Przepaść

Wredny

Zauważyłem osuwającą się Santanę. Wzbiłem się w powietrze. Chwyciłem ją i odstawiłem na stały grunt.

Gość

przerażona popatrzyłam na wilka ( Wrednego )

Dasha

W odludnym miejscu, jeszcze raz spojrzała w szarą mgłę na dnie wąwozu. - Niektóre momenty lubią się powtarzać... - wystawiła łapę za krawędź.

Wredny

Wiedząc, że Santanie już nic nie grozi, zacząłem szukać Dashy.

Dasha

- Ojciec nie żyje. Kiedyś powiedziałam, że jeżeli zrobi to drugi raz, to i ja skoczę za nim... - zacisnęła szczęki.

Gość

popatrzyła jeszcze ze strachem na wilka ( Wrednego ) zaczeła powoli wsawać

Wredny

Zauważyłem Dash w oddali.

Gość

podniosłam uszy wstałam popatrzyłam z dala na przepaść oddalałam się powoli

Gmork

*Zszedł do Wardress*

Gość

pobiegła za tatusiem wpadła mu na plecy

Gmork

- Santi - powiedział stanowczo
- Zostań na górze...zaraz wracam..

Gość

leżałam na plecach tatusia jakby nie wiedział że na nich siedzę

Dasha

- Mamo, musiałam... - szepnęła, powoli osuwając się z krawędzi w otchłań...

Gość

Patrzyłem przerażony na spadającą Dash.

Wredny

- NIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!! - biegłem co sił w kierunku Dash.

Wardress

Gwłatownie się odwróciła i rzuciła się na ratunek córce. Wzbiła sięw powietrze chytając Dash przy samej ziemi. - To, że ojciec nie żyje, nieważne. Ty masz żyć! Jesteśmoim skarbem i nie pozwole, byś zrobila coś tak idiotycznego jak on!

Dasha

Była przygotowana do uderzenia o dno urwiska. Powtarzała w myślach, że śmierć nie boli, kurczowo zaciskając łapy. Gdy nagle... - Jak nieważne! Mamo, co Ty mówisz! Nie rozumiesz...! Puść! - wrzeszczała z rozżaleniem.

Wredny

Podbiegłem do krawędzi. Zobaczyłem War trzymającą Dash. W duchu dziękowałem, że moja ukochana żyje.

Samanta · Gość

powoli wystawiała łapę w stronę przepaści kiedy skoczyła znikneła nie było jej na górze i na dole

Wredny

Dash... dlaczego? - Powiedziałem pod nosem. Wciąż nie mogłem otrząsnąć się z widoku skaczącej Dashy.