Przepaść

Debra

Debra westchnęła ciężko wpatrując się w Deebie.
-Deebie, czy już wiesz, że... No ojciec... Tak jakby zniknął.-powiedziała nieco zakłopotana-Był za słaby, by dłużej żyć i... Zniknął. Niestety, to dla mnie trudniejsze niż dla Was.

Akeli

Wilczyca spojrzała na Seele.
- No cóż... Sądzę, iż gang przepadnie. Bądź wybiorą innego szefa, jak ty to określiłaś.
Powiedziała po chwili namysłu. Tak, to są dwa najprostsze rozwiązania, no!

Deebie

- Wiem, mamo. Hiretsuna już mi to uświadomił. Wiedz, że jeśli nie będziesz sobie dawała z tym rady to zawsze masz jeszcze Nas - pokazała łapą wpierw na siebie, a później na Raksasi'ego i Hiretsuna. Przecież to prawda...

Hiretsuna Shinigami

Hiretsuna pomyślał.
- Nieee skądże. Ja nie mam takiego charakteru jak Raven. Jestem demonem który istnieje sześć tysięcy lat więc trudno mnie zmienić. Pozatym raz na jakiś czas moge mieć ten gorszy dzień jak to demon ale to będą naprawde niegroźne "złe dni". - oznajmił z uśmiechem.
- Tak Debro. Jeżeli któreś z was będzie potrzebowało pomocy to chętnie pomoge. - oznajmił. Taa Raven jeszcze przed zniknięciem powiedział coś Hiretsunie w jego głowie a on tego nie zapomni i musi dotrzymać objetnicy.

Debra

Debra uśmiechnęła się delikatnie do Demona.
-Dobrze, dziękuje ci Hiretsunie. No cóż Deebie, ty i Raksasi zawsze macie mnie. A ja Was nigdy nie opuszczę.-powiedziała spokojnie.

Raksasi

Raksasi przyjrzał się spokojnie demonowi, który tkwił w ciele jego ojca tyle czasu... Raven może nigdy nie był przykładnym tatusiem, jednak Demoniczny to właśnie jego synem był... Prawdopodobnie.
- Ty... - zwrócił się do Hiretsuny, przymykając pomarańczowe oczy. - Ty zabiłeś mojego ojca. - zakończył jadowicie.

Deebie

Deebie spojrzała na Raksasi'ego.
- Erm... On już to słyszał... Tyle że ode mnie... - powiedziała zmieszana. Zaraz jednak dodała: - On go nie zabił! Hiretsuna jest dobrym demonem. To Raven przegrał. Był za słaby. Nie potrafił zachować trzeźwości umysłu. Słuchaj, to tak jak zapakować dwa cukierki w jeden papierek. Spróbuj to zrobić estetycznie. Tylko jeden z nich mógł przeżyć... - opowiedziała i przeniosła wzrok na Demona. - Hiretsuna, czy... ja też będę miała coś takiego? - zapytała nieśmiało.

Raksasi

- Pasożycie. - Raksasi całkiem zignorował słowa Debbie. Możliwe, że jej ojciec zaszedł mocniej za skórę, dlatego tak szybko pogodziła się z jego śmiercią. Jednak Raksasi odczuwał coś takiego, jak oddanie rodzinie, nawet jeżeli nie widać było tego po nim, to pewne wartości zajmowały u niego wysokie miejsce. Nie pozwoli, aby ktokolwiek ukazał jego rodzica w złym świetle. - Morderca.

Debra

A Debra nieco zmieszana spojrzała na Hiretsuna. To prawda, był dobrym Demonem, ale... W tym co opowiada jej syn, może być nieco prawdy. Może i nie ma, ale od teraz w rodzinie, to Raksasi jest jedynym samcem. Zazwyczaj samce decydują o losie ich rodziny. Może i była jego matką, ale nie dość, że był już Dojrzewający, to... Czy powinna dostosować się do jego słów? oże Hiretsun jakoś... Wypchnął z ciała Ravena?
-Erm... Możliwe.-odezwała się cicho do syna, jakby pokazując mu, że ma poparcie.

