Skały wyjących

Kalina

- Mhm... - mruknęła Kalina. Jedyne przezwisko jakie jej nadano brzmiało gówniarz. No cóż, nie była zwykle lubianą wilczycą w swoim rodzinnym domciu. - Wolę pozostać mniej znana, niż potem wysłuchiwać o sobie jakichkolwiek rzeczy - powiedziała spokojnie. - Im mniej osób cię zna, Tarvosie, tym większe wzbudzisz zainteresowanie i zdziwienie swoją obecnością.

Tarvos Trigaranus

- Tyle tylko, że nie na tym mi zależy, by być zadziwiającym. Lubię widzieć jak samo moje imię czy osoba budzi powszechny strach. - powiedział z pewną zasadniczością w głosie. Dla niego nie było to nic nadzwyczajnego. Ot, normalka. Jednak coś było w tym co mówiła Kalina.
- Widzisz... sam strach przed imieniem zwiększa strach przed samą istotą. To na tym najbardziej zależy takim jak ja.

Kalina

- Najwyraźniej znaczy to, że chcesz być zauważany. Sławny? Niespecjalnie podobałaby mi się kraina, w której każdy znałby moje imię i osobę. Niech tylko zasłużeni wiedzą cokolwiek o mnie. Nie widzę powodu, by inni mieliby znać moją osobę - powiedziała spokojnie Kalina. O tak, koniec posta, weny brak, yeee...

Viy Curay

No dobra, wiem, to złe, ale musiałam się wprosić. .-. Najwyżej mnie wygonicie. x'3 Jestem chamem.
Sama nie lubię zbytnio jak ktoś tak robi, a postępuje identycznie. Wybaczycie mi? .______________.

Podczas gdy w jednym z innych rozmów wręcz emanuje złością i swym drugim, demonicznym 'ja', gdy tu przybył wyglądał zupełnie normalnie. Lekko zgarbiony, chód powolny i ociężały. Niczym znudzony życiem basior od dłuższego czasu nie mogący znaleźć dla siebie odpowiedniego sposobu życia. Kroczył na granicy całkowitej normalności i rutyny, a skrajnego szaleństwa - A jak powszechnie wiadomo, to nigdy nie kończy się dobrze.
Trzeba coś zmienić, jednak nie tak jak to z początku miało być - nagle, a trochę wolniej, w tempie dostosowanym do Vija. Tak, zdecydowanie lepiej.
Widząc Kalinę uśmiechnął się delikatnie, choć był to raczej uśmieszek z typu tych niechętnych. Nie, żeby jej nie lubił, ale jak zwykle przybył w to miejsce by zaznać spokoju i jak zwykle go nie znajdzie. Standard, już w sumie zdążył się przyzwyczaić.

Kalina

Jak odpokutujesz odpisując Vijem Kalinie, Salome Lindzie i Ishett Samciowi - tak, ja Ci wybaczę. c:

Kalina kątem oka dostrzegła znajomą sylwetkę wujka Vijka, który najwyraźniej również jakimś cudem napatoczył się w to ciekawe miejsce. Wadera zmrużyła oczy i lekko się uśmiechnęła, był to jednak tylko grymas, rozciągnięcie kącików ust, niż jakikolwiek sposób wyrażania przez nią emocji. Rzadko się uśmiechała, jeszcze rzadziej robiła to szczerze. Zaraz też młoda wilczyca ponownie przeniosła wzrok na Tarvosa, czekając na jego dalsze słowa.

Viy Curay

Już. c:

Viju przybliżył się troszkę, albowiem był dość daleko a rozmowa na taką odległość raczej nie była najlepszym wyjściem. Chyba.
- Widzę, że zapoznajesz się z nowym... kolegą. - ozwał się, mierząc zniesmaczonym wzrokiem pana TT. Jak zwykle.
- Aleś ty brzydki. - wyraził jak zwykle swoje zdanie, przerzucając wzrok na Kalinę.
A, jako, iż w poprzednim poście zapomniałam, chcę dodać, iż Vij, miał aktualnie oczka całkowicie i doszczętnie czarne, najwidoczniej znudziła mu się zwykła szarość.

Tarvos Trigaranus

- To zależy od gustów i guścików, a o nich podobno się nie dyskutuje. - zaśmiał się cicho pod nosem. Przyglądał się tym czasem zbliżającemu się wilkowi, niezbyt zachwycony z jego pojawienia.
- Ty też nie jesteś piękny. Przypominasz raczej wyliniałego szczura. - odparł patrząc z niesmakiem na demona. Pamelą to on raczej nie był, a śmiał wypowiadać się na temat wyglądu innych.

Viy Curay

Zaśmiał się, widocznie rozbawiony odpowiedzią basiora. Wreszcie ktoś, z kim będzie mógł się trochę podroczyć!
- To wszystko przez tą kościaną maskę, przyćmiewa ci rzeczywistość. - ozwał się, a na jego pysk zawitał ironiczny uśmieszek.
Fakt, wyliniałego szczura przypominał, ale w siebie widział bardziej jako kogoś z 7 cudów świata. Narcyzem taki.

Tarvos Trigaranus

- Widzisz, ty pokazujesz swoją szpetotę całemu światu. Ja z rozmysłem ją ukrywam. - powiedział ironicznym tonem i spojrzał na Kalinę.
- Znajomy? - zapytał swoim wyliniałym ogonem uniósł nieco pysk Viya by móc mu się bliżej przyjrzeć. - Widzę gustujesz w znajomych podobnych do mnie... ciekawe czy to specjalnie czy jedynie zwykły zbieg okoliczności. - zamyślił się odrywając ogon od szczęki demona i kładąc go nieruchomo obok swych łap.

