Przepaść

Daria · Wysłany: Wto 13:21, 03 Mar 2009 Temat postu:

Daria mruknel-a no to mamy dzisiaj klops -i usiadła

Idalia · Wysłany: Wto 18:00, 03 Mar 2009 Temat postu:

Rozlegający się w jej umyśle głos Innej (Inny? O.o) wyrwał ją z ponurych rozmyślań. Od razu ją poznała, w końcu nieczęsto spotkać można wilki o telepatycznych zdolnościach.
- To Ty, Inno? - spytała dla pewności.

Inna · Wysłany: Wto 20:09, 03 Mar 2009 Temat postu:

- Tak.
Inna uśmiechnęła się delikatnie na kufie. Nie chciała urazić dumnej wilczycy, ale jednak czuła, jak coś ją do niej ciągnie. Wręcz nie mogła się oprzeć, chciała więc podtrzymać tą rozmowę.

Idalia · Wysłany: Wto 20:17, 03 Mar 2009 Temat postu:

Uniosła łeb i nastawiła uszy próbując wychwycić jakiś dźwięk by zorientować się gdzie jest Inna. Zaciągnęła się pobliskimi zapachami i zwróciła głowę w stronę, z której zdawało jej się, że czuje obcą woń. Taką, której nie wyczuła gdy tu przyszła. Nie wiedziała co powiedzieć właściwie nieznajomej wilczycy, więc oczekiwała jakiegoś słowa z jej strony.

Inna · Wysłany: Wto 20:45, 03 Mar 2009 Temat postu:

- Miałabyś czas i ochotę na trochę rozmowy ze mną, Hekate?- Inna siedziała w miejscu, wciąż nie dając się zlokalizować. Potrzebuje jasnego komunikatu.

Idalia · Wysłany: Wto 20:59, 03 Mar 2009 Temat postu:

- Oczywiście - odpowiedziała. Nie śmiała spytać skąd Inna zna jej imię. Czy Mack zwrócił się do niej po imieniu nad Przezroczystym Jeziorem? Teraz nie mogła sobie przypomnieć.

Inna · Wysłany: Wto 21:47, 03 Mar 2009 Temat postu:

Inna powoli się podniosła, szła pod wiatr, nie dając się wyczuć. Żeby jednak ułatwić sytuację niewidomej wilczycy, stąpała na miękkich łapach, ale rysowała pobliskie kamienie. Charakterystyczny dźwięk zawiadamiał ją, gdzie Inna jest.
- Jestem, miło mi Cię w końcu poznać z bliska.

Daria · Wysłany: Śro 7:26, 04 Mar 2009 Temat postu:

Daria spojrzała z ciekawością na rozmowę wilczyc.

Idalia · Wysłany: Śro 15:37, 04 Mar 2009 Temat postu:

- Mnie Ciebie również - odpowiedziała Hekate odwracając łeb w kierunku, z którego dobiegały do niej odgłosy pazurów. Odsunęła się od przepaści na bezpieczniejszą odległość.

Inna · Wysłany: Śro 20:09, 04 Mar 2009 Temat postu:

//Nasza rozmowa jest telepatyczna. //

- Hekate, widzę, że już dobrze, lepiej sobie radzisz na terenach tej krainy... Gratuluję. Savar zajęło to dużo dłużej, moim zdaniem. Inna się uśmiechnęła na wspomnienie przyjaciółki.

Idalia · Wysłany: Śro 23:23, 04 Mar 2009 Temat postu:

- Tak... - powiedziała, a na jej pysku zagościł delikatny uśmiech. - Czuję się tu coraz lepiej. A... kim jest Savar?

Inna · Wysłany: Czw 19:12, 05 Mar 2009 Temat postu:

- To moja przyjaciółka. Jest niewidoma, jak Ty. Jest siostrą Wrednego- naszego Bety. Jeśli mogę spytać... jak tu trafiłaś? - Inna usiadła blisko wilczycy, ale jeszcze nie naruszała jej sfery osobistej. Mogła jednak wyczuć jej woń, i ją na długo zapamiętać. Inna pachniała wyjątkowo, tak słodko...

Idalia · Wysłany: Czw 19:46, 05 Mar 2009 Temat postu:

- Właściwie znalazłam się w tej krainie przypadkowo - odpowiedziała. Wysunęła przednie łapy tak, że wisiały nad przepaścią. Uśmiechnęła się pod nosem. - Zatrzymałam się tu by odpocząć. Spotkałam kilka całkiem miłych wilków i postanowiłam, że zostanę na jakiś czas.

Inna · Wysłany: Czw 20:31, 05 Mar 2009 Temat postu:

- Jeśli nie jesteś pewna, że zostaniesz... dlaczego dołączyłaś do Watahy?- zapytała. Obserwowała wilczycę, ale nie była wroga.

Idalia · Wysłany: Czw 20:48, 05 Mar 2009 Temat postu:

Uśmiechnęła się. Rzeczywiście, jej słowa mogły dać do myślenia.
- Samotność to najgorsze co może nas spotkać. Ja bardzo długo byłam skazana tylko na siebie. Wataha to poczucie bezpieczeństwa, spokój i zapewnienie, że nie będzie się umierać w zapomnieniu. Czy nie jestem pewna, że tu zostanę? Owszem, na początku wcale nie miałam pewności. Jednak po poznaniu kilku wspaniałych wilków jestem do tego miejsca coraz bardziej przywiązana.

Daria · Wysłany: Pią 9:27, 06 Mar 2009 Temat postu:

Daria zaczeła ścigać swój ogon bo jej sie nudziło do samego popołudnia.

Inna · Wysłany: Pią 17:22, 06 Mar 2009 Temat postu:

- Mam nadzieję, że się nie zawiedziesz. Oficjalnie witam Cię w Watasze, osobiście, Hekate- Inna podeszła do wilczycy, otarła się o jej bark. Zaakceptowała ją w pełni w swych szeregach. Mało tego... wewnątrz czuła się dumna.

Idalia · Wysłany: Pią 21:14, 06 Mar 2009 Temat postu:

Przez chwilę zastanawiała się co powiedzieć, lecz w końcu nie odezwała się w ogóle tylko uśmiechnęła szerzej. Takie słowa z ust samej Alfy znaczyły dla niej bardzo wiele.

Renna · Wysłany: Pią 22:12, 06 Mar 2009 Temat postu:

Przyszla.Doszla do krawędzi przepaści.Jakże chciała w tej chwili skoczyć z niej i umrzeć.Jednak musiala iść do matki.Powoli wyszla.

Weszla.Juz postanowila.Podeszla do urwiska.USiadła.Byla gotowa.

Nagle wstała.Popędzila w jakimś kierunku.

Inna · Wysłany: Sob 13:54, 07 Mar 2009 Temat postu:

- Jeśli podejmiesz decyzję i pozostaniesz na dłużej, chętnie widziałabym Cię na jakimś znaczącym stanowisku Watahy. Nie powinnaś się marnować jako szary wilk... Czym się do tej pory zajmowałaś w życiu?
Inna zauważyła ten uśmiech i tonem głosu dała znać, że sama też się uśmiecha i jest zadowolona.