Przepaść

Beherit

- Nareszcie... - mruknął cicho pod nosem gdy jego sierść zaczęły moczyć krople deszczu. Kiedy on ostatni obył świadkiem burzy, albo chociaż małego deszczu... już nawet nie pamiętał. Mimo ulewy stał w bezruchu, tuż przy krańcu urwiska.

Speed

Prze teleportował się na czubek drzewa "Nareszcie deszcz, czekałem na taką pogodę" pomyślał, położył się na plecach i zaczął patrzeć w chmury.

Chris

Zeszłam mokra z skały wyżej,podeszłam do basiora i spojrzałam w dół urwiska,popatrzyłam na niego i uśmiechnęłam się.

Beherit

Oderwał wzrok od ciemnoszarych, wręcz czarnych w niektórych miejscach chmur i spojrzał na Speeda, potem przeniósł wzrok na Dianę.

Chris

Patrzyłam na niego i uśmiechnęłam się,po chwili spojrzałam w górę.

Beherit

Po kilku minutach milczenia stwierdził, że głupio tak się nie odzywać. Nienawidził odzywać się jako pierwszy, ale powiedział. - Wspaniała pogoda, prawda? - Nie interesowało go specjalnie kto odpowie.

Speed

// Ja być na drzewie XD//

Nie zwracał uwagi na wilki, czekał na piorun, piorun który walnie tak iż będzie widać zarysy tutejszych gór.

Chris

-Tak,uwielbiam taką pogodę a ty???-.spytałam i uśmiechnęłam się pod nosem.

Beherit

Zaśmiał się krótko. - Myślę, że gdybym nie lubił burzy, nie siedziałbym tu teraz spokojnie, tylko na gwałt szukał schronienia - odpowiedział. Uśmiechnął się na widok pierwszego wyładowania atmosferycznego i towarzyszącemu mu grzmotu.

Chris

-Mhm,jak cię zwą???-.spytałam i uśmiechnęłam się.

Beherit

- Nazywają mnie Beherit, choć ja osobiście nie przepadam za tym imieniem - powiedział. Oderwał wzrok od chmur, które jeszcze przed chwilą rozcięła błyskawica i spytał. - A Ciebie?

Speed

"Może się przyłączyć, albo nie, nie będę się wpraszał do ich rozmowy" pomyślał, jednak od pewnego czasu wolał być sam, a konkretnie odkąd wpadł do jeziora zmian.

Chris

-Ja jestem Diana.....-.odpowiedziałam i uśmiechnęłam się do Beherita.

Beherit

- Mhm, ładne imię - powiedział i z powrotem skierował wzrok na chmury. - A Teraz, skoro się już znamy, może mi powiesz dlaczego wczoraj na mnie patrzyłaś?

Speed

Po tym pytaniu zaczął się cicho śmiać, słuch bardzo mu się wyostrzył od kiedy jest w tym ciele, nadal nie odrywał wzroku od chmur.

Chris

-Dziękuję,bo bo ty jesteś inny od wszystkich wilków,jakby to nazwać po prostu wpadłeś mi w oko...-.odpowiedziałam i zawstydzona opuściłam łeb.

Beherit

Zmierzył ją wzrokiem nieco zaskoczony tym nagłym... wyznaniem. Postanowił jednak pozostawić je bez komentarza.

Chris

Cały czas miałam łeb opuszczoną,po tym wyznaniu byłam nieśmiała w stosunku do Beherita....

Speed

Znów zaczął się śmiać "Znają się dosłownie pięć minut, widać że to miłość od pierwszego wejrzenia" pomyślał, po chwili zszedł z drzewa i położy się pod nim "Co za dużo to nie zdrowo, a ja nie chcę zachorować"

Beherit

Otworzył pysk by powiedzieć coś złośliwego na ten temat, ale w ostatniej chwili ugryzł się w język. Nie chciał prawić złośliwości dopiero poznanej wilczycy, więc odpowiedział tyko. - Przejdzie Ci za kilka dni.