Przepaść

Yumi

-Takich jak Ty? - Zapytała. - Nie mów tak, bo Richarda wystraszysz. - Zaśmiała się i spojrzała na wilka, który się zamyślił. No, no... Bardzo fajnie. Westchnęła cicho i leniwie położyła się na brzuchu wysuwając łapy do przodu, jedną założyła na drugą lecz jej głowa nadal była wysoko uniesiona. - Uwierz, że jak będę kiedyś miała szczeniaki zostaniesz ciocią numer jeden. - Powiedziała i uśmiechnęła się delikatnie. Ale szczerze nie myślała o tym, że będzie miała dzieci. Sądziła, że coś takiego się nie stanie ? Czemu ? Nie wiadomo ... Może to zależało od humoru ?

Kyinra

-Bardzo się cieszę!- pisnęła i ją mocno przytuliła. Och.. ale super by było! -A dużo by było tych cioć?- zapytała tym razem z przerażeniem. Już się boi. A jakby było ich z dziesięć?! Ojoj.. to już przesada! O czym ty myślisz Kyin! Ale.. będzie numerem jeden, to już coś.

Yumi

-Szczerze? - Zapytała, choć wiedziała że szczera być będzie musiała. - Nie dużo ... Szczerze to będziesz chyba jedną z dwóch cioć. - Powiedziała i zaśmiała się krótko. - Drugą ciocią byłaby pewnie Tsahaylu. Może się doczekacie. - Znowu się zaśmiała, ale teraz ciszej. Spojrzała na Kyinrę i uśmiechnęła się. Jej ogon ruszał się powoli, spokojnie niczym liście drzew w letnim wietrze (wena mnie wzięła xD). - A tak w ogóle to co u Ciebie słychać moja droga? - Zapytała.

Heroine

Wiedziona węchem złapała gdzieś w okolicy lepszy trop Yumi i Kyinry. Co za szczęście! Były razem i ona już obu szukać nie musiała! Powłócząc nogami dotarła do nich.
- Czsz... Czsześć... - Wydukała i położyła się, dysząc ciężko.
- Tu się cho... - Wzięła oddech. - ...wacie! A ja szukam po krainie! - Zawołała i podniosła się.
Głód dręczył jej istotę, a ona jeszcze musiała ich poszukać. Czemu? Sama nie wiedziała. Wzięła ją jazda na wspólne polowanko i nawet nie pomyślała o zrezygnowaniu z niego. Postanowiła przełożyć to na później.
- Jak się miewacie? - Zapytała wodząc wzrokiem po dwóch waderach.

Kyinra

-U mnie? Nic takiego. Spotkałam Taiko, który mi przypomniał o pewnym koledze..- tu zrobiła fochastą minę. Później kontynuowała. -Ciebie i Shajena, a teraz jeszcze Tsah!- dokończyła a ostatnie słowo zakończyła piskiem. Podeszła i przytuliła się do Tsah. -Tsah! Hej!- znowu pisk.

Heroine

- Cześć. - Powiedziała spokojniej łapiąc oddech i dochodząc do sił.
- A u ciebie, Yumi co nowego? - Spytała zaciekawiona. Dawno nie miała okazji, by z kimś pogadać, a nawet ona bywa samotna i musi się wygadać o swoich bzdetach i głupotach, co jej się niedawno przydarzyły.
Tsah zbliżyła się do krawędzi i zerknęła w dół.
- Fajnie. - Powiedziała obojętnie i wróciła do wilczyc. Nie miała zamiaru zrzucić się z urwiska, choć wyraz jej pyska mówił co innego. Wyczuła to i starała się go zmienić na mnie j zmęczony, choć w tej chwili nie było to możliwe.

Kyinra

Podbiegła szybko do urwiska zatrzymując się na samym krańcu (xD) wystarczył jeden, mały kroczek albo odłączenie się od reszty kawałka urwiska a Kyinra już by dawno szybowała z aniołkami o tam na górze. Wychyliła się patrząc w dół. Do głowy przyszedł jej głupi pomysł. Zeskoczyła i wskoczyła na niższe piętro. Na jedną półkę skalną. -Ale tu jest super!- zawołała.

Heroine

- Kyinra! - Zawołała trochę ochryple. Podbiegła do krańca urwiska i stwierdziła, że nie dosięgnie jej stąd.
- Chcesz się zabić?! - Zawołała patrząc na nią uważnie, wychylając się lekko, by lepiej widzieć ją i jej położenie.
- Co ty wyprawiasz? - Zawołała i z ulgą stwierdziła, że nie jest to tak nisko. Usiadła na skale i obserwowała Kyinrę, by nie zlazła niżej. Co ona znów wymyśliła? Nie była nisko i spokojnie mogła wejść na skałę, lecz nie wiadomo co tej szalone istocie przylezie do głowy.

Kyinra

-Nie, nie chce się zabić. Chcę sprawdzić jak tu głęboko!- zawołała i zeskoczyła delikatnie na jeszcze niższąpółkę. Tylko ona tak troszeczke była krucha... no ale skąd Kyin mogła wiedzieć? Gdy by się skruszyła to Kyin albo spadła by w dół albo na jeszcze jedną półkę skalną. Wolała tu nie siedzieć za długo. Zeszła niżej po to aby w razie gdyby chciała iść na górę półeczka się nie skruszyła.

