Klif nad Morzem.

Taharaki

Pokręcił przecząco łbem. Wolał jednak trzymać się nieco na uboczu, co ma ryzykować bolesnym upadkiem? Oblizał kufę, po czym przekręcił łeb w lewo, następnie w prawo, wiadomo, coś mu tam przy okazji strzyknęło. Co zrobić. Mlasnął kilkukrotnie, jakby zbierając słowa, które miałyby stanowić satysfakcjonującą nastolatkę odpowiedź.
- Taharaki. - Zaczął bezpiecznie, od przedstawienia się. Nie widział jej nigdy wcześniej. A widział już dość wilków, biorąc pod uwagę czas, jaki udało mu się już spędzić w krainie. Może była nowa? Może wcześniej trzymała się na uboczu? Któż wie?
- Wiesz, jednak wolę zostać tu, nie mam w zwyczaju kusić losu. - Dodał, mamrocząc nieco.

Cheeky

Wilczyca trochę posmutniała, ale potakująco pokiwała głową.
-Tobie to na pewno nic się nie stanie. Taki wilk jak ty zasługuje na szczęście!- powiedziała całkiem serio Bezczelna. Usiadła wygodnie, okryła łapy swoim ogonem i wyciągnęła sztylet. Zaczęła go polerować ogonem. Gdy już skończyła schowała go i spojrzała na Taharaki'ego.

Taharaki

Uśmiechnął się koślawo.
- Taki wilk, jak ja, zaznał już aż nadmiaru szczęścia. - Zauważył sprawnie. Fakt. Po raz pierwszy od wielu lat czuł się szczęśliwym, miał partnerkę (której - bądź co bądź - dawno nie widział, przez co nieco mu smutno na duchu), odnalazł siostrę, awansował... Czego miałby chcieć więcej od życia? Skrzydeł. Ale to długa droga. Tak ich zazdrościł Carly... przez ich brak wiecznie czuł się gorszym od jej byłego faceta, od Waspa. Westchnął. Kryzys wieku średniego? Niewykluczone.

Cheeky

Wilczycy nudziło się tak siedzenie i nic nie mówienie. Myślała, że to on będzie zadawał pytania. Popatrzyła w niebo i zawyła. Głośno, ale zarazem i bardzo pięknie. Czuła się wolna. Miała przyjaciół, wrogów, nie miała partnera, rodziny nie chciała znać. Życie cudne, tylko... szkoda, ze nie miała kogoś komu mogłaby się wypłakać w ramię.

Taharaki

Taharaki? On nie był wścibski. Userka przestrzegła, że on jest neutralny. Wstrzemięźliwy, można i tak go nazwać. Nie zasypywał świeżo poznanych osób milionem naciąganych pytań, pozbawionych sensu, wszakże uznawał to za drażniące. Poza tym rozmowa nie polega jedynie na zasypywaniu się pytaniami, a wymianie poglądów. A tutaj Tah miałby całkiem spore pole do popisu. Ziewnął przeciągle.
- Znasz jakieś miejsce, gdzie można na coś zapolować? Tylko wiesz, na coś, co nie wymagałoby długotrwałego, morderczego biegu? - Był wszakże nieco zmęczony testem. Wiadomo, wysiłek psychiczny także niesłychanie męczy, uczniowie szkół może coś o tym wiedzą. Userka jako studentka powoli zaczyna zapominać, jak to boli. Oblizał z wolna kufę.

Mongrels Law

Idąc sobie w stronę urwiska, zauważywszy inne wilki mruknął pod nosem. - Ta ... tłoczek lekki. - Po czym zbliżył się do nieznajomej wilczycy i wilka. Sprawiał wrażenie dużego koksa ale to tak na prawdę futro robiło największą robotę bo przez nie sprawiał wrażenie Kaukaza.
- Doberek ... nie za młoda dla ciebie kolego ? - Uśmiechnął się spoglądając na wilka i na młodą. Nie wiedział jak zacząć więc próbował żartem.
- jestem Szept, miło mi. - Dodał krótko.

