Przepaść

Kyinra

-A może chowany xD-Spojrzała na nich z uśmiechem na pysku i się położyła.

Siomha Lorcan

Wilczyca długo zastanawiała się, czy nie jast aby za stara na takie zabawy, i uznała, że tak. Wstała- Do zobaczena- zaszczekała i poszła się przespacerować.

Britney

Wytrzeszczyła patrzałki i krzyknęła. - Jestem za! - Wyszczerzyła się i znów szturchnęła Hela. - A co Ty na to? - Zapytała patrząc na niego niecierpliwie. Puściła mu oczko.

Helios

-No dobraaa...-Powiedział z wahaniem. Patrzył na wilczyce ciekawie. Podobały mu się, zwłaszcza Britney. Uśmiechał się do nich.-No to ja liczę!-Krzyknął, podbiegł do drzewa, zamknął ślepka i zaczął liczyć.

Britney

Zachichotała cicho. Jej oczka zalśniły. Szybko wskoczyła na najniższą gałąź pobliskiego drzewa. Zaczęła przeskakiwać z gałęzi na gałąź, jednak nie robiła przy tym żadnego hałasu. W końcu znalazła się na grubej gałęzi ukrytej wśród liści. Skuliła się w kulkę i czekała.

Helios

-Raz, dwa...-Liczył wolno, nasłuchując gdzie kto się chowa, jednak jak na razie jego głos wszystko zagłuszał. Zaczął przebiera łapkami, które od stania w jednym miejscu zaczęły marznąć.

Kyinra

Gdy chciała się schować wpadła w przepaść.Podniosła si i powiedziała do siebie-Hej no tu jest cool nie znajdzie mnie :D

Sasori

Powoli z drzew wyłoniła się potężna, czarna postać samca. Powoli lecz pewnie stapał po ziemi, a wzrok jego tak osłupiały i zimny mierzył cokolwiek ruszało się na jego drodze. Puszystym ogonem delikatnie przecinał powietrze, a grubą sierść majestatycznie rozwiewał wiatr. Mroczną miał minę i nie zbyt przyjazną. Pusty był.. pusty jak kłoda.

Britney

Usłyszała jak śnieg trzeszczy pod czyimiś łapami, więc wychyliła się zza liście. Jednak nic nie widziała. Zrobiła kilka kroków do przodu nie patrząc pod nogi i nagle po całym terenie rozniósł się głośny trzask. To Brit, stanęła na chudy koniec gałęzi, a ta załamała się. Britney spadła na dół. Strasznie bolała ją łapa więc jęknęła z bólu. - Ała! - Ostrożnie się podniosła, a jej oczy zaszkliły się od łez. Powstrzymywała płacz, żeby nie wyszło, że jest mięczakiem. Popatrzyła na krwawiącą łapkę i syknęła z przerażenia. - Ja...krwawię... - Wykrztusiła. Po jej pyszczku spłynęła mała łezka.

Sasori

Trzask gałęzi zwrócił uwagę samca. Czyżby jakieś bachoru zakłócały mu spokój bez podstawy do tego? Rozejrzał się nadal z poważną miną. W pewnym momencie dostrzegł szczeniaka szepczącego coś pod nosem, nie wyglądało na zbyt szcześliwego. Sas przyglądał mu się z oschłą miną, nawet nie drgnął. Wypuścił tylko chłodne powietrze nozdrzami z tak idealnym spokojem.

Britney

- Ja krwawię. - Powiedziała i spojrzała na Hela. - Hel, proszę pomóż! - Rzuciła. Zlizała trochę krwi z łapki, nadal trzymając ją w górze. Spojrzała na Sasoriego, a widząc jego zachowanie stwierdziła, że nie obchodzi go nic innego jak własny zadek. Syknęła, bo łapa zapiekła ją ostro.

Sasori

Cóż.. Sasori nie należał do tych, którym zależało na kimś innym niżeli tylko na swoich ofiarach. Ale z braku laku postanowił nadal przyglądać się dzieciakowi. Widząc jego ból mógł tak zachwycać się tym do wieczora. Mimo to szczeniaki budziły w ni coś na wzór litości. Do niedawna miał zasadę by niszczyć wszystko co się rusza, czas jednak zmienia. Młodziki były dla niego takie niewinne..