Yumi

-Tsah! - Krzyknęła i podbiegła do przyjaciółki. Zamachała bardzo wesoło ogonem. - Jak ja Cię dawno nie widziałam! - Powiedziała nieco głośniej. - Co u mnie ? A no ... - Kątem oka spojrzała na Ryśka xd. - ...dość ciekawie. - Rzekła i uśmiechnęła się miło. - A u Ciebie? Co się działo? Zmieniło się lub wydarzyło coś ciekawego? - Zadawała pytania, lecz gdy Kyinra wpadła na baaaaardzo 'genialny' pomysł przestała i podbiegła do krawędzi urwiska. - Kyinra! Czy Ty chcesz się zabić?! Złaź stamtąd bo sobie jeszcze coś zrobisz! - Krzyknęła w dół, a jej głos niósł się coraz niżej i niżej, aż nie było go słychać. - Jak tam jest głęboko? Ja Ci odpowiem, bardzo! - Krzyknęła. - Proszę Cię nie schodź niżej! - Kolejny krzyk. Nie chciała, żeby jej się coś stało. To by było dla niej straszne.

Kyinra

Uniosła w górę pysk. -Już idę!- krzyknęła i wskoczyła półeczkę wyżej. Później jeszcze jedną dużo jej nie dzieliło od góry no ale to co piękne zawsze się kończy. Zadowolona złapała się łapkami urwiska. Ale.. coś jej pękało pod łapami.. półeczka.Chwila nieuwagi a ona już spadła na samo dno. Spojrzała w dół. Próbowała się podciągnąć ale jej się łapki ślizgały -.-"

Yumi

Kiwnęła głową uważnie obserwując małą. Jedno piętro wyżej, drugie, trzecie i już jest gdy nagle czas się spowolnił w oczach Yumi i wszystko działo się o wiele wolniej, niestety jej reakcje też i wszystko wróciło do normy. - Kyinra! - Krzyknęła i wychyliła głowę ponad przepaść. W jej oczach pojawiły się łzy. - Kyinra! Kyinra! Odezwij się! - Krzyczała łamiącym się głosem. No cóż, jak jest na samym dnie to jak mogła ją widzieć? Przecież to tak daleko!

Kyinra

-Tu jestem!- zawołała i pomachała jej łapką trzymając się drugą urwiska. Jej łapka była centralnie pod łapą Yumi.. niech lepiej nie wdepnie. Westchnęła głośno i wlepiła wzrok w urwisko. Wymacała łapką spory kamień i się go złapała. Wciągnęła się powoli aż w końcu była na urwisku. Przytuliła mocno Yumi i Tsah ze łzami w oczach. -Przepraszam was!- rzekła i zamknęła oczy próbując powstrzymać łzy.

Yumi

A Yumi myślała, że Kyinra spadła! Słyszała jak coś rozbija się o dno przepaści! Jak uderza z wielkim, przerażającym hukiem! Ale po chwili zauważyła ruch i poczuła jak Kyinra jest już przy nich. Objęła ją mocno i zamknęła oczy. Ona pozwoliła, aby łzy szczęścia uwalniły się z jej oczu i powolnie spływały po jej śnieżnobiałym futrze. - Jezu! Kyinra! Nawet nie wiesz jak ja się wystraszyłam! Myślałam, że spadłaś! - Mówiła głosem pełnym troski, ale jednocześnie radości, żę jednak jest ona cała, przy nich.

Kyinra

-Domyśliłam się.. naprawdę strasznie mi przykro.. nie wiedziałam, że to się może inaczej skończyć...- wyjaśniła i znowu nabrała powietrza. Skuliła lekko ogon i opuściła uszy. Wstyd jej było, że.. jej przyjaciółki się o nią bały.. nastraszyła je..

Yumi

-Dobra, dobra ... Ale dobrze że nic się nie stało i jesteś cała i zdrowa. - Powiedziała, a teraz dało słyszeć się ulgę w jej głosie. Na prawdę się bała ale Kyinra jeszcze ma prawo się uczyć, choć lepiej jakby nie na takich błędach. - Błagam nie rób mi więcej tego. - Powiedziała i puściła już Kyin. No przecież nie będzie na nią krzyczeć i pouczać czyż nie?

Kyinra

-Dobrze, więcej tak nie zrobię..- powiedziała a uszy i ogon wróciły do normalnej pozycji. Uśmiechnęła się do Yu. -Tsah, co tam u Ciebie słychać?- zapytała i usiadła pomiędzy wilczycami.

Heroine

- Nuda, głód, nuda i będzie nowa Alfa Nocy. - Stwierdziła smętnie, choć ostatnią nowinę przekazała z większym entuzjazmem, aniżeli nowinki ze swojego życia.
- Ma to być Atrita, choć nie wszystko jest w tej kwestii ustalone. - Powiedziała, ale powstrzymała się od dalszych komentarzy, bo kto ona jest? Plotkara?
- A propos głodu, co powiecie na wspólne polowanie? - Zaproponowała i stwierdziła, że nie pamięta ostatniego posiłku.

Kyinra

-Mogę coś zjeść... tak troszeczkę głodna jestem, a ty Yu?- zapytała ale gdy usłyszała o nowej alfie uśmiechnęła się.-Atrita? Szczerze mówiąc dobry wybór.- stwierdziła i się wyszczerzyła.

Yumi

-Atrita? A tak słyszałam. W sumie to dobrze, sądzę że coś się zmieni ale może na lepsze. Szczerze mówiąc gdyby nie zebranie watahy nawet nie wiedziałabym, że Wardress jest naszą Alfą. - Powiedziała i podniosła wzrok na Tsahaylu. - Polowanie? Hmm... Szczerze jest to, dobry pomysł. - Powiedziała a uśmiech wszedł na jej pyszczek.