Urwisko nad Jeziorem Zmian

Kain

- Nocy by się to nie podobało, że nazywam cię tylko Wardress. - powiedział. - Ale jak chcesz. - znów usiadł. Z dziury coś wypełzło, jednakże tak szybko że nikt tego nie zauważył. Owe 'coś' schowało się w cieniu.

{ja jadę, będę potem.}

Wardress

Niedaleko Ward na słońcu wygrzewał się jej stary przyjaciel. Średniej wielkości wąż boa imieniem Temaro. Kiedś szwał się inaczej ale tylko ze względu na rodzinę, której Ward już praktycznie nie posiada. Zwierzę podpełznęło do łapy wilcycy owijając siedelikatnie wokół niej. Na pysku Ward zagościł uśmiech. - Długo Cię nie było. - zwróciła się do Niego.

[ okk *.*]

Shade

Uśmiechnęłam się i skinęłam łebkiem do Wardress. - Cześć. - powiedziałam na powitanie. Spojrzałam na Kaina. W głębi duszy cieszyłam się, że nie walczyli. Nie ważne jak to się skończyło.

Kain

- O. Widzę, że ty też masz węża. Dość mały. - powiedział. - Uwielbiam za to olbrzymie węże oraz kobry egipskie. - dodał po chwili. Czyżby 'to' co wypełzło to jeden z tych wielkich węży?

Legenda

Przyszła. Wolnym krokiem. Podeszła do krawędzi i zamknęła oczy. Wiedziała już co ma zrobić... Będzie jej tylko brakowało Shauni...

Booze

Wbiegła tutaj za czym? nieważne. Podniosła wzrok i zobaczyła... Evanę...
Zrobiła wielkie oczy. "Ona tutaj?" myślała. Była zdziwiona tym.
W każdym razie, podeszła do niej. Usiadła tuż obok niej, na krawędzi.
Westchnęła. Hej, Evana- mruknęła. dawno nie widziała tej wadery, od dzieciństwa...

Artemida

Wbiegła wręcz, potykając się o wszystko na swojej drodze. Jej przerażone oczy błędziły po wszystkim - wilkach, drzewach, glebie i otoczeniu.

Sherii

Przyszła tu dość szybkim krokiem, lecz stąpała po ziemi z pełną dostojnością. Rozejrzała się po zgromadzonych wilkach, nie poznała bodajże nikogo... Kiwnęła z gracją łbem, a jej grzywka na chwilę uniosła się ku niebu.

Artemida

Zarzuciła z gracją kaptur na łeb. Każdy jej ruch, dotyk wręcz był pełny gracji. Zielone ślepia obserwowały obecnych, każdy ich ruch, a uszy słuchały śpiewu ostatnich ptaków.

Legenda

- Witaj Canis - powiedziała nie otwierając oczu. To powinna być jej ostatnia rozmowa.

Artemida

Znalazła się nagle przy Evanie. Wyjęła czarny kryształ, w środku którego była czerwona róża. - Nie rób tego. - powiedziała, niespotykanym tonem głosu. - Prawda, że śliczna? - spytała po chwili. - Uwielbiam kryształy. Jeżeli to pęknie to znaczy, że coś mi się stało. - dodała po chwili. Jej ślepia błędziły po terenie. - Cóż, mam nadzieję że mnie posłuchasz. Radzę. - i wten wybiegła pobocznym wyjściem.

Legenda

Słuchała w milczeniu. W głowie miała mętlik "Skoczyć czy nie skoczyć..." - myślała. Zrobiła krok w przód. Jeszcze jeden a spadnie...

Booze

Widząc co się dzieje postanowiła coś zrobić. Weszła tuż przed Evanę i zrobiła głupi uśmieszek. Była sama w niebezpieczeństwie, tylnymi łapami stała na samym zrębie.
Co tu robisz?- spytała. Tak, było to głupie pytanie, ale co innego mogła zrobić..?

Legenda

Nie otworzyła oczu. Nic nie odpowiedziała. Jej łzy kapały i spadały na futerko. Nagle pomału zaczęła otwierać oczy i podnosić łeb. Otworzyła pysk i po chwili milczenia wyszeptała - Robię to co powinnam już zrobić dawno - łapą odsunęła Canis a sama zrobiła krok w przód. Zaczęła spadać. Zamknęła oczy, czekając na upadek... Miała nadzieję, że śmiertelny...

Booze

To był odruch, skoczyła zaraz za nią. Ustawiła się w pozycji pionowej, takiej, która umożliwiła jej szybszy lot.
Do upadku coraz bliżej. Zamknęła oczy i niebawem była przed Evaną. Grunt coraz bliżej.
Uśmiechnęła się do niej - Nie pozwolę...
Tylnymi łapami kopnęła ją, tak iż przy samej ziemi Evana upadła twardo, lecz nie śmiertelnie. Canis zaś runęła z całej siły w ziemię. Przy jej ciele unosił się tuman kurzu. Gdy zaczął opadać widać było jej ciało..
Krztusiła się... własną krwią....

Legenda

Podbiegła do wilczycy - Ty głupia wadero! - krzyknęła na nią. Była zdenerwowana... Zdenerwowana, dlatego, że naraziła się dla niej... Dla głupiej Ev, która była nikomu niepotrzebna...

Booze

Jestem głupia...-zaczęła jęczeć-...i dlatego nie pozwolę Ci na to...
Nie miała siły się ruszyć. Zdobyła się jedynie na uśmiechnięcie. Tak, nawet w takiej sytuacji była radosna.
Dla...dlaczego to chciałaś zrobić?- spytała. Evana nie była dla niej jak zwykła znajoma wilczyca, była kimś ważniejszym.

Legenda

- Bo jestem nikomu niepotrzebną durną istotą... - szepnęła i delikatnie wzięła ją na barki - Muszę Cię wziąć do lecznicy - powiedziała.

Booze

Nie! Zostaw!- wykrztusiła z siebie i ostatkami sił odepchnęła się od niej. Upadła na ziemię.
Sama to z sobą załatwię- zaczęła mówić, a raczej poszeptywać- Czemu tak mówisz? Czemu tak sądzisz?- pomrukiwała.

Legenda

Głęboko westchnęła i usiadła... Nic się jej nie stało. Zaczęła klnąć w duszy... - Dlaczego? Widzę to... Widzę, że jestem niepotrzebna...