Po spędzonym tutaj czasie na jak najbardziej nudnej obserwacji postanowił poszukać ciekawszego miejsca. "Hymmm, może coś bym... zjadł". Usmiechnął się szyderczo na myśl o zwierzynie i zniknał za drzewami w mgnieniu oka.

Helios

Helios od razu podbiegł do Britney i liznął ją w bok pyszczka.-Co sie stało, co jest?-Spytał widząc jej krwawiącą łapę. Jednak zanim otrzymał odpowiedź wziął ją na plecy i krzyknął do reszty.-Zabiorę ją do lecznicy!-I poszli tam. A raczej Helios poszeł, a Britney została zaniesiona.

Britney

- Spadłam... z drzewa... - Zdążyła wykrztusić. Gdy Hel wziął ją na plecy, chciała mu podziękować, ale nie mogła powiedzieć nic więcej, bo poczuła w gardle gulę. Stęknęła cicho i pozwoliła się zanieść. Chciała pójść sama i nie robić Heliosowi problemu, ale wiedziała, że samodzielnie nie dojdzie. To było pewne.

Helios

Helios biegł, ile sił miał w swoich krótkich, szczenięcych łapach. Uważał jednak na "drogocenny towar", jaki niósł na swych barkach, wiedział, że niedaleko jest wielka przepaść. Jeśli spadną, mogą się zabić.
Po dłuższej chwili dotarł do lecznicy.

Brooke

Wolnym krokiem przypełzała tutaj z nosem przy ziemi poruszała się wolno po kamiennym terenie. Jej opuszki łap przylegały do podłoża idealnie niczym przyssawki na łapach kameleona lub innej gadziny. Uszy wilczycy postawione jak radary wychwytywały najmniejszy szmer. Bystre ślepka śledziły znikome ruchy gałęzi krzewów. Tropiła? Zdecydowanie.

Honi

Wybiegła nad urwisko głęboko zamyślona. Ignorując obecność innych stanęła nad przepaścią i spojrzała w dal.

Brooke

Skupiona na polowaniu obrzuciła tylko wzrokiem wilczyce, która właśnie wbiegła nad tereny urwiska. Po chwili wilczyca napięła mięśnie spinając się do biegu kierowała się ku przepaści. Osiągając dużą prędkość z jednym zamiarem wyskoczyła do góry odbijając się od krawędzi aż kilka skał posypało się w dół urwiska a brązowa wilczyca szybując w locie złapała w szczęki dużego orła, który sam pikował w dół by zapewne złapać swoją ofiarę. Brooke wylądowała na drugiej stronie przepaści wznosząc przy tym tumany kurzu i trzymając w pysku w morderczym uścisku sporego ptaka, który już zaczął się miotać i przekręciła pysk przybijając jego dziób do ziemi łapą. Trzask łamanych kości sygnalizował iż właśnie drapieżnik padł jej ofiarą i miał skręcony kark. Otworzyła szczęki a truchło zwierzęcia opadło na glebę. Sama oblizała kły obracając się przez bark i ogarniając teraz dokładnie wilczycę stojącą przy krawędzi swoimi błękitnymi tęczówkami.

Honi

Wyrwana z zamyślenie przyglądała się poczynaniom wilczycy, która zręcznie złapała orła. Przez chwilę sama miała ochotę zapolować, ale szybko odrzuciła od siebie tą zachciankę i znów spojrzała na wilczycę.

Ray

Lekkim wręcz skocznym krokiem przechadzał się po lesie aż przeskakując przez gęstwinę krzaków znalazł się nad urwiskiem. Rozejrzał się kiwając lekko pyskiem z uśmiechem. - Jak miło. - jego różowe tęczówki spoczęły na Honi. Czy Ona ma zamiar skakać czy co? Uniósł jedną brew do góry i podszedł do niej stając nieopodal.