Przepaść

Beherit

- Każdy ma swoją subiektywną opinię na ten temat - odrzekł głośno, nie odwracając się do wilka. - A ja bardzo nie lubię gdy ktoś o szczególnych umiejętnościach bez mojego pozwolenia grzebie się w mym umyśle. Zresztą, zapewne nie tylko ja.

Speed

- Mylisz się, ja nie potrafię czytać w myślach - powiedział - Po prostu domyślam się co taki samotnik jak ty mógł sobie o tym pomyśleć - odparł.

Beherit

- Tym lepiej dla Ciebie - odpowiedział. Wciąż nie otwierał oczu, był zmęczony . - Większość wilków nie lubi osób, które potrafią czytać w myślach.

Chris

Postanowiłam że pójdę już do legowiska,gdy schodziłam z góry ,zobaczyłam tego basiora przez chwilę wpatrywałam się w niego,ale już po chwili z nikłam.

Beherit

Odprowadził wzrokiem oddalającą się wilczycę. Zaintrygowała go. Była inna niż reszta miejscowych wilczyc - nie była śmiała i ciekawska, tak jak inne.

Chris

Przyszłam z opuszczonym łbem,rozejrzałam się,usiadłam na skale i obserwowałam góry.

Beherit

Na dźwięk kroków uchylił jedno oko. Trochę bolała go głowa... Czyżby się zdrzemnął? Spojrzał na przybyłą wilczycę, potem rozejrzał się po pozostałych.

Chris

Znów zobaczyłam tego basiora,przez chwilę wpatrzyłam się w niego,ale po chwili znów wróciłam do zajęć.

Beherit

Tym razem nie zwrócił uwagi na spojrzenie wilczycy. Ostatnio nie dowiedział jaki cel ma wadera w obserwowaniu go i nie sądził, że tym razem się dowie. Położył pysk na glebie i zaczął wydrapywać w ziemi pazurem jakiś rysunek.

Chris

Zeszłam ze skały i stwierdziłam że wolę być sama,więc weszłam wyżej, położyłam się i patrzyłam w niebo.

Speed

- Jakby ktoś mnie szukał jestem na dole - powiedział - Choć i tak nie jestem nikomu potrzebny - mruknął pod nosem i zniknął, zrobiło mu się dziwnie na widok tych wszystkich trupów, jednak położył się i myślał.

Beherit

Wciąż uparcie bazgrał coś w ziemi pazurem lewej łapy. Gdy skończył, przyjrzał się rysunkowi. Symbol jego starej watahy. Warknął cicho i szybko zatarł go łapą. Jakże on nienawidził tego symbolu... symbolu wbijanego mu do łba od pierwszych dni życia. Wciąż zdarzało mu się odruchowo go narysować.

Chris

Popatrzyłam na chwilę na dół,po chwili spuściłam wzrok,zaczęłam przyglądać się tym trupom które leżały na dole,w tej chwili zaczął wiać wiatr porywał mi grzywkę,ale dalej wpatrywałam się w te trupy.

Beherit

Gdy upewnił się, że ten symbol jest dokładnie starty, wrócił do swojego pierwszego zajęcia. Zadarł wysoko łeb i zaczął obserwować kłębiące się na niebie, ciemne chmury. - Będzie padać... - mruknął pod nosem.

Chris

Nagle spojrzałam w chmury były dość ciemnie,wiatr wiał mocniej,moja grzywka aż wirowała i spojrzałam na basiora.

Beherit

Uśmiechnął się gdy poczuł powiew silnego wiatru, nie ukrywał zadowolenia. Uwielbiał burze i deszcze. Spojrzał kątem oka na czarno-czerwoną wilczycę.

Chris

Zaczęłam poprawiać sobie grzywkę,ale wiatr znowu ją porywał chociaż lubiłam deszcz i wiatr,spojrzałam przelotnie na basiora i posłałam mu oczko.

Speed

Szybko wstał, uwielbiał taką pogodę, czekał aż zacznie padać wtedy nabierał tyle energii że czuł że mógł by góry przenosić, spojrzał w górę, w pewnej chwili poczuł się jak za hipnotyzowany nie mógł oderwać oczu od chmur.

Beherit

Rozbawił go gest wilczycy, ale w odpowiedzi uśmiechnął się do niej. Wstał i zrobił kilka kroków w stronę urwiska, zatrzymał się na samym brzegu przyglądając się chmurom. Przybyły z południa. - "Z południowych chmur zawsze jest piękna burza" - pomyślał. Wiatr był teraz szybki i porywisty, targał jego złocistą grzywą co chwilę zmieniając kierunek.

Chris

Zaczęło grzmić,nagle z nieba runął deszcz,zrobiła się burza,dalej leżałam na skale,patrzyłam w niebo,na moje futro zaczął padać deszcz,moja grzywka zmokła,uwielbiałam taką pogodę.