Klif nad Morzem.

Dante de Cossa

Schatt spojrzał na lisiątko.
- No nie bój się, nie chcę ci zrobić krzywdy... - Powiedział łagodnym tonem i podszedł bliżej. - Ja nie gryzę. Chcesz się pobawić z myszką? - Dodał i wyjął swój prezent mikołajkowy, który dostał od Jaela.

Suriss

Suriss położyła łapkę na główce lisiątka.
-Jeśli tylko coś jej zrobisz...-Warknęła cicho ukazując lekko swoje białe i ostre uzębienie. Podniosła łapę i położyła ją koło zwierzątka. Niewiadomo czemu, ale Suriss coś czuła do tego małego zwierzątka.

Seth von Wiegemesser

- Może zamarznięte? Gdyż jeśli dobrze kojarzę, toż tam się poznaliście... - Rzekł niepewnie. No właśnie oni się poznali. On przyszedł później. Trochę tego żałował. Tyle go ominęło... Ale trzeba sobie jakoś radzić. I pomyśleć, że niedługo po jego przyjściu wszystko się rozpadło.

Lea

- Dobrze. - powiedziała Lea. Tam przecież poznali się... wszyscy. Razem z Schattem, Viktorią, Anabell i Adą. Tyle ich było na początku. Ale teraz jest lepiej. Ukłucie żalu pojawiło się w sercu wilczycy kiedy pomyślała o Schatcie. Wtedy jej nie wybrał. Złamał jej serce. Ale to nic. Chociaż teraz miała Setha, to dawne rany wciąż bolały. - Chodźmy nad Zamarznięte Jezioro.

Dante de Cossa

- Dobrze - odparł Schatt, kładąc myszkę obok lisiątka. Była mądra i trafi do niego. - No to chodźmy - powiedział i poszedł w stronę jeziora. Wolnym krokiem wkroczył w głąb lasu i zniknął w zaroślach.

zt.

Tweety

Spojrzała na smoka. Później swój wzrok przeniosła na białą wilczycę. Wiedziała, że przy nich na pewno nic jej nie grozi. Teraz jej wielkie, okrągłe oczy skierowane zostały na wilka, który ją wystraszył. Myszka ją zaciekawiła jednak nie chciała od niego nic póki nie będzie miała pewności, że nic jej nie zrobić.
- Skąd mam wiedzieć, że nic mi nie zrobisz? - szepnęła cicho ściskając łapę Suriss.

Suriss

-Już ci nic nie zrobi, bo sobie poszedł.-Powiedziała łagodnie biała wilczyca. Patrzyła na lisiątko i delikatnie się uśmiechając. Położyła się i położyła kufę na jednej z łap. Ciągle się uśmiechała. A to było niewiarygodne w jej zachowaniu by się uśmiechała.

Tweety

Wreszcie zostali sami! Nikt nie straszył Tweety, nikt jej nie atakował. Uśmiechnęła się pod nosem i spojrzała na myszkę. Wstała i podeszła do niej. Była taka mała, bezbronna. Zupełnie jak rudzielec. Lisiątko wzięło na ręce stworzonko i przejechało po jej grzbiecie łapką. Myszką wydała z siebie przeraźliwy pisk.
- Przepraszam - przestraszyła się Tweety i wypuściła stworzonko.
Położyła się przed nią i obserwowała każdy jej ruch. Obiecała sobie, że już jej ni weźmie chociaż bardzo ją to korciło.

Lea

Lea wyrwała się ze świata złych myśli i spojrzała na Setha.
- Idziesz? - spytała ze sztucznym uśmiechem, wstała i pobiegła za przyjacielem. Oj, złe myśli mogą jeszcze powrócić. W najbliższym czasie.

Suriss

Wilczyca obserwowała lisiątko z delikatnym uśmiechem.
-Powiedz mi coś...-Zwróciła się do stworzonka.-Jak cię zwią?-Spytała podnosząc kufę i patrząc na liska. Może jednak nie jest taka bez serca? Czasem jest bezlitosna... a teraz? Uśmiecha się ciepło. Co się stało z tą zimną, nieinteresującą się innymi wilczycą? Odeszła? Takie pytania nurtowały Suriss, lecz nie dała tego po sobie poznać.