Taharaki

Wykrzywił pysk w grymasie tzw. "podkówki", dobrze znanej ludzkości. Zwłaszcza tej części, która ma czasem do czynienia z dzieciakami i dodatkowo odmawia im kupna nowej zabawki. Jeszcze tylko tupnie łapą i foch pierwsza klasa! Zamiast tego jednak westchnął, oblizując pysk.
- Młoda, nie młoda, skoro tu jest, przecież jej nie wygonię. Jeszcze pomyli strony i skoczy w morze... - Mruknął obojętnie. Spojrzał na młodszego od siebie samca, unosząc nieco zawadiacko lewy kąt pyska. Szept. Niecodziennie spotyka się istoty o mianach, które znaczą coś konkretnego. Jego coś znaczyło. Ale userka nie ma bladego pojęcia, co takiego - choć w momencie tworzenia postaci wiedziała doskonale.
- Taharaki. - Odpowiedział krótko, bo i nad czym tutaj się rozdrabniać?

Mongrels Law

On natomiast nie mógł rozstać się ze starym nickiem jeszcze z 2007 roku :p

Łapki jej związać i nie pomyli. - Odparł. - Nie no ... żarty żartami. Nie macie nic przeciwko że sobie tu posiedzę ? - Zapytał spoglądając na dużego wilka. W sumie to on też mały nie był.

Taharaki

Pokręcił przecząco łbem.
- Śmiało, im więcej nas, tym weselej. - Mruknął, bez większego jednakże przekonania. Jego zielone tęczówki krążyły teraz od Cheeky do Szeptu i z powrotem. Raz po raz. Czujności nigdy za wiele. Biorąc pod uwagę, że nie znał wcześniej ani młodej, ani grzywacza, miał prawo nikomu z nich nie ufać, prawda?

Mongrels Law

Nie często ostatnio widuje przyjaźnie nastawione wilki. Chociaż mniejsza w sumie o wilki bo gryfy są jakoś bardziej wredne ale mniejsza. - Powiedział przypominając sobie epizod kiedy pewna gryfica nad wodospadem patrzyła na wszystkie wilki jak na mrówki, które pali pod lupą dzieciak z brakiem mózgu.
- Po całym dniu tułania się bez celu przydało by się trochę zabawy .. w sumie. - Dodał opuszczając łeb.

Taharaki

Tułanie bez celu. Oto Taharaki poczuł się staro, bowiem tego typu rozrywki dawno przestały go bawić. Westchnął.
- To może skok na bungee? Idealne na rozluźnienie. - Mruknął, podchodząc ku przepaści. Spojrzał w dół, podziwiając obijające się o brzeg morskie fale, które niosły ze sobą różnorakie śmieci, które na pianie niczym na białym dywanie rozpościerały się w dole po to tylko, aby za chwilę kolejna fala porwała je z powrotem ku morzu, gwałtownie uzmysławiając, gdzie ich miejsce. Cofnął się. Za wysoko, niekomfortowo.
- A może i niekoniecznie... - Skomentował własną, jakże niedorzeczną, propozycję.

Mongrels Law

Hmm ale najpierw mały test. - Powiedział po czym chwycił jakiś kawałek badyla leżącego nieopodal. Po czym puścił go w dół by chwilę po tym na jego oczach roztrzaskał się o skały jako przestroga dla ewentualnego dawcy organów próbującego skoczyć. - No raczej nie koniecznie ... - Powtórzył po wilku.
- No to może jakaś inna rozrywka ? - Zaproponował gdybając tylko jaka.

Taharaki

Wypuścił głośno powietrze. Rany, nie każcie mu myśleć! Userka jest wykończona natrętnym przeziębieniem, a tu ma jeszcze łeb sobie rozrywkami dla postaci zaprzątać.
- Wiesz, skoro zaproponowałeś, chyba Ty powinieneś coś wykombinować. Mnie tam się nie chce ni trochę - mruknął niewyraźnie pod nosem, przeciągając się znacznie, jakby dla potwierdzenia swoich słów. Mlasnął głośno ozorem, owijając ogon wokół tylnej łapy, po czym zmienił zdanie i przekręcił się na plecy, wywalając brzuch ku górze. Wyciągnął łapy ku górze.

Mongrels Law

Leń .... - Mruknął po czym legną się kawałek dalej na grzbiecie i spogląda w niebo. - Nie znam żadnych gier ... - Dodał i wyobraził sobie siebie leżącego tak jak wilk obok za kilka lat kiedy to nie będzie mu się nic kompletnie chciało. O_ o Przerażająca perspektywa.

