Urwisko nad Jeziorem Zmian

Inna

- W ich myślach też potrafię czytać. Dlatego nie chciałam, by znów ktoraś miała okazję Cię skrzywdzić... - powiedziała jedynie. Usiadła, oplatając się ogonem.
- Zależy mi na Tobie.

Szasta

Obserwował ją z delikatnym uśmiechem-Dziękuje...a co ja mogę zrobić dla ciebie?-zamiótł ogonem po ziemi...-Mam nadzieję, że ja nie skrzywdziłem ich tym, że odszedłem stamtąd, ale sama rozumiesz...co ty byś zrobiła na moim miejscu?-spuścił wzrok.

Legenda

Spojrzała na wilczyce. Potem pomyślała o tym co powiedział Szasta. Dlaczego miałaby z nim być? Nie chodzi o to, że ona tego chce, ale powinien mieć kogoś lepszego niż ona. Położyła się nad urwiskiem i spojrzała w przepaść...

InuShi

Z cienia drzew zaczęła się wyłaniać smukła sylwetka wilka. Inu szła z gracją i jakże wolnym krokiem. Ogon miała uniesiny wysoko do góry. Spojrzała po wilkach i skinęła nisko łbem. Podeszła do urwiska i usiadła na samej krawędzi, ogon wciąż unosiła.

Legenda

Spojrzała na nową. Lekko zamachała ogonem i spojrzała znów w dół urwiska. Przeciągnęła się leniwie i zamknęła ślepia.

InuShi

Obruciła łeb by zobaczyć koło kogo siedzi. Jej oczom ukazała się wadera dość nietypowego koloru.
-Inu Shi, ale mów mi po prostu Inu-
Powiedziała krótko. Ziemia spod miejsca w którym siedziała zaczęła się kruszyć. Uśmiechnęła się szyderczo sama do siebie i spuściła łapy z urwiska, ogon unosiła dumnie ku górze.

Szasta

Położył się i myślał nad dzisiejszym dniem.Wiele myśli przeplatało mu się na wzajem.Patrzył na Inną.Nie chciał już tu siedzieć-Może pójdziemy gdzieś?-zapytał i zastrzygł uchem.

Legenda

- Evana - powiedziała do wilczycy spoglądając w jej czarne oczy. Zlustrowała ją jeszcze wzrokiem i spojrzała z powrotem w przepaść.

InuShi

Parchnęła i położyła się wciąż unosząc ogon. Znów odwróciła łeb w stronę wojowniczki i zaciągnęła powietrze.
Wataha Wody o ile się nie mylę.../ uśmiechnęła się katem pyska/... i o ile się nie mylę to jesteś tam jedynym wojownikiem?
Spytała nie spuszczając z oczu wadery. Chciała nawiązać jakąkolwiek rozmowe.

Legenda

- Tak - powiedziała niepewnie - A o co chodzi - spytała spoglądając na czarną wilczycę. Zamachała lekko ogonem.

InuShi

Nadal patrzyła na waderę chcąc jakby ją prześwietlić wzrokiem, po jej wypowiedzi zaśmiała się krótko.
Nic, staram się nawiązać rozmowę
Uśmiechnęła się. Wstała i obróciła się w stronę wilczycy, i wróciła do swojej pozy. Ziewneła ukazując swoje długie kły, zamknęła oczy.

Legenda

Niezbyt polubiła wilczyce. Była taka jak ona... Kiedyś... - Ech.. - westchnęła lekko po czym wstała by rozprostować tylne kończyny. Położyła się w poprzedniej pozycji.

InuShi

Czuła to, iż wadera jej nie lubiła, ale ona nie mogła inaczej. Przeszłość i osoby, które poznała nie pozwalają jej inaczej. Choćby chciała mrok zasłonił jej okno na świat. Jedyna czysta rzecz jaka pozostała po dawnej niej, to były jej białe, nie skalane złem oczy.
Parchnęła lekko nie otwierając oczu. Z nudów wbiła pazóry w ziemię i szarpnęła grabiąc podłoże. Wyjęła je i powtarzała czynność.

Legenda

Przeciągnęła się leniwie myśląc o rzeczach, które spotkała podczas jej długiej wędrówki. Myślała też o tym co będzie z nią...

Avia

Z wściekłością podbiegła do Innej.
- Słyszałam to, myślisz że skrzywdziłabym Szastę! Mówisz tak, żeby nas od niego odciągnąć, a żeby został dla ciebie co? - w tej chwili dziwny ktoś kto mieszkał w jej sercu pokierował jej myślami, sprawił, że pałała nienawiścią do wszystkich. Skoczyła na Inną, ugryzła ją w łapę i odskoczyła.
- Pewnie zaraz twój Szastuś opatrzy ci ranę spojrzy w oczy, ale i tak powie ci nie! - krzyknęła na Inną.
- A SZASTA MNIE ZNIENAWIDZI. - powiedziała i pobiegła w krzaki by się opanować i ukryć łzy i gniew.

Bridget · Gość

Stała w milczeniu
-No cóż....dobry wybór-rzekła-nie chcę być twym wrogiem...odwiedzaj dzieci...jak Cole się obudzi dam ci znak....żegnaj...-z jej oka kapnęła łza podeszła do Innej
-Nic Ci nie jest?-spytała-Ta Avia jakaś dziwna jest...zaopiekuj się nim i nie opuszczaj-ostatnie słowo wypowiedziała szeptem odwróciła się i wyszła powoli.

Legenda

Spojrzała na Avie. Ona jest... jest... nawet trudno powiedzieć kim... Spojrzała na krwawiącą ranę Inny. "Avia powinna opanować swoje nerwy nawet jeśli chodzi o jej ukochanego. Takim sposobem na pewno nie zdobędzie jego zaufania a tym bardziej lubienia" - pomyślała spoglądając smutno na Inne.

Avia

Usłyszała co mówiła Layra.
- Wszyscy przeciwko mnie...
Wyszła na środek i powiedziała do wszystkich:
- Macie rację, jestem dziwna, atakuję bez powodu, krzyczę... ale nie wiecie, że we mnie... - zastanowiła się czy dokończyć i wyjawić swą tajemnicę - we mnie jest ktoś kto... - zaczęla płakać - ktoś kto mnie zranił, i opanował moje myśli. Nie panuję nad sobą ale... To i tak was nie obchodzi i....WSZYSCY MNIE NIENAWIDZICIE. trudno, przyz.... - trudno jej było mówić - kocham cię Szasta, ty mnie nienawidzisz... i możesz... możesz mnie zranić... słowem czy czynem.... rób co chcesz, moje życie i ta jest stracone.

Legenda

Parzyła na krzykaczkę - Avia... Uspokój się - powiedziała podchodząc do niej - Nikt tu Cię nienawidzi. - Wytarła jej łapą spływającą łzę.

Avia

stała dalej patrząc na Szastę.
//zara po napisaniu tego posta wylaczam kompa////