Tweety

No tak! Gdzie jej maniery! Przecież ona poznała imię zacnej śnieżnobiałej wilczycy, a Twee zamiast się przedstawić zajęła się zabawą z myszką. Lisiątko uśmiechnęło się przyjaźnie do Suriss i wyciągnęło łapkę na przywitanie.
- Jestem Tweety. Ale mów mi Twee chyba, że wolisz rudzielec
Teraz jej wzrok powędrował na Yuuseki. Dlaczego nie odzywa się? Zasnęła? A może tak jak to ma w zwyczaju Tweety zawędrowała w swój świat?

Suriss

Delikatnie uścisnęła jej łapkę uważając by jej nie zgnieść.
-Miło mi cię Twee poznać.-Powiedziała i jeszcze cieplej się uśmiechnęła.-Ile masz lat?-Spytała chąc wiedzieć o niej jak najwięcej. Położyła łapkę koło drugiej i delikatnie przechyliła łepek, tak, że grzywka odsłoniła jej lewe oko. Była zaciekawiona tym małym lisiątkiem.

Tweety

Podrapała się po łebku i zaczęła liczyć coś na łapkach. Miała przy tym tak skupioną minę, że ktoś mógłby pomyśleć, że robi kupę. A jednak. Ona liczyła ile to już jej łapki stoją na ziemi. Po kilku minutach rozpogodziła się bo wreszcie doliczyła się poprawnej odpowiedzi.
- Mam 3 miesiące i 5 dni! - dumnie wypięła pierś.
Oczywiście wolałaby być starsza. Wtedy nikt by jej nie skrzywdził. Sama potrafiłaby obronić się przed drapieżnikiem.

Suriss

-To dużo...-Powiedziała ciepło. Jednak coś ją zastanowiło. Zmarszczyła brwi i delikatnie zmrużyła oczka.-A gdzie są twoi rodzice, Twee?-Spytała spokojnym głosem. Była pewna, że gdzieś oni są. Tylko gdzie? Bo przecież takie małe stworzonko nie mogło teraz mieszkać samo.

Tweety

- Rodzice? - zdziwiła się - Nigdy nie poznałam rodziców. Wychowała mnie dziewięciolatka, która dostała mnie od swojego ojca na urodziny - powiedziała.
Z Suriss przeniosła wzrok na myszkę, która siedziała na ziemi i marzła. No cóż. Zasady są po to by je łamać. Wzięła myszkę i schowała do futerka. Przy najbliższej okazji odda ją swojemu właścicielowi.

Suriss

Suriss spojrzała na nia smutno.
-Nikt cię nie wychowywał?-Spytała ciepło. Zauważyła, że Twee schowała myszkę pod futerko.-Nie jest ci zimno?-Spytała ją delikatnie mrużąc ślepia i robiąc większą przerwę pomiędzy swymi przednimi łapami. Uśmiechnęła się do niej zachęcająco.

Yuuseki

Yuu po prostu słuchała ich rozmowy, usiadłszy na ziemi i wlepiając w dwójkę - lisa oraz wilka - swoje białawe spojrzenie. Nie przerywała im, nie wtrącała się, tylko słuchała. I zastanawiała się.
Dlaczego dokładnie stanęła przed lisiątkiem oferując obronę, skoro dopiero niedawno się poznali? Dlaczego uczyniła to, mimo iż wszystko przecież zapadnie się w mroki czasu pochłonięte przez żarłoczny Los? Dlaczego?
Yuu nie wiedziała.

Tweety

Mimo, że lisiątku nie było zimno podeszło do białej wilczycy i znów wtuliła się w jej futerko. Zastanawiała się jakby to było gdyby miała mamę, tatę i brata lub siostrę. Twee znów zatraciła się w swoim świecie gdzie wszystko kręci się wokół niej, gdzie ona jest najważniejsza. Jej uwagę w rzeczywistym świecie znów skupiła smoczyca.
- Wreszcie się obudziłaś - uśmiechnęła się do jaszczura.

Suriss

Wilczyca podniosła wzrok na smoka i również się uśmiechnęła.
-Witamy z powrotem w realnym świecie.-Powiedziała przyjaźnie do smoka.-Powiedz mi... Skąd przychodzisz?-Spytała szczerze zastanawiając się nad tym.

Yuuseki

Pokiwała melancholijnie głową.
- Pochodzę z dalekich ziem - odpowiedziała na pytanie białej wadery, chlastając powietrze końcówką giętkiego ogona. - Wędrowałam długi czas, aż w końcu trafiłam tutaj.
Rozejrzała się, obejmując wzrokiem otoczenie i jakby chcąc wskazać, iż nie chodzi jedynie o Klif, ale o całą Krainę.

/Wari, wari. Brat coś robił >.< A teraz muszę uciekać/