Skały wyjących

Shauni

Wbiegła na te tereny. Zatrzymała się u pod nurza skał tak gwałtownie, że wyrzuciła w powietrze tuman kurzu. Spojrzała w górę na szczyt, na jej policzku nadal była czerwona szrama:
-Idealnie - szepnęła do siebie. Z niezwykła finezją, ale także z ogromną szybkością zaczęła wskakiwać na półki skalne co raz wyżej i wyżej... W końcu wdrapała się na szczyt. Padła ze zrezygnowaniem na skały. Ze złością wpatrywała się w horyzont.
Po dość długim czasie z jej drugiego oka również spłynęła krwawa łza, która spadła na skałę na której leżała. Wilczyca spojrzała na nią:
- Cholera - szepnęła - za dużo myślisz dziewczyno -skarciła siebie na głos. spojrzała na księżyc. Teraz na obu jej policzkach ciągnęły się szkarłatne szramy. Nagle zawyła bardzo głośno. Było to dźwięk przeszywając do kości i niosący się przez wszystkie krainy, tyle że w innym natężeniu.

Sherii

Przyszłą tuta, zobaczyła jakoś wilczycę, podeszła do niej.
- Witaj jestem Sherii, a Ty? - zapytała i zmierzyła ją lodowatym spojrzeniem.
" To pewnie jedna z wilczyc które uganiają się za moim partnerem" - pomyślała.

Shauni

Spojrzała na nią mrużąc lekko oczy widząc w jaki sposób się na nią patrzy. " Kolejna osoba, która mnie nie cierpi, ciekawe co tym razem ma do mnie" pomyślała.
- Witaj - opowiedziała po chwili patrząc w oczy wilczycy swoimi czarnymi jak noc oczami - Jestem Shauni The Black Blood Demon, ale mów po prostu Shauni.

Sherii

- Hmm... Masz długie imię - odparła i uśmiechnęła się kątem pyska.
- Co tu robi tak wilczyca jak Ty i w dodatku całkiem sama? - zapytała, a jej oczy błysnęły, szaro zielonym kolorem.

Shauni

- Nie ja sobie nadawałam imię, a moja mama hmm -zamyśliła się usmiechając się krzywo - powiedzmy, że była oryginalna - nagle zmieszała się, po przypomniała sobie o śladach po krwawych łzach pod oczami, lekko przetarła jeden polik łapą - Co tu robię? - spojrzała jej w oczy i uśmiechnęła się krzywo - nic ciekawego. Leżę i podziwiam widoki.

Sherii

- Aha, zapomniałam Ci powiedzieć miło mi Cię poznać i pamiętaj mam na Ciebie oko - powiedziała, a ostatnie słowa jakby wysyczała przez swoje białe kiełki.

Shauni

Zaśmiała się cicho:
- To miała być groźba? - nadal intensywnie patrzyła w jej oczy - A może mam czuć przerażenie? - usmiechnęła się krzywo myśląc " O co jej chodzi?! ehhh"

Sherii

- Nie groźba tylko zwróciłam Ci uwagę... Widzę jak na niego patrzysz - powiedziała i zaczęła krążyć wokoło wilczycy, bacznie jej się przyglądała.

Shauni

Nie spuszczała jej oczu z oka ( hmm xD):
- Jak patrzę na kogo? - zapytała z kpiną w głosie, myśląc " ale będzie jazda jeżeli zaatakuje mmm. biedna, nawet mi jej trochę szkoda"

Sherii

- Ty już dobrze wiesz na kogo, nie udawaj głupiej - powiedziała i wreszcie spokojnie usiadła.

Shauni

Usiadła naprzeciw niej przekrzywiając lekko głowę:
- Nie udaję - znaczy przewróciła oczami - nie wiem o kogo Ci chodzi - zmrużyła lekko czarne ślepia.

Sherii

- Hah, jakoś mi się nie chce w to wierzyć, że nie wiesz, a zresztą nie ważne - odparła patrząc na nią.

Shauni

Zapadła cisz, w czasie, której Shauni myślała " O kogo jej chodzi?!", po chwili odezwała się patrząc w jej oczy:
- Ostatni raz proszę grzecznie żebyś w końcu powiedziała o co Ci chodzi- powoli siadały jej nerwy.

Sherii

- Uspokój się, już o nic - powiedziała i ziewnęła, była znudzona tą wilczycą, ona nie miała w sobie nic nie zwykłego, co by mogło przyciągnąć jej uwagę chodź by na sekundę.

Shauni

Westchnęła głośno:
- i o co było tyle krzyku? - zapytała cicho, ale powiedziała to bardziej do siebie. Zaczęła bawić się małym kamykiem, niestety delikatnie się skaleczyła, "cholera" pomyślała, bo po chwili z rany zaczęła się leć czarna jak smoła krew:
- To może zaczniemy od początku- mruknęła w stronę wilczycy, żeby odwrócić jej uwagę od koloru jej krwi - Witam nazywam się Shauni, miło mi Cie poznać - uśmiechnęła się lekko.

Sherii

- A po co zaczynać od początku? Mi tak jest dobrze... - mruknęła pod nosem.
- Coś Ci leci z łapy, przed mną nic się nie ukryje masz czarną krew to oznacza, że w jakiś sposób jesteś inna niż normalne wilki - powiedziała patrząc na jej zachowanie.

Shauni

Uśmiechnęła się delikatnie:
- Skoro Ci odpowiada tak jak jest teraz, to w porządku - powiedziała, patrząc jej w oczy i jednocześnie odbiegając od jej nienormalności; rana na łapie już się zagoiła.

Sherii

- Jakim cudem Twoja rana się zagoiła w tak szybkim tępie? - zapytała wilczycę, która wydawała jej się masakrycznie dziwna. O_o

Shauni

Westchnęła, myśląc " wiedziałam, że tutaj też nie będę mieć spokoju":
- A co myślałaś jak się przedstawiłam Shauni The Black Blood Demon - nadal dzielnie próbowała utrzymać uśmiech na twarzy - tyle, że nie jestem demonem - "na szczęście" pomyślała - i gdy mówiłam, że moja matka była oryginalna.

Sherii

- Aha, czyli jesteś jakimś magicznym wilkiem... Tak mam to rozumieć? - zapytała, nie odrywając od niej swojego wzroku.