Przepaść

Tevallo Sutris

Tevallo zawarczał na Raven'a i kulejąc podszedł do Tevayry.
-Cześć.-Powiedział do niej. Chociaż, że była duchem i tak się jej nie przestraszył. Wyglądała na dość miłą waderę. Ostatni raz spojrzał na Raven'a. Przysiadł przed Tevayrą i czekał na jej odpowiedź.

Mara

Spojrzała na Tevallo.
-On... kogoś mi przypomina.... - wstała i podeszła do niego. - Ty. To ty byłeś w mojej jaskini? -spytała. Jego barwy były bardzo podobne do wilka, który był w jej jaskini.
/Sorry, że był, ale nie pasuje jesteś./

Hiretsuna Shinigami

Basior sie zaśmiał.
- Oczywiście że wygląda na miłe miejsce ale nie ocenia sie książki po okładce czyż nie? - spytał.
- Ja to bardziej typ opętanego i wilka dośc zlego. Wisi mi to czy ktoś mnie lubi czy nie - powiedział i spojrzał w niebo.
- Mieszkam w tej krainie dośc długo ale czasami opuszczam ją na jakiś czas aby pozałatwiać sprawy poza nią. - powiedział i spojrzał na młodego po czym warknął na niego jeszcze ostatni raz.

Mara

Wisi mi to czy ktoś mnie lubi czy nie. Wsłuchiwał się w te słowa powtarzając je sobie w głowie. Podeszła do niego i usiadła obok.
-Rozumiem. - nie wiadomo było na które jego zdanie odpowiedziała.

Tevallo Sutris

-Tak to ja Tevallo Sutris.-Uśmiechnął się rastamańsko do Mary. Jego kolorowe kiełki każdego by rozśmieszyły. Już nie patrzał się na Raven'a tylko na otaczające go wadery. Wstał i powąchał Tevayrę, a potem Marę.

Mara

Spojrzała na jego kły. Wyglądały dziwnie. Zaśmiała się cicho.
-To miło mi cię poznać.... to znaczy witaj. - znowu się zaśmiała.

Tevayra

Popatrzała na małego kolorowego wilczka.
-Cześć.-Powiedziała do niego. Potem spojrzała na Raven'a. Chociaż, że go nie znała już go nie lubiła. Samo jego zachowanie odgania inne wadery. On jest tylko głupią szczotką do kibla (nie mówię poważnie) i tyle.

Mara

Spojrzała na ducha. Nie przestraszyła się go.
-Wow... nigdy nie widziałam prawdziwego ducha... - obejrzała go ze wszystkich stron. Potem podeszła do Raven'a i usiadła obok.

Hiretsuna Shinigami

Szczotka od kibla?...A jemu i tak to wisi co kto o nim mysli. Nie zmieni sie i tyle. Chyba że jakaś wadera dała mu rozumu i tyle. Spojrzał na małego.
- Z takimi ząbkami to nawet żaby nie zchwytasz szczeniaku - warknąl i sie zaśmiał z młodego. Jedyne osoby jakie tu nie obrażał to Mara i Abi.

Mara

Spojrzała na niego niepewnie. Położyła się i przymknęła oczy. Robiło się ciemno, ciemno i zimno. Mara powoli robiła się zmęczona.

Abigail

Abigail spojrzała zdziwiona na ducha. Nie, ona też nigdy wcześniej czegoś takiego nie widziała. Sierść jej się zjeżyła na plecach, ale gorsze rzeczy widywała, nie okazała więc, że duch nieco ją przestraszył. W końcu to... zmarły... Ktoś, kogo nie powinno już być na tym świecie.

Tevallo Sutris

Warknął na Raven'a w ogóle na niego nie patrząc. Pomachał kilka razy ogonem i odszedł kilka metrów od wilków. Najbardziej ze wszystkich wrogów nie lubił Raven'a on był (nie napiszę kim) [cenzura].

Mara

Wstała. Jeszcze raz spojrzała na nich. Odeszła od nich o parę metrów i położyła się na ziemi. Zamknęła oczy. Próbowała zasnąć. była już bardzo zmęczona.

Tevayra

Popatrzała na wszystkie wilki. Podeszła do Raven'a. Była od niego o wiele wyższa. Dla niej Raven był małym szczeniaczkiem.
-Jak ty do niego powiedziałeś?-Zapytała surowym tonem basiora.

Tevallo Sutris

Tevallo nie chciał już tu przebywać. Lekkim kłusem udawał się do wyjścia. Potem jego kłus zamienił się w bieg. Biegł tak szybko, że nikt nie zauważył, że go już nie ma.

Atrita

Mystic

Myst nadal pilnował Błękitnookiego. Nikomu nie pozwoli skoczyć. Czekał, aż Gress cokolwiek zrobi, co by nie miało nic do rzeczy z samobójstwem. Wilk za bardzo go pilnował, więc skok by odpadł. Spojrzał na Atritę. Uśmiechnął się z lekka doń. Cieszył się, że tu jest i że udało się zapobiec temu, aby wilk skoczył.

[Brak veny]

Hiretsuna Shinigami

Basior sie zaśmiał w pysk duchowi.
- Jak? Powiedziałem że z takimi ząbkami nie złapie nawet żaby. A i nazwałem go tak dla zcisłości Szczeniakiem! - powiedzial naciskając na słowo Szczeniak.
- I co ty mi możesz zrobić? Połaskoczesz mnie od środka? Wątpie - powiedział i mówiąc ostatnie słowo prychnął w bok. Spojrzal na Mare.
- Ja sie udaje nad wodospad a teraz milego pobytu z tym dziwnym towarzystwem -powiedział. Spojrzał na ducha.
- A ciebie jeszcze zamkne w słoiku, o to sie nie bój - powiedzial i odchodząc śmial sie jak nigdy. Poprostu dostał napadu śmiechu psychopaty. Przed wyjściem odwrócił łeb i warknął na duszka po czym odszedł. z.t.

Atrita

Uniosła się odrobinę, muskając niezamierzenie miękkimi piórami policzek Mystica. Spojrzała na niego z niemym pytaniem w szkarłatnych ślepiach, czy aby to Błękitnooki uspokoił się. Nie wiedziała tego, lecz z drugiej strony - biały basior nie ruszał się, nie odzywał, zupełnie jak gdyby zapadł w drzemkę lub się zawiesił. Co mieli teraz poczynić?

Mystic

Mystic też trochę się zdziwił. - Nie wiem, co mu jest. - Odpowiedział na pytanie jej szkarłatnych ślepi. Starał się ukryć, że pióra muskające jego policzek sprawiały mu przyjemność. Mimo wszystko pilnował Gress'a. No tak. Nie pozwoli mu się zabić. Za bardzo polubił tego wilka. Znów spojrzał na Atritę. - Ale chyba się uspokoił. - Dodał.