Taharaki

Ha. Tahiemu nigdy nic się nie chciało. Widocznie userka przelewała od zawsze na swoją pierwszą postać własny sposób bycia. Mlasnął, jakby z niezadowoleniem. Co go jakiś lis pouczać będzie? Nic tam, niech sobie pogada. Samiec ten nigdy nie brał do siebie słów innych. W sumie... wyszło mu to na dobre. Rozchylił powiekę, wszakże nie wypada uśpić czujności, gdy potencjalny nieprzyjaciel jest na wyciągnięcie łapy.
- Gry są dla dzieci. - Mruknął jedynie. Skok na bungee był zabawą dla dorosłych mężczyzn, o! Dobrze, że nie miał pod łapą gumy, nie wiadomo, jakby się to bowiem skończyło. Co głupiego strzeliłoby mu do łba?

Mongrels Law

Nie mogę ... - Mruknął po czym podbiegł do wilka i dziabnął go delikatnie w ucho. - Zaraz przyrośniesz do podłoża ... - Dodał i odskoczył kawałek co by go większa bestyja nie dziabnęła. - Właściwie to skąd pochodzisz ? - Zapytał widząc że ucho samca jest nie śmiertelne.
No a jego postaci nie miały się ani trochę do jego realnej osobowości. Były takie jak i jego krótkie twory wyobraźni.

Taharaki

Generalnie i postać userki, co to prowadzi ów gbura, nie jest stricte odzwierciedleniem osobowości użyszkodniczki, która przelewa jeno strzępki siebie na każdą z postaci. Masło maślane, ale teraz powróćmy do fabuły.
Warknął złowieszczo, kiedy czyjeś kły bezczelnie potraktowały jego ucho. Momentalnie stanął na równych łapach, zjeżony po sam koniec ogona. Oho, trzeba młodzieńca ustawić do pionu, bo widocznie zbyt swobodnie się tutaj czuje. Odsłonił nieprzyjaźnie dziąsła, ku górze podciągając wargę.
- Zębiska przy sobie, rozumiesz? - Mruknął jedynie, wcale nie przejmując się kulturą czy pytaniem, które zadał mu tamten. Nie. Nie pozwoli byle komu wkraczać z butami w swoją przestrzeń intymną. Machnął zdenerwowany ogonem.

Mongrels Law

Heh ... ty tak serio ? - Spojrzał na zbulwersowanego samca jakby co najmniej ktoś mu wylał na głowę wiaderko z zimną wodą. - Nie macie tu poczucia humoru ... - Dodał po czym klapnął sobie na tyłku bo nie zrobił nic za co czeka kara śmierci bo to nie Rosja w końcu. Jedyne co miał wrażenie to tylko to że wilk może nie być z wiatru co byłoby dla Szeptu nie przyjemne. Z resztą w tej chwili bardziej zastanawiało go już to czemu młodsza wilczyca jest taka cicha. Kiedy jego wzrok ponownie spoczął na basiorze powiedział tylko coś w stylu. - Pewnie jesteś z Ognia albo czekaj ... nie już wiem ! Z Wiatru ? - Rzucił.

Taharaki

Pokręcił łbem.
- Pudło, zgaduj dalej. - Mruknął oschle. Nastroszone futro z wolna powoli powracało do poprzedniego wyglądu, do pierwotnego stanu rzeczy. Humor, humorem, ale zaś tykanie jego ciała. Po prostu tego nie lubił, podobnie, jak nie lubi się, kiedy w autobusie siedzi koło Ciebie jakaś otyła osoba, która naciera na Ciebie cielskiem przy każdym zakręcie. To jego prywatna bańka i koniec kropka, wstęp do niej ma jedynie Carly.

Mongrels Law

Ups ... jesteś więc jednym z Nocnych wilków ? - Zapytał wpatrując się w wilka i przekręcając łeb na prawo. W sumie był za wesoły na nocnego wilka bo z tego co słyszał to tam same ponuraki. (No za wesoły to dużo za bardzo powiedziane XD) W dodatku wiedząc już że wilk nie pochodzi z wiatru to może miał przez chwilę taki dreszcz gdyby nie to że okazało się że to mrówki mi po łapie łażą ale szybko je strącił i usiadł w innym miejscu.
- Wracając ... Noc tak ?