Złoty piach

Wasp

Wasp przyleciał tutaj prosto z podmokłej łąki. Leciał szybko, raz po raz machając skrzydłami. Kiedy znalazł się nad sporą wydmą, oczywiście pokrytą cienką warstewką śniegu, wylądował na jej szczycie. Całą drogę i również teraz zastanawiał się nad wszystkim, co się ostatnio wydarzyło. Renna wróciła, a on... nie potrafił być w stosunku do niej obojętny, Carly gdzieś wcięło...

Amija

Amija pochłonięta w rozmyśleniach kroczyła powoli po złotym piasku, który aktualnie przykryty był śniegiem. Od czasu do czasu jej łapy zakopywały się, by zaraz z powrotem być na powierzchni. Łeb zwisał jej poniżej linii tułowia, a czarne, puste oczy wbiła w podłoże. Nawet nie zauważyła, że nie jest tutaj sama.

Wasp

Szuranie czyichś łap po piasku wyrwało go z zamyślenia. O... Amija? Od dawna jej nie widział. Wyglądało na zamyśloną, więc Wasp postanowił ją zaskoczyć:
- Dobry wieczór - rzekł głośno, żeby córka usłyszała.

Amija

Słysząc jakiś głos nie opodal siebie podniosła powoli łeb. Wasp? Nie przypuszczała by, że to on. Od ostatniego spotkania całkowicie się zmienił, a przynajmniej z zewnątrz. - A dobry, dobry. - powiedziała i skierowała się w jego stronę. Na pysku można było dostrzec lekki uśmiech.

Wasp

Położył się wygodnie na piaszczystej górce, a na jego pysku wykwitł wesoły uśmiech.
- Dawno się nie widzieliśmy - powiedział, krzyżując przednie łapy. Jego ogon zaczął poruszać się radośnie. Wreszcie mógł odciąć się choć na chwilę od ponurych rozmyślań, które zaprzątały mu głowę. Wreszcie mógł oderwać myśli od Renny.

Amija

Położyła się obok ojca, a ogon owinęła dookoła łap. Jedynie końcówka lekko uderzała o ziemię. - Tak, trochę czasu minęło. - mruknęła, po czym spojrzała w jego stronę. - Co u ciebie? - dodała zaraz przenikliwie wpatrując się w szkarłatną wręcz grzywę Waspa.

Wasp

- U mnie... - mruknął pod nosem, zastanawiając się nad odpowiedzią. Po chwili odpowiedział. - U mnie nic interesującego, moja siostra, Chris, wróciła z długiej wędrówki poza krainę... poza tym właściwie nic ciekawego.
Miał nadzieję, że zabrzmiało to w miarę wiarygodnie. Zapytał pospiesznie, żeby zmienić temat:
- A u ciebie?

Amija

Skinęła łbem na znak zrozumienia, chociaż czuła, że ojciec nie mówi do końca prawdy. Ale nie chcąc być wścibska, nie odezwała się. - Hm... zostałam Wartownikiem i w końcu mogę latać, lecz nie teraz, gdyż moje lewe skrzydło ucierpiało podczas walki. - streściła szybko najważniejsze według niej wydarzenia, które miały nie dawno miejsce.

Wasp

Uśmiechnął się szerzej.
- No proszę... świetnie, że wreszcie zaczęłaś latać. Wiem, jak uciążliwe jest taszczenie skrzydeł na grzbiecie ze świadomością, że nie można ich użyć - powiedział i położył pysk na przednich łapach. Po chwili patrzenia na złociste drobinki piasku zapytał. - Wiesz może, gdzie podziewa się Carly?

Amija

Skierowała swój wzrok na jaśniejące niebo. - Tak, na początku nie mogłam się przyzwyczaić, ale później było już tylko lepiej. - powiedziała z lekkim uśmiechem. Jednak usłyszawszy kolejne pytanie jej pysk przybrał zamyślony wyraz. -Carly? - zapytała właściwie sama siebie. Faktycznie dawno jej nie widziano. Gdzież ona się podziała? - Nie mam pojęcia. Nie widziałam jej tak dawno, jak i ciebie. - rzekła układając łeb na łapach.

Wasp

Westchnął.
- Szkoda. Miałem nadzieję, że będziesz coś wiedzieć - powiedział. - Ariana mówiła, że Carly poinformowała ją, że musi na jakiś czas odejść z krainy i długo nie wraca... ale sama wiesz, jak to jest dogadywać się z Arianą.
Ostatnie zdanie dodał zbolałym tonem.

