Przepaść

Demon

Przyszedł - co się stało? - spytał spojrzał na lee... - Jest nieprzytomny, ale żyje... - Zabierzemy go do lecznicy - zaproponował

Lee

Usłyszał głs Anay...
Anaya!!!!!!!! Ocknął się...

Stephanie

Pszyszła,i pomyslała @ Po co mam cierpiec??@.

Wardress

Przyleciała. Z lotu dała nura w ddół przepaści. Spojrzała na miejsce gdzie niegdyś wylądował jej ukochany. Ze łzami w oczach tknęła łapą tego miejsca.
Dlaczego on skoczył? Przecież powiedziała mu, że go kocha. Tak bardzo chciała
znów z nim być... cieszyć się każdą chwilą! Usiadła wyczerpana. Zawyła cicho lecz donosnie. Nic to nie dało... Pragnęła usłyszeć i jego cichy "śpiew". Znali sie.. od dziecka. Dosłownie. Wybaczyła mu te wszystkie samotnie spędzone chwile z dziećmi. Wbiła wzrok w ziemię... nagle coś błysnęło. Dojrzała naszyjnik, który kiedyś dała Shadow. Wzięła go i założyła na szyję. Zasnęła.

Stephanie

Zobaczyła Wardress, staneła tuz przy krawedzi urwiska, nie chciała tak zyc, wolała zginac.

Wardress

Otwarła ślepia. Muszę byćsilna! Pokazać że dam radę! że potrafię kochać życie za to, co mi zrobło! - pomyślała. Usiadła wyjąc głośno, jakby z nową energią do życia.

Stephanie

Zawyła, długo i przeciagle,namyslała sie skoczyc czy nie.

Merkury

przybiegł spojrzał na Sep

Stephanie

Spojrzała na Merkurego,oczy zapełniły sie łzami.

Merkury

staną przed nią
dla kogo chcerz sie zabić ? - spytał

Stephanie

- nie wiesz, dla Ciebie,niechce tak zyc- pwiedziała.

Merkury

zasłonił jej całkiem drogę ale był zdziwiony łza ściekła i sam wskoczył ale ugrząsł na półce skalnej położył się tam i płakał nie mozna było go wyciągnąć

Stephanie

Spojrzała na Merkurego, zwyła długo i przeciagle, wzywała pomoc.

Merkury

leżał i płakał było mu tak smutno że wogóle żyje

Stephanie

Zawyła jeszcze głosniej, wzywała pomoc.

Merkury

podeszedł do końca półki i skoczył

Stephanie

- Nieeee- krzykneła, i zapłakała.

Wardress

Wzbiła sięw powietrze łapiąc Merkurego i odstawiajc obok Steph.

Merkury

ugryzł ją i znów skoczył

Stephanie

- dzieki Wardress- powiedziała.