Przepaść

Flake

- Ech... wiem, niestety - powiedziała i w końcu spuściła wzrok z dna przepaści.

Boozer

Usiadłem koło niej i próbowałem zarzucić łapę na jej ramię, ale przeniknęła. Skrzywiłe się

Flake

Wzdrygnęła się.
- Prosiłam żebyś tak nie robił, no! - powiedziała odwracając łeb w stronę ducha.

Boozer

- Sorry. Ciągle zapominam i nie mogę się całkowicie przyzwyczaić ^^"

Flake

- Emmm... Shaman... czy ty długo jesteś... martwy? - spytała trochę niepewnym tonem. Nie wiedziała czy to wspomnienia, o których on chce mówić.

Boozer

- Pare miechów temu... Nie wiem... Chyba już ponad rok. Przestałem liczyć... - westchnąłem

Flake

- Mhm... - kiwnęła głową. Dopiero teraz zdała sobie sprawę, że znalazła się w sytuacji, której jeszcze kilka dni temu nie byłaby sobie w stanie wyobrazić.

Boozer

Cofnąłem się i wziąłem rozbieg. Skoczyłem z urwiska i znikłem z pola widzenia xD

Flake

Przez chwilę patrzyła na miejsce, w którym zniknął Shaman. W końcu oparła pysk na przednich łapach i ziewnęła przeciągle.

Daria

Daria przyszla z sztywną nogą i położyła sie wpatrując w błekitne niebo i ciesząc się zimnym wiejącym wiatrem

Krik

Wilk wszedł, patrząc na niebo. Był dzień, niestety. Każdy kto go znał, wiedział, że o woli noc. W dzień mało kto go widział, wtedy spał... .

Daria

Daria usłyszała że ptaki śpiewają i usiadła.

Zmieniłam może być ;)

Krik

//Masz zmienic to, że się skradam. Łamiesz regulamin!//

Wilk położył się na skraju przepaści i spojrzał w dół. Wpatrywał się w dalekie dno przepaści. Ledwo widoczne. Po chwili położył szyje do skraju przepaści, a łeb zawisł bezwładnie poza krawędzią przepaści.

Beherit

Spomiędzy młodych drzew porastających granicę Ciemnego Lasu, wyłonił się dość młody, rosły basior o okazałych, z pozoru silnych skrzydłach. Stanął nad urwiskiem i spojrzał w dół. - "Jakbym chciał znów móc rzucić się w przepaść i tuż nad ziemią zawisnąć w powietrzu" - pomyślał. Stracenie sprawności w skrzydłach było dla niego wyjątkowo bolesne.

Speed

Z lasu wyłonił się dorosły wilk, stanął nad przepaścią i usiadł, spojrzał się na Beherit'a i powiedział - Witaj

Beherit

Głos nieznajomego gwałtownie wyrwał go z ponurych rozmyślań. Spojrzał na niego nieco zaskoczonym wzrokiem i po chwili odpowiedział cicho. - Witaj - Pamiętał tego wilka: niedawno spotkał go w lesie.

Speed

- Jak się nazywasz? - spytał - W lesie nie miałem możliwość ciebie o to spytać.

Beherit

- Jestem Beherit - skrzywił się nieznacznie wymawiając to imię. Spojrzał na wilka i spytał po chwili. - A Ty jak się zwiesz?

Speed

- Ja jestem Legendarny - powiedział - Dla przyjaciół po prostu Eggi.

Beherit

//Przyjaciół.
Przepraszam, że tak Cię poprawiam, ale po prostu nie umiem przejść obok błędu ortograficznego obojętnie.//

- Hm, Legendarny... - powtórzył i dodał. - Bardzo oryginalne imię - Z powrotem skierował wzrok na dno przepaści. Głęboko, bardzo głęboko. Na dnie czerniły się dziesiątki martwych, rozkładających się ciał. Wyjątkowo przygnębiający widok.