Klif nad Morzem.

Kinnojo

Uszy się poruszyły, gdy do owego miejsca weszła czarna wilczyca. Odwrócił ku niej pysk. Wstał i podszedł do niej, obchodząc ją dookoła.
- Witam Czarną Damę - kąciki jego pyska lekko się podniosły.
Końcówka ogona się wręcz maniakalnie poruszała.

Nikita

Weszła .
Przyjrzała się rozmawiającym wilkom . Jednak nic powiedziała .

Idalia

- Witam - odrzekła, przywołując na pyszczek subtelny uśmiech. Zmierzyła bordowego wilka krótkim, lecz uważnym spojrzeniem, zwracając uwagę na jego potężną posturę. Zapewne miała do czynienia z wojownikiem.

Kinnojo

Stanął na chwilę, właściwie zastygł w miejscu, kątem oka lustrując wzrokiem przybyłą wilczycę.
- Czy jestem godzien, by poznac imię owej Czarnej Damy? - zapytał.
Ruszył znów, machając ogonem na prawo i lewo. Znów rzucił kątem oka wzrok, a z tym cień na nowoprzybyłą.

Nikita

- Halo !!
Krzyknęła . Wciąż spoglądając na wilki . Położyła się na ziemi i spoglądając w przepaść myślała o swym znajomym z pustyni .

Idalia

- A gdybym odpowiedziała, że nie? - zapytała, doskonale maskując rozbawienie. Zastrzygła uchem, usłyszawszy czyjeś wrzaśnięcie. Zerknęła na znajdującą się nieopodal wilczycę, chyba gdzieś jej się już rzuciła w oczy.

Nikita

Podbiegła na skraj urwiska i popatrzyła w dół . Odsunęła się i złośliwie usmiechnęła się do wilczycy . Podbiegła do niej i machnęła jej ogonem przed pyskiem a następnie rzekła :
- No , no ,no ...
Odeszła i położyła się 5m dalej .

Kinnojo

- Wówczas byłbym zawiedziony - jak zwykle uniesiony dumnie łeb, niski głos.
Po ojcu. Wdał się w niego całkowicie. Usiadł przed wilczycą, patrząc na prawie schowane za horyzontem słońce. Kątem oka nie spuszczał z oka obu wilczyc.

Idalia

- Hekate - rzuciła krótko. Machnąwszy puszystym ogonem, ruszyła ku brzegowi klifu, omijając zarówno bordowego wilka, jak i nieznajomą samicę. Położyła się tuż przy urwisku i wyprostowała przednie łapy, pozwalając im zwisać swobodnie nad przepaścią.

Kinnojo

Krótkie hm. Jego wzrok zjechał teraz na dół. Było tu wysoko. Bardzo. Jednak dla niego wysoko czy nisko nie robiło wielkiej różnicy. Poruszył końcówką ogona, który leżał na ziemi. Zastrzygł uchem.

Nikita

Usiadła obok bordowego wilka . Nie spuszczając oczu z wilczycy .

Idalia

Nikita, odpiszesz mojemu Torresowi na pustyni? ^^

Utkwiła spojrzenie w skrywającym się za horyzontem słońcu. Już zapomniała, jakim zachód słońca jest pięknym widokiem. - Czekam, aż odpłacisz mi się tym samym - rzekła. Zdawać się mogło, że rzuciła te słowa ot tak, gdzieś przed siebie, jednak skierowała je do basiora.

Kinnojo

- Kinnojo - rzucił równie krótko jak wilczyca.
Kątem oka spojrzał na wilczycę, która siedziała obok niego. Machnął ogonem po ziemi, owijając go wokół łap. Niegdyś mówił, kim jest, skąd pochodzi... ale po co? To nie jest warte beznadziejnego świata.

Idalia

Na chwilę oderwała wzrok od nieba i odwróciła głowę, przenosząc go na samca. - Ach, tak... Syn Wardress i Szasty. Mogłam się domyślić - powiedziała.

Kinnojo

Słysząc zdanie wilczycy, w którym były zawarte imiona jego rodziców, poruszył jednoznacznie uszami.
- Brawo - kąciki jego pyska drgnęły w migającym tak nagle uśmiechu.
Obsunął się do pozycji siedzącej.

Nikita

/dlaczego twojemu? /
Wilczyca odeszła od Kinnoja i patrzyła z wyrzutem na wilczyce ...

Kinnojo

//Bo jeden użytkownik może miec kilka kont, nie?

Idalia

Bo to jedna moich postaci ;)

- Jesteś nad wyraz podobny do ojca. Choć prezencję masz lepszą - powiedziała jeszcze. Poczuwszy na sobie wzrok wilczycy, odwróciła głowę w jej stronę, patrząc na nią pytającym wzrokiem. Skąd ta uraza wymalowana na pyszczku Nikity? Przecież nawet się nie znają.

Nikita

/ A , że sie tak zapytam to po co ku.... sobie ze mnie jaja robisz ? /

Kinnojo

- Na prawdę? Ciekawe... - nie spuszczał wzroku z nieba.
Teraz słońce już zaszło, a granatowe niebo wypełniło się białymi, migającymi punkcikami. Księżyca nie było. Niestety.