Przepaść

Larsen

Podskoczył z radości.
- Idziemy na piwo, iziemy na piwo, izemy na pifo...- mruczał, a głos coraz bardziej zchodził mu na pijacki ton :D

Demon

OMG po co ja sie zgadzałem, nagle jedna z nug jego, staneła na jednym z kamieni, był złamany, noga zsuneła mu się po kamiiach, złapał za lianę, albo za jakiś kawałek korzenia, dokładnie nie wedział co to jest, i wdrapał sie na głaz, ten zaczął się odrywać, łaaaaał!! - wrzasnął i wskoczył na kolejny kamień, po czym szybko wylazł na powierzchnię uriwska. ale wylazł nie od strony wilków, stał po drugiej stronie

Larsen

Mało Ci brakowało kolego- powiedział z uzanniem, pojawił się po drugiej stronie Demona i podał mu butelkę porządnego piwa.

Demon

To co Rózia? xD

Orussis

Przyszła. Popatrzyła na wilki. Podeszła do nich. - Co macie? Piwo? Czy was grzmotnęło, pijOki? ; DD

Demon

(podesżłaś? my jesteśmy z drugiej strony urwiska)

- Spojrzał na wilczycę, i wziął łyk trunku xP

Orussis

{xDD No to trudno ;P Czytałam ;P Podeszłam^^ Jakoś... xD}
Aha... Powaliło Cię na starość, prawda? ;DD

Demon

nic nie odpowiedział, tylko zmruzył lekko oczy. czekał do nastepnego pytania

Orussis

Patrzyła chwilę na niego. - A dobre to chociaż?

Demon

wytarł łapą butelke i podał jej

Orussis

Wzięła butelkę i powąchała. Po chwili wzięła łyka. - Powiedzmy,że może być. - oddała mu butelkę. Odeszła kawałek i zaczęła pluć na wszystkie strony.

Demon

skończył swoją butelke, pstawił ją obok siebie, podszedl do oru$$ żyjesz? - spytał

Orussis

Chyba... - otrząsnęła się. - Blee... To smakowało jak obchody krowy...

Demon

- Eh... wilczyce_ pomyślał to dobrze że żyjesz

Orussis

Tak... A Tobie to smakuje?! Ty naprawdę powalony jesteś... . Wyszczerzyła się i poszła do LASu

Demon

usiadł obok larsena. - i co jeszcze powiesz Bracie?

Wardress

Przyleciała. Usiadła samotnie na jednym opustoszałym skrawku tej marnej ziemi. Zapłakała gorzko... jak wtedy. Nie chciała żyć, nie mogła, nie pragnęła.

Shadow

- Widzisz, nawet czasem myślimy o tym samym... - Spojrzałem z boku ze smutkiem na Ward, nie wiedzieć jak się tu znalazłem i skąd przybyłem.

Wardress

Mie ruszyłą się. Nie wiedziała czy to iluzja, czy jej mózg znów próbuje coś odtworzyć. Nie wierzyłą, że to znów On.

Shadow

Wziąłem głęboki wdech. - Też się cieszę, że Cię widzę. Tak, lubię się zjawiać w nieodpowiednich momentach. Jeśli kimś targają jakieś gwałtowne, nie do końca jasne uczucia i na dodatek poniekąd powiązane ze mną - chociaż nie wiem czy mogę tak mówić, chyba jestem egocentrykiem - mój umysł to wyczuwa. - uśmiechnąłem się blado nie patrząc w oczy wilczycy. Spojrzałem przed siebie.