Złoty piach

Reneesme

Kiedy Yuki wyjęła kolorowego słodziaka Sat zrobiła wielkie oczyska.. Podbiegła do niej i usiadła z hukiem na zadku jak mały piesek proszący o smakołyk. W tym momencie jej slepia zrobiły się maślane i obserwowały jak zaczarowana ciekawego lizaka. -Wooowww... - wyglądał baaardzo sympatycznie.

Alliance

- Hemmm...? CZYK~! - czknęła.
Widziała zainteresowanie Satsu lizakiem.
- Chc...CZK~!...esz? - zapytała, machając ogonkiem.
Miała w zapasie duuuuuużo lizaków, oj taaaak x3

Reneesme

-Eeee... oooo.. tak! - najpierw przeciągnęła, a potem wlepiając gały w Yuki krzyknęła znacząco. -Smakooowo.. - dodała entuzjastycznie lecz także przeciągle. Machała nadal końcówką ogona, kołysząc ciałem na boki.

Alliance

- Hem... CZY-K~! - skakała do dołu i do góry, szukając lizaka.
Wyjęła oczywiście kolorowy. Strzepnęła uszkami z zadowoleniem, wsadzając go w pysk Sat. Zamachała ogonkiem. Poczuła, że już nie skacze. CZKAWKA MINĘĘĘŁA! JEE~!

Reneesme

Oplotła kolorowy lizak jęzorem i zaczęła go próbować. -Uuuu... aaaa.. smakowy! - zaczęła podniecać się słodyczem. Spojrzała na Yuki.. hym chyba miały wspólny tok myslenia.

Kiedy już zasmakowała słodyczy owego przedmiotu czarów, spojrzała w niebo gwałtownie. Połknęła lizaka w całości (Oo) i oblizała kły. -Muszę lecieć.. - szepneła krztuśnie, a mine miała jakąś bledszą. Minęła sekunda, a jej już nie było, zwinęła tylko swą giętką sylwetkę i zniknęła.

Mika Cullen

Wyszła z za ściany drzew.Ujrzała piękną pustynię.Usiadła w słońcu,owinęła łapy ogonem i czekała na przyjaciółkę.

Siomha Lorcan

Biegła całkiem sprawnie, skacząc długimi susami, by jej łapy nie zapadły się pod piach. Dogoniła Mikę i usiadła.- Pięknie tu.- stwierdziła podziwiając złote refleksy.

Mika Cullen

-Ładnie tu co nie?-Mika spojrzała na Siomhe.

Siomha Lorcan

Wilczyca spojrzała zadziornie na Mikę. Nagle odbiła się od piachu i skoczyła na przyjaciółkę. Razem upadły i stoczyły się z niskiej wydmy.

Mika Cullen

Mika nie zdążyła zareagować.Spadła razem z Siomhą.Gdy tylko się podniosła odwdzięczyła się przyjaciółce skacząc na nią i turlając się z nią po pustyni.
-A masz!!!-wykrzyknęła z radością w głosie.

Siomha Lorcan

Warcząc, podgryzała lekko jej łapy. Uszy położyła po sobie i odsłoniła kły. Oczywiście, to była tylko zabawa. Siomha łaskotała Mikę po brzuchu. Razem tarzały się po piasku.

Mika Cullen

Mika zatrzymała się.I dysząc powiedziała:
-Wiesz Siomha zachowujemy się zupełnie jak te szczeniaki z lasu.-Mika powiedziawszy to skoczyła koło Siomhy i łaskotała ją,aż do łez.

Siomha Lorcan

-Hahahaha!!!- Siomha nie potrafiła powstrzymać śmiechu.- Hahaha... wiem... hahaha...- przeturlała się obok, by uwolnić się od oprawczyni. Zaraz jednak na nią skoczyła i znów zaczęły się kotłować.

Mika Cullen

Po kilku chwilach Mika miała już dość.Siomha całkiem pozbawiła ją sił.Szybko wyśliznęła się z pod uścisku przyjaciółki.
-Dosć,proszę dość.Więcej już nie zniosę.

Siomha Lorcan

Leżała rozpłaszczona na brzuchu, z jej pyska zwieszony był jęzor. Wilczyca ciężko dyszała.- Nareszcie się odpłaciłam.- szczeknęła krótko. Szybko wyrównała oddech i usiadła. Zaczęła czyścić sierść z piachu.- Od kiedy jesteś z Shajenem?- spytała ni z tego, ni z owego.

Mika Cullen

Mika chwile zastanowiła się nad odpowiedzią.
-Od jakiegoś czasu.-Mika spojrzała w dal.Nie wiedziłą co ma dalej powiedzieć.Nie za bardzo umiała mówić o uczuciach.

Siomha Lorcan

- Przecież możesz powiedzieć...- zachęciła ją do dalszej wypowiedzi.

Mika Cullen

-No już Ci mówiłam,że od jakiegoś czasu.Sama nie wiem od kiedy bo przy nim nie raz straciłam poczucie czasu.

Siomha Lorcan

Pokiwała łbem ze zrozumieniem. Troszkę zazdrościła wilczycy partnera, ale sama jeszcze nie była gotowa na związek. Westchnęła cicho. - A jaki on jest?

Mika Cullen

-Hmm...Czuły,spontaniczny,ma świetne poczucie humoru,często błądzi myślami gdzieś daleko.Sama nie wiem co jeszcze mogła bym o nim powiedzieć,bo tak naprawdę jest po prostu idealny.Nie mam mu nic do zarzucenia.-Mika mówiąc to patrzyła gdzieś w dal wyobrażając sobie przy okazji Shaja.Na tę myśl sama się do siebie uśmiechnęła.