Viy Curay

Tym razem spojrzał na wilka już z większym niesmakiem. Zaraz jednak na jego pysk znów wpełznął ironiczny uśmieszek.
- Czyli przyznajesz, że jesteś brzydki. Nie ma to jak samokrytyka, że też niektórym jest potrzebna... - według jego rozumowania sam w sobie był najpiękniejszą, najmądrzejszą i najsilniejszą osobą na ziemi.
- Inni nie narzekają. - aż mu się przypomniały czasy... nie, nie, nie! Nie wracajmy do tego! Niektórzy wiedzą, inni nie i zapewne pozostaną w wiecznej niewiedzy, ta sytuacja nie wymaga rozdrapywania.

Elena

- Zdaje mi się, że przydałby ci się psycholog mój drogi. - prychnął, niechcący wypluwając kropelki swojej czarnej śliny na pysk Viya. Niemniej tak go to rozbawiło, że dosłownie grzmotnął z gruchotem na plecy i zaczął tarzać się ze śmiechu, nie szczędząc przy tym co jakąś chwilę unoszenia łba by ponownie spojrzeć na to komiczne... zdarzenie.

//wybacz, nie ta postać... zaczyna się gubić xD//

Viy Curay

/Spox. c:/

A ten, wyraźnie ją pośpiesznie, jakby była to jakaś śmiertelna trucizna. Nie zareagował jednak tak, jak mógłby to zrobić, a tylko uśmiechnął się do niego szyderczo.
- Cóż, za to tobie przydałby Ci się naprawdę długi pobyt w psychiatryku. - burknął, ponownie wycierając swą piękną twarzyczkę. No, śliczna nie była, ale on, jak już wcześniej wspomniałam - był o tym przekonany.

Tarvos Trigaranus

Skoro wreszcie udało mu się pozbierać podniósł się na łapach i spojrzał na Viya.
- Tylko u mnie psychiatryk już nie pomoże, a ciebie psychiatra mógłby jeszcze jakoś wyleczyć. - zarechotał diabelnie i machnął łapą jakby oganiał się od upierdliwej muchy. Jemu z jego szaleństwem było do twarzy. A czy Viyowi z jego szaleństwem tak było?

Kalina

Kalina przewróciła teatralnie oczyma, znacznie zniesmaczona zaistniałą sytuacją.
- Skoro wiemy już, że wszyscy jesteśmy brzydcy i chorzy psychicznie, to może pora zakończyć tę wymianę uprzejmości? - zaproponowała uprzejmie, spoglądając to na wujka Vijka, to na Tarvosa. No tak, jak zwykle jej wielce ciekawa konwersacja musiała zostać przerwana, żeby dwoje starców pokazało sobie, kto tu rządzi. Jakiż to niesmaczny był widok dla tej młodej damy.

Tarvos Trigaranus

Tarvoś odchrząknął i wyprostował się.
- Proszę bardzo, jak sobie panienka życzy. - powiedział lekko żartobliwie, akcentując to cichym, wysokim chichotem. Naturalnie jego zachowanie teraz nie było tym towarzyszącym mu od lat, ale przy Kalinie jakoś był spokojniejszy, co kompletnie do niego nie pasowało. Nawet chęć mordu w nich lekko zelżała, a to niecodzienne zjawisko.

Kalina

Kalina uśmiechnęła się tryumfalnie. No, może wreszcie i ona będzie mogła "coś" powiedzieć.
- Ty też jesteś demonem? - spytała Tarvosa, albowiem jego charakter mógł na to wskazywać, wygląd również. Nie widziała jednak, by używał jakichkolwiek mocy, które mogłoby go zidentyfikować jako demona.

Tarvos Trigaranus

- Nie moja droga. Nie jestem demonem. Ale niewątpliwie na niego wyglądam hmmm? - powiedział z lekkim uśmiechem. Fakt, chciałby być demonem. Sądził, że prędzej czy później demon go opęta, ale kiedy tego nie wiedział. Jedno jest pewne. Jego występki były na tyle paskudne, że wilk prędzej czy później dostanie co chce, jak zawsze.

Kalina

- Może trochę - szybko powiedziała Kalina. A co, nie będzie tutaj prawić 'komplementów' nikomu, nie po to tutaj przyszła. Młoda westchnęła i zerknęła na obecnych - no tak, nagle rozmowa jakby się zakończyła. I wszystko jasne! Wujek Vijek przyszedł i zgasił konwersację. Nie ma to jak zwalić wszystko na wujka Vijka.

Tarvos Trigaranus

- Za to z tego co zdążyłem wyczuć, to twój znajomy jest demonem. - powiedział przenosząc wzrok na Viya. - Powiedz mi Kalino, co chcesz robić w przyszłości? - czy go to interesowało? Być może, ale bardziej intrygowała go sama Kalina.

Kalina

- W przyszłości? - spytała wilczyca z zastanowieniem. - Nie myślałam jeszcze o przyszłości. - [i]Jednak całkiem interesująco wygląda kariera łowcy lub tropiciela... - dodała spokojnie. - A ty, Tarvosie? Łączysz swoją przyszłość z jakimiś szczególnymi planami? - spytała.