podała mu buteleczkę z wodą i powiedziała - masz napij się zawsze mam przy sobie buteleczkę z wodą gdy idę na pustynię.

Getsu

Wilczek napił się z chęcią. Od razu poczuł się lepiej, więc szybko wstał i zaczął biegać po piasku. Pędził za cieniem Orła pustyni.

Omega

Omega pobiegła za nim, kiedy biegła wywróciła się i wpadła do rowu. Zaczęła wyć. Próbowała się uwolnić, ale wszystko na nic. Nagle zauważyła czyiś cień.Okazało się, że to był cień jakiegoś ptaka. Po paru minutach z wielkim trudem wdrapała się do góry. Była tak zmęczona, że pobiegła na łąkę.

Getsu

Wilczek bardzo zgłodniał, więc pobiegł się pożywić do jagodowego lasu. Przed pójściem wykopał wielki dołek i wsadził tam kłębek sierści na szczęście.

Charlie · Wysłany: Pon 16:25, 15 Mar 2010 Temat postu:

Przyszła na pustynię. Rozejrzała się dokoła i z uśmiechem na pysku, przysiadła gdzieś na piasku. Z nudów zaczęła nucić jakąś piosenkę.

Mika Cullen · Wysłany: Czw 10:06, 18 Mar 2010 Temat postu:

Wilczyca weszła na zalaną słońcem złotą pustynię.Patrzyła w dal nie widzącym wzrokiem.Usiadła i tak patrzyła zamyślona.Po kilku długich chwilach zamyślenia postanowiła ruszyć dalej w swoja na nowo rozpoczętą podróż.Wstała i po chwili zniknęła w mroku lasu.

Donn

Czarne wilczysko kroczyło przez pustnie. Brak jakichkolwiek oznak życia...i dobrze. Dwukolorowe ślepia krwiożercy błądziły po horyzoncie. Potężna sylwetka opadła dopiero pod strzelistą skałą między wydmami, długie pazury przeczesywały piasek a kły wystawały lekko z pyska.

Miyo

Krocząc prosto przed siebie zawędrowała aż tutaj. W pewnej chwili zatrzymała się. Wyczuwała pewną znajomą woń lecz nie była pewna do kogo ona należy, a nie miała zbyt ostrego wzroku by sprawdzić. Jej łapy odmówiły posłuszeństwa w dalszym zmierzaniu przed siebie, więc usiadła z myślą odsapnięcia chwili.

Alliance

Zwinnie, giętkie ciało małej wilczycy posuwały się niczym cień po pustyni. Natrafiła ot na Złoty Piach. Jej oczęta były przykryte blond grzywką. Rozejrzała się dookoła, strzepując uszkami. Machnęła blond ogonkiem. Znalazła wilka! Jej! Podbiegła do niego, zadzierając łebek do góry.
- Dobry panu~ - pisnęła krótko.

Donn

Ów ponurak pogrążony w zatraceniu nie wyczuwał woni przybyłych. Nos lekko wciśnięty w piach więc co się dziwić. Wyrwany z blogiego stanu zatracenia dopiero przez pisk szczeniaka. Otworzył momentalnie powieki ukazując świtu dzikie spojrzenie i mlasnął jęzorem jakby...rozczarowany? Może nie. - Yuki... - mlasnął jęzorem przyklepując ją po łebku dużą łapą. Nie bardzo kontrolował przy tym siłę więc wgniótł ją przy tym w miękki piach. Teraz powiew wiatru przywiał do jego nosa również inne wonie. Jedna z nich była mu dość znajoma. Rozglądał się po okolicy acz nie mógł nigdzie wytropić owej posiadaczki tego zapachu.

Miyo

Będąc niemalże ślepą trzeba było wyszkolić inne zmysły jak i również pamięć. Słysząc słowa wilka od którego wychodził zapach już wiedziała -Donn..- przesło jej przez myśl. Zaczęła isę wspinać pod górke piachu za którą była. Już mając połowe ciała na szczycie zdążyła tylko wykrzyczeć -Siemka - i łapy jej się obsuneły powodując znowu spadek.

Reneesme

Z gracją wpadła na pustynię tak, że była odrazu zauważalna. Zdawało się, iż wcale nie zauważyła innych wilków, ani tego gdzie dokładnie jest. Machała długim, chudym ogonem na boki gadając i śmiejąc się do siebie. Wyglądało to dość dziwnie. O tak, z pewnością była wariatką.. Jej giętka, smukła sylweka skakała z jednej wydmy na drugą, jakby goniąc niewidzialny owad.

Alliance

Gdy owy wilk wgniótł ją w piach, poczuła się jak w misce z budyniem. Ale piach wcale nie był słodziutki. Wygrzebała się z piasku.
- My się znamy? - wbiła ślepka w "dzikie oczy" wilka.
Przeniosła zaraz wzrok na wilczycę która kierowała do niego słowa, a potem na ową "wariatkę".
- Wreszcie ktoś bardziej walnięty~! - zapiszczała z uciechą.
Zaczęła aż podskakiwać na piasku, po raz - z radości, po dwa - by się nie zatopić, po trzy - by lepiej widzieć "wariatkę".

Yumi

Ze spuszczoną głową wyszła zza wydmy. Za nią wleciał srebrny feniks o kolorowych końcówkach skrzydeł i ogona. Położyła się, a ptak koło niej. Położyła głowę na łapach i obejrzała wszystko dookoła.

Reneesme

Nadal wirowała zgrabnie po miękkim piachu, wystawiając co chwilę swój niebieski, jaszczurzy jęzor na wierzch. Zataczała koła i podskakiwała, nadal nie widząc żadnej innej duszy, prucz swojej. Oczy miała zmrużone..