Amija

Uśmiechnęła się blado. - Taak. Nie jest konkretna i od razu zmienia tematy... Ostatnio się z nią spotkałam. - mruknęła cicho, po czym owinęła szczelniej łapy ogonem gdy zawiał mocniejszy wiatr. - Podobno odnalazła jakiegoś brata Dreama.

Wasp

Kiwnął łbem, sygnalizując w ten sposób, że już o tym słyszał.
- Mówiła mi. W sumie to dobrze, że znalazł się ktoś z jej poprzedniego otoczenia. Dzięki temu będziemy mogli się czegoś dowiedzieć o jej prawdziwych rodzicach i przeszłości - powiedział. Zaraz jednak zmarszczył nos w grymasie niezadowolenia i dodał. - Ale za to pewnie kiedy tylko Carly wróci i się o tym dowie, powiększy nam się rodzina o tego całego Dreama, czy tego chcemy czy nie.
On nie chciał. Wystarczyło mu, że Carly przygarnęła już bez jego wiedzy jedno szczenię i jeszcze podstępnie nakłoniła go do uznania Ariany za własne dziecko.
Czy mu się zdawało, czy odkąd wróciła Renna, to Wasp nagle stał się ostrzejszy dla Carly i jej poczynań?

Boozer

Nagle złoty piasek, tudzież piach zaczął lekko falować. Nagle mały fragment pustyni jakby się zapadł i po chwili na piaszczystej fontannie uniósł się Boozer. Ba, nawet został wystrzelony. Po sekundzie ten fenomen zniknął, a duch wracając z bezkresnych przestworzy wylądował na podłożu tuż obok Waspa. Cóż za dziwny zbieg okoliczności zapytacie? No cóż? 'Eniu sam się tego prosił!

Amija

Cóż, Amija musiała ojcu przyznać tylko rację. - Hm... nie wiem, czy będzie to dobra czy zła wiadomość, lecz Ariana poinformowała mnie, iż niejaki Demon jest jej wujkiem. - rzekła i mimowolnie się skrzywiła. Nigdy nie podejrzewała by, że przywędrując do tej krainy znajdzie aż tyle bliskich. Spojrzała wielkimi oczyma na zielonego ducha, który z nikąd pojawił się w owym miejscu.

Wasp

- Demon? Partner Innej? - spojrzał na Amiję ze zdziwieniem. Coraz mniej podobało mu się ściąganie do krainy przez Arianę coraz to kolejnych kuzynów, braci, sióstr, wujków i nie wiadomo jeszcze kogo. Ale cóż, przygarnął ją i za późno teraz było na narzekanie - mógł się przecież tego spodziewać po szczeniaku tak lgnącym do towarzystwa.
- Cześć, Booziu - rzekł do duszka.

Boozer

Boozer zignorował Amiję i skupił się na emo-wilczurze. Przybrał pozycję do walki i krzyknął:
- En garde, 'Eniu!
Nie czekając, aż tamten wykona jakiś ruch on rzucił się na niego wymachując łapami jak oszalały. W sumie, to był oszalały, więc jak jeszcze większy świr, bardziej oszalały od oszalałego paralityka. Nah!

Wasp

Wasp stęknął coś niewyraźnie i położył pysk na ziemi. Wygłupy Boozera zwykle go śmieszyły, ale dziś jakoś nie był skory do żartów i patrzenia na szurniętego ducha.
- 'Enio nie ma siły - powiedział.

Amija

- Tak, ten od Innej. - mruknęła patrząc przez moment na Waspa, jednak widząc, co wyprawia owy Booziu skupiła na nim całą swoją uwagę. Wpatrywała się w niego wielkimi oczyma z lekkim zdziwieniem, lecz także... politowaniem? W każdym razie po chwili pokręciła łbem, a na pysku wymalował się lekki uśmiech.

Boozer

Boozio przestał i oklapł na ziemię.
- Jeśli 'Enio nie ma siły, to znaczy, że musi poczekać aż mu zapas krwi się w organizmie uzupełni. Za mało żelaza jesz! Musisz brać te no... śrubki! - pouczył młodszego, głupszego, biedniejszego, mniej przystojnego kolegę. :>