Przepaść

Honi

Zdziwiona przeniosła wzrok na Ray'a. Widząc jak wilk zbliża się, zaczęła uważnie obserwować jego ruchy, starając się wyczuć zagrożenie od jego strony.

Ray

Obserwował jej reakcje. Każdy ruch po kolei. Czyżby się go obawiała. Uniósł jedną brew po chwili marszcząc nos a jego ślepia zabłyszczały. Ukazał kły wydając z siebie groźny gardłowy pomruk. Chciał ją nastraszyć. Tak. Ugiął łapy i wybił się w górę powalając wilczyce przybił ją łapami do ziemi. - Buuu. - mruknął jej przed pyskiem.

Honi

Zerwała się na nogi strosząc sierść i szczerząc kły. Nie była pewna czy wilk zrobił to dla zabawy, czy chciał ją zaatakować. Z jej gardła wydobył się głuchy warkot.

Freak

Przyleciał i usiadł na zimnej skale. Przyglądając się wilkom uśmiechnął się szyderczo.
~ Ach... - pomyślał - jak fajnie by było powalczyć...

Honi

Widząc gryfa, zjeżyła się jeszcze bardziej. Wciąż oczekując jakiegoś ruchu od wilka kątem oka obserwowała każdy ruch gryfa.

Ray

Wybuchnął śmiechem na zachowanie wilczycy i otrzepał się z kurzu.
- Spokojnie nic Ci nie zrobię. - uśmiechnął się po czym odchrząknął pochylając się a raczej kłaniając wilczycy. - Jestem Ray. - przeniósł jaskrawe ślepia na gryfa i zastrzygł uchem. Powalczyć? Cóż Rayowi dwa razy nie mówić.

Freak

Freak zaśmiał się ochryple, kiedy zobaczył bezradność oraz niepewność wilczycy
~ Co za marne stworzenia... - pomyślał

Honi

Widząc poczynania Ray'a stanęła lekko rozluźniona, jednak wciąż bacznie go obserwowała.
-Honi- powiedziała krótko. Przeniosła wzrok na gryfa groźnie na niego łypiąc.

Freak

- Spokojnie, spokojnie, moja mała - powiedział do Honi, a na jego dziobie znów zagościł złośliwy uśmieszek - Freak jestem... Mam nadzieję, że moje imię wszystko o mnie mówi...

Honi

Wzdrygnęła się lekko na słowa Freak'a. Skinęła w jego stronę łbem odwracając głowę znów nad przepaść. Czuła, że nic jej nie grozi. Przez chwilę miała ochotę przeskoczyć przepaść, jednak pozostała na miejscu znów spoglądając na gryfa i wilka.

Brooke

Obserwowała całe zajście z drugiego brzegu przepaści. Oba wilki nie zwróciły jej uwagi. Zainteresował ją ten pierzasty stwór z dziobem i pazurami o ciele nie małych gabarytów. Gryf. Jednak zaraz potem jej uszy drgnęły słysząc szelest łamanych gałęzi jej bystre ślepia dostrzegły w krzakach jelenia. Oblizała kły i ruszyła zdecydowanie e jego stronę. Głośny warkot wypłoszył stworzenie z ukrycia. Jeleń spłoszony ruszył na wilczyce, która odbiła się od jego rogów, którymi roślinożerca zaczął miotać wbijając jego łeb w ziemię. Następnie zacisnęła kły na jego szyi rozrywając ciało zwierzęcia z niemałą siłą aż dobiła się do krtani, którą przerwała trzymajac jeszcze zwierzę w leżacej pozycji aż padło.Jakby jej nie było dość. Zabity ptak a teraz jeleń leżacy w kałużach krwi na ziemi nie były ofiarami głodnego wilka a raczej jej kaprysu, pragnienia krwi. Wilczyca zdana sama na siebie polubiła zabijanie. Smak tej słodkiej czerwonej cieczy w gardle. Z jej pyska kapała krew zwierząt a Ona sama łapała teraz oddech.

Honi

Odwróciła wzrok na polującą wilczycę. Coś ciągnęło ją do lasu, żeby samej móc zapolować. Przyzywało ją i nęciło. Przypomniała sobie jednak o swoim niedawnym polowaniu i z niechęcią pozostała na miejscu.

Freak

Po paru chwilach wraz z wiatrem do nozdrzy Freak'a sobiegła woń świeżej krwii. Jego oczy wręcz zapłonęły. Rozwinął skrzydła i rzucił się z przepaści. Po chwili pruł jak strzała w stronę Brooke i jelenia. Z lotu chwycił szponami tylnych nóg jelenia i wylądował kilka metrów od wilczycy.

Brooke

Ze stoickim spokojem przyglądała się temu co wyczynia ów stwór. Kiedy chwycił jej zdobyczy zwróciła uwagę na jego szpony. Jednak bardziej przyciągnęły ją skrzydła. Zawsze chciała być ich szczęśliwa posiadaczką i siać strach z powietrza.
- Nie pozwalaj sobie. - mruknęła na jego zachowanie i strzepnęła ogonem rozcinając powietrze ze świstem nie tracąc kontaktu wzrokowego z gryfem.

Freak

Spojrzał na sponiewieranego jelenia pod swoimi łapami.
- Mój błąd... - powiedział, gdy już się zorientował co zrobił. Najwidoczniej woń krwi źle na niego wpływała.
- Twój? - spytał Brooke i zszedł ze zwierzęcia.

Honi

Przyglądając się wszystkiemu, usiadła wygodnie na skraju przepaści. Z lekkim uśmiechem rozbawienia przyglądała się wilczycy i gryfowi.

Brooke

- No ba. - odrzekła na jego pytanie o oblizała kły siadając na kamiennym podłożu.
Zlustrowała go uważnym wzrokiem. Wcześniej w tamtej wilczycy wywołał zaniepokojenie, strach no cokolwiek to było Ona tego nie czuła. - Jesteś chyba wymarłym gatunkiem w tej krainie. - prychnęła szurając pazurami po ziemi.

Freak

Freak zaśmiał się krótko, a następnie spokrzał w oczy wilczycy.
- Cóż za pocieszające słowa! - zakpił. Usiadł, złożył skrzydła i podwinął ogon pod swoje przednie łapy.

Brooke

- Stwierdzam fakt. - wstała kiedy złożył skrzydła i obeszła go dookoła wolnym krokiem wodząc uważnie ślepiami po jego ciele. Skrzydła, pazury, dziób. Chyba miał za dobrze. Ja tak natura nie wyposażyła. It's not faire! W koncu stanęła przed nim spoglądając na jego ślepia. - Nie złe wyposażenie. - szczególnie do gustu przypadły jej te skrzydła. Cóż pierwszy raz widzi takie stworzenie na żywo.

Freak

Freak przez chwilę milczał, bo zrozumiał to dwuznacznie (osz ty świntuchu! xD), ale w końcu odpowiedział:
- Dziękuję.
Przyjrzał się Brooke. Kły, pazury, niewielki wzrost...
~ Marne stworzenia - powtórzył w myślach raz jeszcze