Bursztynowy Wodospad

Karenaj

Uśmiechnęłam się tylko cwaniacko, wzięłam skrzydło znad głowy wilka i zaczęłam się tarzac w śniegu, uwielbiałam wszelkie formy zabawy...

Star

Stwierdził, że jeszcze za szybko. Strzepnął z uszu świeże płatki śniegu i przezornie odsunął się od wilczycy, nie chcąc oberwać topniejącą pluchą.

Karenaj

Wstałąm przypominając sobie, że wilk nie lubi śniegu. Otrząsnęłam się, uważając przy tym, żeby nie ochlapac basiora. Podeszłam do niego-Zagramy w coś, albo sie przejdziemy?-powiedziałam i uśmiechnęłam się przepraszająco

Star

Uśmiechnął się naprawdę wdzięczny. Pomyślał chwilę.
- Może... dasz się zaprosić do mnie? - popatrzył na nią.

Karenaj

Z przyjemnością-powiedziałam i stanęłam tuż koło wilka-to prowadź, nie wiem gdzie dokładnie mieszkasz

Star

Tam, gdzie wieje najsilniejszy wiatr w tej krainie- odparł, a jego uśmiech stał się wyraźniejszy. Szedł powoli, tuż u boku Karenaj.

Karenaj

No tak, można sie było tego domyślic-powiedziałam i uśmiechnęłam się jeszcze szerzej-chodź, pobiegniemy!-powiedziałam wesoło do wilka

Star

Oszczędzaj siły, bo tam ciężko będzie ustać, jeśli będziesz zmęczona- odparł, ale i bez problemu ją dogonił.

Karenaj

wybiegłam truchcikiem z krainy/legowisko/-może i racja, ale ja lubie wiatr, w ostatecznosci polatam-zaśmiałąm się pewna siebie

Wasp

Wszedł powoli i gdy przystanął nad brzegiem wody spojrzał kątem oka na znikających nieznajomych. Ułożył się wygodnie i zanurzył lewą łapę w wodzie. Na drugiej oparł pysk obserwując jak woda rozbija się o skały.

Vervada

Wdrapala sie jeszcze raz na skale.
Uda mi sie...
Skoczyla ze skalki i rozlozyla skrzydelka. Unosila sie przez chwilke w powietrzu. Zaczela machac skrzydelkami. Z usmiechem zaczela sobie latac nad ziemia i nagle... Bum. Spadla na ziemie.
Idalo mi sie ! Troszke.. Ale udalo !
Skakala z radosci.

Wasp

Huk nieco go przestraszył. Zaskoczony rozejrzał się i gdy zobaczył na ziemi małego smoka uśmiechnął się pod nosem.
- "Uczymy się latać..." - pomyślał.
Z powrotem ułożył łeb na prawej łapie. Cóż go mogło interesować w małym smoku?

Vervada

Wdrapala sie spowrotem na skale. Teraz leciala dluzej. Lecz niestety gdy nadszedl moment upadku znalazla sie bardzo blisko brzegu a jednak nad woda... Wpadla do wody chlapiac dookola.

Wasp

Odskoczył gwałtownie od brzegu. Skrzywił się i otrzepał z wody. Mimo to cały pysk i przednie łapy były mokre.
- Jeśli nie potrafisz dobrze latać to ucz się z daleka od wody - burknął do smoka.

Vervada

Odwrocila glowe do Wilka. Warknela cichutenko.
- Przepraszam - powiedziala w myslach.
Wskoczyla pod wode i zaczela plywac. Po chwili wynurzyla sie z mala ryba w klach. Podrzucila Rybe do Gory i zlapala ja w locie.

Wasp

Westchnął i z powrotem położył się przy brzegu. Stwierdził, że właściwie to obojętne mu czy jest suchy czy mokry.
- "Zawsze lepiej patrzeć jak mały smok się bawi niż siedzieć z Renną, w towarzystwie której czuję się jak na przesłuchaniu..." - pomyślał.

Vervada

Spojrzala ukradkiem na Waspa.
Jakby on kiedys nie byl szczenieciem - powiedziala sobie w myslach. Wyszla z wody i polozyla sie na Piasku.

Wasp

Jeszcze raz westchnął nie zwracając uwagi na smoka.
- "Wspaniale" - pomyślał. - "Mój związek z Renną zaczyna się rozpadać, a ja leżę nad wodospadem i babram się łapą w wodzie jak idiota..."

Vervada

Spojrzala na Waspa. Ziewnela. Otulila sie ogonem i zamknela oczy.
Niedlugo naucze sie latac tak daalekoo - usmiechnela sie leciutko.

Wasp

Leżał nad brzegiem machając przednią łapą w wodzie. Wcześniej próbował usnąć, ale nie mógł. Tyle spraw nie dawało mu spokoju... Sam nie wiedział już jak ma postąpić.