Przepaść

Katana

Przyszłam, spojrzałam z urwiska w dół, na War i Shadowa, westchnęłam smutno i ostrożnie zeszła do nich, stanęłam za Wardress.
- Abata mo ekubo... - szepnęłam do siebie. - War... - zaczęłam zastanawiając się. - To co powiem i tak nic nie zmieni - pomyślałam, położyłam swoją łapę na ramieniu przyjaciółki. - Coś przychodzi, coś odchodzi.. a my musimy się z tym pogodzić - powiedziałam uśmiechając się smutno.

Samanta · Gość

bo im życie nie miłe - nagle pojawiła się obok Silje

Silje volver

Skrzywiła się lekko. Podeszła do krawędzi dołu, wychyliła się mocno. Cofnęła się jednak.
- Bezsensu - mruknęła, wracając na miejsce.

Samanta · Gość

coś ci muszę powiedzieć ale to będzie nasza tajemnica - powiedziałam jej na ucho

Silje volver

Ok - mruknęła cicho (napisz na PW) i nadstawiła uszy.

Samanta · Gość

nagle jej nie było został tylko biały pyłek w powietrzu który znikał
( zobaczysz nie napiszę ci na PW )

Silje volver

Wytrzeszczyła oczy ze zdziwienia. Ujrzała biały piasek, próbowała go złapać.
- Samanta, Samanta - zaczęła ja wołać.

Samanta · Gość

nagle pojawiła się za Silje
a kuku - krzykneła

Silje volver

Krzyknęła wystraszona, prawie zemdlała, ale w porę się uspokoiła.
JAK TY TO ROBISZ?! - krzyknęła zdenerwowana - TO MOŻE BYC NIEBEZPIECZNE! PRZESTAŃ!

Samanta · Gość

umiem się teleportować odkryłam to wczoraj wieczorem - powiedzaiła

Silje volver

Zmrużyła oczy i patrzyła się na wibrując jej w oczach.
- Nie zachowuj się jak dziecko - warknęła zdenerwowana - nawet nie wiesz jakie są tego konsekwencje.

Samanta · Gość

nie jestem dzieckiem - powiedziała

Silje volver

- Nie mówię, że jesteś dzieckiem tylko, że zachowujesz się jak dziecko - mruknęła.

Samanta · Gość

a ty jak goryl - powiedziała i znikła

Silje volver

Warknęła pod nosem, znała wiele takich przypadków, gdzie wilki zazwyczaj umierały.
Odeszła kawałek i usiadła sobie.

Dasha

Podeszła wolnym krokiem do martwego ciała ojca. Trąciła go łapą niepewnie, z nadzieją, że jest jeszcze w nim życie.

Wardress

- To nie prawda! On żyje! - załkała cicho tuląc się do wilka.

Wredny

Przelatywałem nad przepaścią. Nagle dostrzegłem War i Dash. Przyjrzałem się mocniej i dostrzegłem z niemiłym zaskoczeniem leżącego przy nich Shadowa. Przeteleportowałem się niedaleko nich. Jednak nie podszedłem bliżej. Powinienem teraz ich zostawić sam na sam. Pomyślałem.

Dasha

- Mamo.. On jest martwy. - szepnęła, patrząc na ciało Shadow'a z kamienną miną. Spojrzała z ukosa na Wrednego, którego mimo wszystko nie poznała.

Wredny

Spuściłem nieco łeb. Spod maski spłynęła mi pojedyncza łza.