Przepaść

Sekai

Gdy usłyszała pisk szybko się obudziła i podniosła. Zauważyła, że młoda się darła. Przytuliła ją. -No już Cii.. to tylko zły sen.- szepnęła miło i ułożyła delikatnie głowę na jej. Musiała ją jakoś uspokoić. Sama wiedziała co to złe sny, tym bardziej w dzieciństwie.

Stille

- Ała! - pisnęła, bo z jej łapki leciała krewka. Mała padła na ziemię i spała bardzo głęboko. Nawet stado słoni jej nie obudzi. To było pewne.

Sekai

Gdy dostrzegła krew lecącą z łapki Ann. Wyszeptała magiczne słowa i pojawił się chochlik który podał jej plaster, wacik i wodę utlenioną - skąd on to miał? Nieważne. Wacik polała wodą utlenioną który za chwilę przyłożyła do skaleczenia Ann. Dobrze, że spała bo by ją piekło.. Gdy ranka się oczyściła przykleiła jej plaster. Po chwili oddała wacik i wodę utlenioną chochlikowi, który zaraz znikł.

Stille

- Poczekaj! - krzyknęła do chochlika i biegła za nim. Gdy zniknął,jej twarz zrobił się blada. Mała położyła się przy krzakach i czekała, czy chochlik wróci.

Sekai

Przyjrzała się reakcji Ann na chochlika, szeroko otworzyła oczy.. -Chcesz go.. zobaczyć?- zapytała. Wyszeptała kilka słów i pojawił się.. chochlik. Uśmiechnęła się patrząc to na chochlika to na Ann. -Murimaranasen... to jest Annas. Annas przedstawiam ci moją koleżankę Murimaranasen.- przedstawiła ich sobie.

Stille

- Cześć chochliczku! - powiedziała i dała mu ubranko. - Będzie do ciebie pasować. - uśmiechnęła się.

Sekai

Chochlik wpatrywał się w An swoimi czarnymi, błyszczącymi oczkami i nic nie robił. Ale jednak po chwili podszedł do An i powiedział ~Hej!- pisnął i machnął czerwonym ogonkiem zakończonym strzałą. Sekai uśmiechnęła się i zerkała z chochlika na An.

Talia

Talia zobaczyła, że Innocence już nie ma. Trochę się jeszcze porozglądała i ziewnęła. Nie wiedziała, jak długo tu jest, lecz wiedziała, że po prostu jest. Rzuciła lodowate spojrzenie na wilki i postanowiła stąd wyjść. Ale gdzie? Do Xytha. Tylko... Gdzie on jest? E tam. Zawsze się go znajdzie. Do widzenia.-Rzuciła obojętnie Talia. Jeszcze raz spojrzała się na wilki, lecz szybko skierowała się na ścieżkę, która ją stąd wyprowadzi. Po chwili zniknęła gdzieś za chaszczami.

zt.

Hoshi

Hoshi przybiegł płacząc. Nie wiedział co uczynić. Podszedł do samej krawędzi przepaści. Spojrzał w dół, a następnie stał patrząc tam cały czas. Zastanawiał się czy skoczyć, czy skrócić sobie swoje nędzne życie. Jego ogon leżał na ziemi nieruchomo. Wiatr rozwiewał lekko jego grzywę, a on patrzył w dół. Myślał i myślał.

Scarlett

Scarlett przybiegła tu i ledwo dysząc podbiegła do Hoshiego i przytuliła go po czym się rozpłakała.
-Prosze nie ró tego, czemu prosze!-jęczała Scarlett przytulając go mocno i nie chcąc puścić.

Renna

Renna, niczym anioł zniszczenia. Niczym upadły anioł. Ale jednak anioł, nieuchwytny, niezależny i seksowny ( xD ) anioł. Przybyła tutaj.
- Naiwność, naiwność. Współczucie, głupota, poświęcenie, naiwność... - mruczała niesłyszalnie pod nosem.
Wyliczała sobie głupie uczucia. Nagle przystanęła.
- Hoshi? Co ty tu do jasnej...robisz? - powstrzymała się od przekleństwa.
Scarlett. On chciał się zabić? Kolejny kretyn. Nagle zrozumiała.
- Tak. Zrób to. Wykorzystaj jej współczucie - mruknęła pod nosem, tak, że TYLKO HOSHI mógl to usłyszeć.

Hoshi

Hoshi również ją przytulił. - Poco mi życie przepełnione cierpieniem. Jak chcesz to weź sobie wszystkie moje obrazy - powiedział, a następnie przytulił ją mocniej. Z jego oczy lały się strumyki łez. Samiec nie chciał takiego życie. Nie! Jednak chciał jeszcze pobyć z najważniejszą osobą w jego życiu. Chociaż przez chwilę. Samiec spojrzał na waderę. Po co mu współczucie jak Scarlett ma już chyba chłopaka.