Hiretsuna Shinigami

Ten to dosłyszał i uśmiechnął się cwaniacko.
- Mimo że jestem innym demonem to i tak miło słyszeć mi te słowa. - syknął a długie, czarne uszy były szpikowato położone po sobie. Na jego pysku widniał cwaniacki uśmieszek.
- Pozatym on przegrał szczególnie przez ciebie. Myślał że jego syn będzie inny a ty go poprostu olewałeś. Co? Tak trudno coś docenić i zrobić to po śmierci owej osoby Raksasi? Myślisz że nie słyszałem jego myśli? Nie rozmawiałem z nim? - zapytał się Raksasiego z pogardą. Spojrzał na Deebie.
- Skądże. Demon który jest w tobie to moja mała cząstka a więc jest odemnie słabszy o dwa lub trzy razy. A wiem że ty jesteś tą silniejszą tak więc demon cię nie przejmie. W każdym razie jeśli będziesz chciała to możesz iść do szurniętej magiczki i poprosić o wydobycie z twojego ciała Demona. - oznajmił z uśmiechem.
- No i jest możliwość że ty ze swoim demonem się połączycie w jedno. Zostaniesz taka jaka jesteś tyle że zapewne rozmowy z twoim demonem zostaną, przybierzesz na sile i zwinności. No i ciekaw jestem jaki typ demona posiadasz w sobie. - mruknął. Tak to było akurat ciekawe...

Debra

-On ci coś mówił?!-Debra gwałtownie napięła mięśnie. Wiedziała, że z Demonem nie ma szansy, ale nie mogła oprzeć się pokusie-Co ci mówił Raven? Co powiedział o nas, o mnie, o dzieciach?! Co?!

Hiretsuna Shinigami

Ten spojrzał na nią swymi pustymi białymi oczyma.
- Czy mówił mi coś? Nawet jeśli to prosił abym tego nie wyjawiał. - oznajmił.
Tak to akurat prawdą jest. Mówił lecz też że lepiej aby im tego nie wyjawiał. Ta i dotrzyma objetnicy.

Debra

Debra westchnęła ciężko i usiadła , wpatrując się bez ani grama emocji w puste oczodoły Demona.
-Przykro mi z tego powodu... Sam pewnie czuł się słaby, a mi ani dzieciom nic nie powiedział... Tak to już bywa, gdy masz za partnera Demona.

Kaed'rin van Regis

//wybaczcie, że się wtrącam. nie mam z kim pisać, a po za tym doskwiera mi syndrom nudy.

Plan na dziś? NUDA.
Co skusiło Kaed'rin'a do siedzenia sobie właśnie w listowiu i udawania krzaka? Przepaść? A może kuszący zapach demona?
Westchnął z ubolewaniem. Jest chyba jedynym upiorem w tej krainie. Jakaż ta pustka jest przerażająca! Ta dramaturgia i szarość codzienności. Podparł się o gałąź między rozmyślaniami.
O czym tam gadają? Nawet nie chce się mu słuchać. Nie wtrąci się, w końcu userka powinna się wpierw grzecznie zapytać... ALE TEGO NIE ZROBIŁA.
Podłubał pazurem w nosie. Może i nie uwierzycie, ale MA takie zdolności ruchowe. Strzepnął glutowatą maź z pazura.
Ops.
Glutek trafił w ucho Debry. Upiór jeszcze bardziej skrył się w krzakach chichocząc z dziwnego przypadku. Ostatnio nikogo nie zabił. Ta mała Krejzolka co raz bardziej się w nim buzuje. Ewidentnie upiorek potrzebuje krwi... Ale nie może przecież nikogo od tak zabić... Toż to nie moralne. No chyba, że ktoś chce...
O!
Otworzy się zabijarnie u upiorka, tzn. nie musisz skakać z przepaści, aby mieć ducha, a wszystko za darmo~!
Wracając do tematu Kaed'rin dalej się nudził, doskonale wiedząc, że demon już go pewnie wyczuł z jakiegoś kilometra, no a jak. Dlatego lubi demony, bo są krwiożercze jak on... no może prawie.
Ach ten głód, co za dramaturgia!

