Przepaść

Kain

- Sky-chaaan.. - zaczął od początku. Zbudował napiętą atmosferę. - Dlaczego wtedy w miejscu dla samotników od razu do mnie podbiegłaś? >3

Sky

- Ponieważ byłeś samotny. I z powodu tych Twoich kłaków. - cóż, była nieco zdziwiona jego pytaniem. Ślepia rozszerzyły się w ciekawości, oczekując na jego dalszą wypowiedź.

Visse

Kain

- Tylko dlatego? 50% osobników spotkanych przeze mnie zignorowało mnie. - westchnął. - Czasem nawet tacy jak ja muszą porozmawiać z kimś, pośmiać się.

Kaisa

Visse

- Miło mi Cię poznać. - odpowiedział jej z nieśmiałym uśmiechem na pysku. Machnął przelotnie ogonem. - Długo jesteś w tej krainie? - zapytał, gdyż nie wiedział jak rozpocząć rozmowę. ; p

Kaisa

- Raczej nie... - odrzekła i dodała po chwili namysłu. - Urodziłam się w tej krainie, ale jeszcze jako szczenię wybyłam poza jej tereny. A ty?

Sky

Uśmiechnęła się całkiem przyjaźnie, spoglądając na niego kątem oka.
- 'Tacy' jak ty? - powtórzyła niemo pod nosem. Podrapała się po głowie, myśląc, co jeszcze tak właściwie chciała powiedzieć.
- ...Mimo tego muru oschłości, który budujesz wokół siebie, jesteś naprawdę bardzo pozytywny. - wymamrotała jakby z nutą niepewności.
W jednym rację miał - 50% mieszkańców tej Krainy było tak zadufanych w sobie, że innych wilków po prostu nie zauważali. To smutne.

Kain

- Pozytywny? Wychodzi na plus - minus.
Mruknął, poruszając ponownie uchem. Rozmyślał nad tym długo. Oschłość? Bez przesady. W jego mniemaniu odwrót oschłości kojarzył się z różem, słodkością. Bleh. Myślenie Sky go przerastało. Jego instynk działał inaczej niż wilczy.
- Słodki, przytulny, naiwny i różowy - to nie mój styl. A ty, Sky-chan, nie polubiłabyś mojego odbicia.

Sky

Przekrzywiła głowę na bok, próbując nadążyć za tokiem myślenia Kajna. Dlaczego pozytywny od razu oznacza 'słodki, różowy, nawiny'? Ile jest istnień na tym świecie, tyle odmian pozytywności powstaje.
- W takim razie, Ty nie powinieneś mnie polubić. Bywam przytulna. - odparła z podejściem nieco bardziej filozoficznym. Na dowód tego, jeszcze bardziej przyczepiła się do jego łapy ;3.
Mimo woli w umyśle Sky powstał obraz jakże rozradowanego Kajna. Cichy chichot.

Kain

- Tu właśnie jest chaczyk.
Odpowiedział. Sky była owszem przytulna, jednak miała ciekawą osobowość. Rzadko zdarza się, że ktoś przypadnie do gustu Kajna.
- Sky-chan, jesteś przytulna, ale jesteś jak tamta złodziejka. Lubię taką osobowość.

Sky

Uśmiechnęła się z niekrytą satysfakcją. Kajn ją lubi. Sukces~
- Oniichan, jeśli można... Miałeś już partnerkę? I, te... Dzieciaki? - gwałtowna zmiana tematu, jakże przewidywalne. Od jakiegoś czasu zastanawiała się, czy blondgrzywy panicz posiadał kiedykolwiek istotę bliską jego sercu. Jeśli nie odpowie - trudno. Kiedy indziej zacznie go męczyć.

Kain

- To dość delikatny temat.
Powiedział. Jego głos bardziej zmiękł, złagodniał. Był to dla Kajna bardzo trudny temat, nie przyznawał się do tego typu. Na łajbie jego kompani znali kłamstwo.

Sky

Obserwowała jego reakcję spod kaskad zmaganej przez wiatr sierści. Jego sierści, oczywiście. Dostrzegła coś niepokojącego, co natychmiast zaalarmowało do przerwania tematu. Odkaszlnęła kilkakrotnie.
- Ach, wybacz... Rozumiem. Tak myślę. - bo cóż ktoś taki jaki Sky mógł wiedzieć o miłości i głębszych uczuciach? xD'

Kain

- To nie takie łatwe jak się mogło wydawać, kiedyś to zrozumiesz.
Powiedział, odwracając wzrok na nieboskłon. Gwiazdy migotały jak tamtej nocy. Zagryzł kły na wardze, nie dając po sobie tego poznać.

Sky

- Obawiam się, że już raczej nie zrozumiem. - burknęła do siebie ukradkiem, lustrując zamgloną okolicę. Po to, by spróbować zebrać myśli.
Zamilkła na dłuższą chwilę, widząc Kajna w stanie głębokiego zastanowienia. Nie zdziwi się, gdy zaraz sobie pójdzie.

Kain

- Każdy się uczy przez całe życie.
Zacytował bardzo znany cytat, choć nie kojarzył gdzie go złapał. Owinął łapy ogonem, biorąc wdech powietrza. Śnieg wcale mu nie przeszkadzał. Lubił zimę.

Visse

Kaisa

- Nigdy nawet nie widziałam takiej wilczycy - odrzekła i westchnęła cicho. Nie znała w tej krainie prawie nikogo.

Visse

Zauważył, że Kaisa zaczęła się dąsać, więc postanowił ją pocieszyć - Nie martw się, ja też tu prawie nikogo nie znam, bo jestem niemalże nowy. Znam Ciebie, a to już duży plus. Jeżeli będziesz potrzebowała pomocy zawsze wołaj bez względu czy jest to noc czy dzień. - szturchnął ją łapą robiąc niewinną minkę.