Scarlett

Scarlett zpiorunowała Rennę wzrokiem. Przytuliła Hoshiego jeszcze mocnej, po czym dała mu buziaka w policzek nadal płacząc.
-Ja niechce twoich obrazów, ja chcę ciebię! Wiesz że, jak ty skoczysz to i ja skoczę! Nie zostawię cię byś zakończył swój żywot! O nie!-krzykneła.

Renna

W jej oczach zapłonął ogień. Co on zrobi. Obnażyła kły. Wydawałoby by się, że chciała mu skoczyć do gardła. Albo chciała go zepchnąć. Kusząca propozycja. Skoczyła na samca, przewalając go i odciągając na 5 metrów od przepaści. Nie chciała, żeby Scar umarła. Stanęła nad nim i zaklęła, przyczepiając go do ziemi, że NIE MÓGŁ wstać.
- Chcesz się zabić? Chcesz być kolejną żałosną duszą? Pozbieraj się! Świat się na tym nie kończy - warknęła.
Nie chciała, żeby zginął
- Masz przyjaciół, ale dobra, co cię oni obchodzą. Ty jesteś najważniejszy, nie? Chcesz się zabić, nie ważne, że to spowoduje jej śmierć!

Hoshi

- Nie mam przyjaciół. Nie mam nikogo - powiedział Gdyby miał to by nie skoczył. - Renna puść mnie, a i mam do ciebie prośbę. Nie pozwól za żadne skarby skoczyć Scarlett za mną - poprosił waderę, a następnie czekał, aż ona go puści. Jego głos był miły, spokojny i jeszcze raz spokojny. Samiec spojrzał w oczy Renny czekając, aż ona z niego zejdzie.

Debra

Ferine przyszła tu na chwilę. Rozejrzała się. raczej nic ciekawego tu nie znalazła dlatego poszła. Ale nudy gdzie tu iść? Może do jaela albo gdzie indziej.

zt.

Renna

Jeszcze bardziej się wnerwiła.
- Mam kląć? A ja to co? Wypraszam sobie - mruknęła pod nosem. - Chcesz być jak każdy przeciętny wilk? Chcesz skończyć na dnie przepaści jak zwyczajny, przyziemny kretyn? Co ci pomoże, oprócz Scarlett! - przysunęła łeb do jego łba i zmrużyła oczy.
Czekała na odpowiedź.
- Jeszcze jedna kretynka! - zawołała.
- A Rosity! Słyszałam o was.

Scarlett

Scarlett staneła na samym brzegu przepaści. Kamienie pod jej łapami powoli zaczeły się osuwać.
-Pamiętaj Hoshi, jak ty skoczysz ja też! A nawet jak nie teraz to jutro, za dwa dni, za tydzień! Nie rzucam słów na wiatr!-powiedziała i dawała się ponieść kamieniom by one coraz bardziej się osuwały i dały jej spaść.

Hoshi

Hoshi uśmiechnął się. - Byłaś, dla mnie ważna. Podobałaś mi się, aż to dnia kiedy ujrzałem że podoba ci się Shire - powiedział patrząc jej w oczy. Spojrzał na Scarlett. Po chwili złapał ogonem za jej tylną łapę i pociągnął. Tak się otóż uwolnił. Uśmiechnął się pod nosem i wstał. Popchnął Scarlett obok Renny. - Scarlett jak ci na mnie zależy to nie skacz! - krzyknął zmartwiony. Podszedł do krawędzi i spojrzał w dół, a następnie na wadery. - Pamiętajcie o mnie - powiedział. Chciał poczekać jeszcze chwilkę.

Scarlett

Scarlett tego nie wytrzymała. Podobałaś mi się, aż to dnia kiedy ujrzałem że podoba ci się Shire. Powiedział Hoshi! A więc kolejny Jael się znalazł. Przestała płakać. Rzuciła się na niego i odciągneła go tak daleko od przepaści, że nie miał jak skoczyć.
-Renna trzymaj go-powiedziała chłodno. A więc Renny obrazy pewnie też malował?! A ona się na to nabrała?! Podeszła do skalnej półki i rzuciła za sobą:
-Renna będe cię pamiętać. I ciebie też Hoshi.
Zakręciła się wokół własnej osi pare razy i skoczyła. Wyglądało na to że skoczyła ale tak naprawdę zeskoczyła na skalną półkę niżej i weszła do małej jaskini czekając co o sobie usłyszy. Tylko nie dawaj mu skoczyć Renna-powtarzała sobie w myślach.