Seele

Seele odwróciła spojrzenie od młodego basiora. Kilka ślepi spojrzała na krzak.
Uśmiechnęła się krzywo i podleciała do tego może zwykłego, a może i nie obiektu.
Witam-powiedziała schrypniętym głosem, ale tak cicho by usłyszał to tylko Upiór. Zaśmiała się dziwnie. Wciąż unosząc się nad krzakiem, w pozycji leżącej, na plecach.
Ahh... To jest życie-wymamrotała dziwnie patrząc w niebo.

Hiretsuna Shinigami

Demon swoimi pustymi ślepiami spojrzał na upiora i uśmiechnął się cwaniacko pod nosem. Mruknął coś do siebie a jego macki latały na wietrze, a tak naprawde poruszały się samoistnie. Upiór wyglądał całkiem całkiem w dodatku że była to... wadera?! A jakże...

Kaed'rin van Regis

// mule, cholerna klawa na netbooku

Zerknął na wilka, a raczej ducha zwisającego nad jego łbem.
Uniósł się gwałtownie i zmrużył oczy.
-Tak, wspaniałe.- Westchnął, ukazując się teraz wszystkim obecnym. Demon. Mrrr... Intryga. Chamski charakter nakazał mu olać ducha, czemu userka jest przeciwna.
Przyślizgał się dosłownie do demona. Nie za blisko. Owinął się tylko wokół niego. Tak, w takim zwyczaju, chorym psychicznie ma zwyczaj rozmawiać.
-Doprawdy ubolewam nad tym, że wam przerywam. Ale mam słabość do demonów.- Cholera, jest co raz słabszy. Cholerna Krejzolka.
NIE DAM CI ZA WYGRANĄ! WKRÓTCE SIĘ UWOLNIĘ.
Zignorował wewnętrzny głos dawnej właścicielki tego ciała. Ciekawe niby jak? czarny kamień zniszczył kiedy się z niego uwolniłem. Mała, naiwna, samiczka.
Ale ta szamanka... Zmrużył oczy

Seele

Seele syknęła z obrzydzeniem.
Łeh... Jakież to dziecinne stworzenie-pomyślała i przewróciła ślepiami. Podleciała do Alkeli i uśmiechnęła się delikatnie.. Łeh... Świrnięty duch o nieprzewidywalnych ruchach? No a jak by inaczej, to musiała być Seele od złej strony.
Czerwono-fioletowa mgła ''oplotła'' duszę.. Dziwne ślepia się znów ukazały, a toksyna z nich tryskająca szła w górę, ''zatruwając'' powietrze które było wysoko nad nimi.
O tak... Było tutaj już dość nudno.

Hiretsuna Shinigami

Demon spojrzał w oczy upiorowi swoimi białymi oczyma, którymi jednak widział.
- Słabość do demonów? A pod jakim względem jeśli można wiedzieć? - zapytał a te jego macki zwinęły się w kulki po czym rozwineły się i oparły o ziemię.

Raksasi

Raksasi pokręcił głową. Nie wierzył w miłość, wierzył w przywiązanie. Nie wierzył w przyjaźń, wierzył w zwyczajne oddanie. Jednak wierzył w rodzinę, do tej pory. Teraz zaczął podejrzewać, że nie ma też rodziny, że to zwyczajna grupka spokrewnionych ze sobą osób. Deebie jeszcze była młoda, mogła szybko dać się przekonać demonowi. Dzieci są w końcu takie naiwne... Jednak Debra? Z pozoru dojrzała i mądra wilczyca? Dała się tak szybko omotać potworowi, który zamordował jej partnera? Albo ona była słaba, albo to demon był nad wyraz silny.
- Kiedyś cię zabiję. - powiedział Raksasi, wymijając Hiretsunę i zniknął znad przepaści. Teraz nie miał już nikogo.

zt.