Przepaść

Tasha

Tahsa usłyszała słowa wilczycy.
-Dzięki. Znalazła blisko siedziby Gryfów. Często chodzisz nad urwisko?

Yasmin

Gryfy? Są tutaj? - przemknęło jej przez myśl i po chwili dmuchnęła sobie w grzywkę i odparła - Urwisko to zwykle moje ulubione miejsce, ale nad tym urwiskiem jestem pierwszy raz. - po pauzie dodała - Yasmin. - ...

Tasha

-Tak, są, smoki też są. Maja smoje, grona, tak jak wilki maja watahy-powiedziała i spojrzała na bujna grzywke Yasmin.
-Chowaj włosy za ucho, nie bedzie ci spadac na oczy-dodała z uśmiechem.

Yasmin

- Dzięki za radę. - uśmiechnęła się i przejechała ogonem po podłożu aż kilka kamyków spadło w dół przepaści. - Długo tu jesteś? - spytała z ciekawości.

Tasha

Hmmm-zamyśliła sie.
-Nad urwiskiem na tyle, że zdążyła z niego spaść. A w tej wilczej krainie...od niedawna.

Kain

- A? - zerknął w górę, na opaskę tak zwaną. - A to.. - zamyślił się na moment. Wydawało się, jakby zmuszał się do podobnego tempa co wilczyce. Przekrzywił lekko łeb, patrząc na nie z dziwnym zainteresowaniem.

Tasha

-No tak, mówie o tej opasce.- wertowała Tasha.
-Czemu ja nosisz?-zapytała, bo uważała noszenie czegoś takiego za dosyc dziwne.

Kain

- Odznaczenie w pewnym rodzaju.. - mruknął, patrząc na wilczycę. - Widzisz, nie wszyscy są tacy sami. Nie wszyscy mają takie same gusty, a to mam akurat.. - urwał.

Tasha

-Dobrz, rozumim. Cie chiciałam być nachalna.-wyszeptała i zróciła wzrok w stronę Kaina.

Kain

- Wy, wilki jesteście takie dziwne. - odchylił uszy do tyłu. - Możesz to zrozumieć dwuznacznie, mam nadzieję że jednak zrozumiałaś o co mi chodzi. - dodał.

Tasha

-Rozumiem, rozumiem. Ale wydaje mi się, że ludzie noszą takie rzeczy-powiedziała i patrzyła na Kaina.
-A ja to z ludźmi mam na pieńku, więc wszystko co mi sie z nimi kojaży wydaje mi sie odpychające-ciągnęła. Usiadłą i dalej przeyglądała sie opasce.

Kain

- Nie obchodzi mnie to. - wyrzucił nagle, odwracając wzrok. Westchnął. - Czyli jednak mnie nie zrozumiałaś. Więc inaczej.. - zerknął znów na nią. - Nie jestem jak wy.

Tasha

-Oooo. Skoro jesteś tak pewny swojego to czemu ja zdjąłeś?-powiedziała troche zirytowana, gdyż Kain odpowiadał jej troche szorstko.

Kain

- Bo ojciec nie byłby zadowolony, że paktuję z innym rodem. - oblizał pysk. Znalazł się nagle za wilczycą, mrużąc nieco ślepia. - Na czym skończyliśmy?

Tasha

-Chyba sie kłociliśmy. Ale jeśli dalej chcesz sie tak droczyć to moge iść. Ja tylko spytałam o opaskę, nie uważałam cie za gorszego czy coś w tym rodzaju-mruknęła. Było po niej widac, ze troche sie dąsa.
-Uwież, rozumiem, ze nie wszyscy sa tacy zami.-rzuciła gniewne spojrzenie, poczym przymrużyła oczy i dalej patrzyła na Kaina. Nie chciała go obrazić.

Kain

- Więc inaczej. Nie jestem wilkiem, nie jestem waszym gatunkiem. Szkoda. - te oczy jak u węża wciąż były wlepione w wilczycę, uszy odchylone do tyłu. Bezczelne spojrzenie.

Tasha

-Ale czemu? wyglądasz jak wilk.-Dziwiła si nadal. Bo przecież taka była prawda.
-To czym jesteś?

Kain

- Cóż.. - wygiął kły, nienaturalnie długie, w krzwy grymas. A ten przerodził się w szyderczy uśmiech. - Jestem zarażonym. Mówi Ci to coś?

Tasha

-Szczerze mówiąc...-myślała prze chwilę.-nic mi to nie mówi...-podsumowała.

Kain

Przybliżył pysk do jej ucha. - Więc zapewne ten zarażony kiedyś zapewne ukaże swe prawdziwe oblicze. Wampir.. - i w tym momencie wilk zniknął. Tak po-prostu.