Przepaść

Flake

Nie wstała, nie odezwała się. Jedynie spojrzała na Cola z obojętnością w oczach. On nie był nigdy w jej sytuacji, nigdy nie przeszedł tego co ona - dlatego nie mógł zrozumieć czemu taka była. I nigdy nie próbował, co wilczyca dopiero teraz zrozumiała. A kiedyś przecież starała się zmienić dla niego. Jednak Cole nie był w stanie docenić tych starań, ba, być może nawet ich nie zauważył. - W kilka dni nie da się zmienić świata, ani nawet jednej zepsutej duszy - mruknęła, choć nie obchodziło jej czy on to usłyszy.

Brenda

Jakaś postać pojawiła się na horyzoncie. Wilczyca, na dwóch łapach weszła nad urwisko. Ściskała w łapach laleczkę VooDoo o imieniu Moony, gdyż nie założyła dziś płaszcza. Było zbyt ciepło. Podeszła do krawędzi urwiska i spojrzała w dół. "Ciekawe, ile ciał tam leży" Pomyślała i przysiadła zwieszając nogi ku dołowi.Chmury wirowały przy szczycie urwiska, czyli pod nią. Miłe uczucie znajdować się nad chmurami. Lecz tylko westchnęła i zaczęła bawić się laleczką VooDoo.
- Jak wilki. - Mówiła sama do siebie. - Będą jak Moony. Bezwładni. W mych łapach, jak kukiełki, pozostawione na śmierć, gdy odetnie im się sznurki. - Mówiła i wyrwała Moony jedną ręke. Na jej łapy polała się sierść i krew, gdyż lalka tym była wypełniona. Wera nie przejęła się tym, często już się tak działo. Związała materiał i Moony znów miała dwie ręce.

Flake

Ziewnęła przeciągle i, swym zwyczajem, oparła pysk o przednie łapy. Utkwiła znudzony wzrok w jakimś znajdującym się w oddali punkcie.

Brenda

Obejrzała się na wilczycę i tylko zaczęła gładzić swój ogon wpatrując się w przepaść. Mgła zasłaniała to, co znajdowało się na dnie. Ciała, pogruchotane od upadku, czy zarośla, rosnące na nieprzeciątnych wysokościach, gdyż nikt ich wcześniej nie przycinał.Zaczęła podrzucać Moony tak, że jeden niewłaściwy ruch i lalka runeła by w nicość. Ale Wera tylko bez wyrazu robiła to, nawet nie patrząc na lalkę.

Flake

Przybyłej wilczycy nie zaszczyciła nawet przelotnym spojrzeniem. Bo niby po co miała to robić? Nie znała tejże samicy. Wciąż zamyślona wbijała wzrok w jakiś punkt w oddali.

Brenda

- Witaj... - Mruknęła. Musi poznać wilki z tej krainy, bo nie będzie jej się tu dobrze wiodło. Schowała Moony za siebie.

Flake

Zastrzygła uchem i po chwili oderwała wzrok od zachmurzonego nieba. Spojrzała na siedzącą nieopodal wilczycę, dopiero teraz dotarło do niej, że już nie jest sama nad tą przepaścią. - Witaj - odrzekła krótko.

Brenda

Przymknęła oczy i tylko spojrzała w niebo. Dobrze wiedziała, która jest jej. Ta, która kiedyś spadnie na świat i zgładzi ludzkość... Lecz puki co nie miała czasu na podziwianie nieba. Teraz właściwie też nie miała ochoty, lecz co tu robić?

Podniosła się i wyszła z Moony w łapie.

Flake

/póki co -.-/

Znużonym wzrokiem odprowadziła nieznajomą wilczycę. Nim ta zniknęła za pobliskimi drzewami, Flake na chwilę zatrzymała spojrzenie na laleczce, którą owa mutantka trzymała w łapie. Wilczyca skrzywiła się nieznacznie i z powrotem ułożyła pysk na nagiej, spękanej ziemi.

Pein

Nuda niemalże zawsze mijała gdy na horyzoncie pojawiał się Psychopata.
Wymruczał coś niewyraźnie pod nosem. O, znów ma katar. Spojrzał na wilczycę i na myśl przyszedł mu ser.

Flake

Ziewnęła przeciągle i na dźwięk czyjegoś mruknięcia, uniosła łeb. Spojrzała na przybyłego wilka i z powrotem położyła głowę na ziemi, znużone spojrzenie kierując na jakiś punkt znajdujący się w oddali.

Pein

- Czyżbyś uwielbiała ser? - spytał, z nikąd, opierając się o swoją laskę. Zawsze musiał ją ze sobą taszczyć jak tą szarą torbę u boku. Zbierał różne manele więc..x]

Flake

- A skąd ci to przyszło do głowy? - spytała, nie ukrywając zdziwienia. Jej znudzone spojrzenie wciąż spoczywało gdzieś w okolicach linii horyzontu, ale jedno ucho poruszyło się lekko, kierując w stronę wilka.

Pein

- Od nieznanej liczby lat zawsze żółty kojarzył mi się z serem, dla którego niekiedy wilczyca zerwała związek z swym partnerem. - powiedział, podchodząc trochę bliżej.

Flake

- Zerwała dla sera, mówisz... - mruknęła, nie zwracając uwagi na to jak bardzo to niedorzeczne. - Możesz powiedzieć mi więcej o tej historii?

Pein

Oparł się dość dziwacznie o laskę, jaszczurzym ogonem szurając po ziemi. - Ach, żyła sobie wilczyca. Lubiła ser, a gdy przybłąkał się wilk który umiał go tworzyć rzuciła dla niego cnotę oraz partnera. Cóż, teraz jest znana z licznego potomstwa i fabryczki sera. - powiedział.

Flake

- Ty też lubisz jeść to śmierdzące paskudztwo, jak mniemam - powiedziała, przeciągając się leniwie. Spojrzała na wilka, zatrzymując wzrok na jego lasce /bez skojarzeń xD/. - Po co ci to?

Pein

- Bo mnie łapy bolą. {Tak, ma przypadek jak Dr. House. To nie żart. x]} - powiedział, dość wybitnie bo akurat torba zasłaniała brak mięśnia na jego tylnej łapie. x]

Flake

Zmarszczyła nos wyraźnie zniesmaczona. - To takie... ludzkie - powiedziała i z powrotem skierowała wzrok na korony drzew znajdujących się po drugiej stronie przepaści, jakby czekała aż coś się między nimi wydarzy.

Pein

- Ludzkie czy nie ważne że w moich rodzinnych stronach rzadkie. Wymyśl sobie miejsce gdzie nie ma drewna. - wymruczał, lekko rozbawiony jej odpowiedzią.