Bursztynowy Wodospad

Flake

- Wiesz... nie wiem czy chcę latać - odpowiedziała po chwili zamyślenia. - Te skrzydła mam chyba tylko dla ozdoby, ledwo nimi ruszam. Poza tym latanie mnie... przeraża.

Sasha

boisz się wysokości?

Flake

Zastanowiła się przez chwilę. Nigdy nie była wysoko nad ziemią, więc nie do końca wiedziała czego miałaby się bać w wysokości. Mimo wszystko mysl o lataniu wzbudzała w niej jakiś dziwny lęk.
Dla świętego spokoju pokiwała głową twierdząco.

Krik

Wilk przyszedł powolnym krokiem, patrząc pod swe łapy. wzbijały one kurz znad ziemi. Tym razm jego kroki nie były lekkie, a dośc ciężkie. Znudzony życiem wilk wszedł pod wodospad... .

Flake

Dźwięk czyichś kroków wyrwał ją z zamyślenia. Kora oderwała wzrok od bursztynów spoczywających na dnie wody i z uwagą spojrzała na przybyłego wilka.

Kaed'rin van Regis

Przyszła spojrzała z pogardą na nowe wilki. Usiadła, nie mogłe się powstrzymać od szerokiego uśmiechu.
Uśmiechnęła się, oblizała pysk i zastrzygła uszami.
Wspomnienia.
Mack...
Wrknęła i złapała się za głowę nią potrząsając...

Flake

Usłyszawszy warknięcie oderwała wzrok od czarnego basiora i spojrzała na wilczycę, lecz po chwili wróciła do swojego pierwszego zajęcia - przyglądania się bursztynom lezącym na dnie niewielkiej rzeki. Zanurzyła łapę w wodzie by wyciągnąć jednego.

Kaed'rin van Regis

// Apropo, jestem na pagurku//
Zawyła głośno, pojwiły się w jej oczach łzy...
Czemu on wrócił, rani mnie i przypomina wspomnienia... Nie, weź się w garść ! Mówiła cicho z pogardą. Jej łapy zaczęły się trząść.
Wspomnienia.
Mack.

Flake

Złapanie bursztynu okazało się wyjątkowo trudne - śliski kamień wciąż wyślizgiwał jej się z łap. W końcu Kora porzuciła próby wygrzebania go z wody przeklinając soczyście. Na dźwięk wycia jeszcze raz spojrzała na wilczycę, jednak tym razem jej spojrzenie zdradzało pewne zainteresowanie.
- "Mówi sama do siebie?" - pomyślała. Wzruszyła barkami obojętnie i położyła się nad brzegiem.

Kaed'rin van Regis

Położyła się. Miała wszystko gdzieś. Po długim myśleniu, zeszła z pagórka i z duchą szaleńca rozbryzgała wodę dookoła xD , najbardziej ucierpiała Kora ;P

Flake

Zerwała się na równe łapy i odskoczyła od brzegu. Odruchowo otrzepała się, choć niewiele to dało. Z pyska, błękitnej grzywki i piersi ściekała woda. Kora obrzuciła nieznajomą oburzonym spojrzeniem.
- Co Ty wyprawiasz?

Mack

Usiadł obok Kory obserwując zachowanie Klej. Uśmiechnął się do siebie widząc ją,ale czuł że jednak ma uraze do niego...

Krik

Basior przerwócił oczami. Zachowanie wilczycy było żenujące. Nad jego głową zaskrzeczał czarny kruk.-Wróciłeś, Bezimienny?-powiedział wilk, ni to stwierdzając fakt ni to ptając. Cóż, Bezimienny nie trzymał się zbyt blisko swego pana, często latał sam, bo tak jak jego pan, był samotnikiem... .

Flake

Spojrzała na Macka. Ale to już nie był ten Mack, którego poznała: czarny, z puszystą sierścią. Ani ten, którego widziała ostatnio - ani jeden włos nie miał fioletowego odcienia. Poznała go tylko po tych krwistoczerwonych ślepiach. Wilk sprawiał wrażenie wychudzonego, więc spytała:
- Mack... co Ci się stało?

Mack

Nic... Powinnaś zaniedługo się przyzwyczaić do mojego wyglądu. Jeżeli się przeraziłaś mnie wychudzonego, więc cię uprzedzam to tylko iluzja.

Wasp

Wszedł powoli nad wodospad. Słyszał słowa Macka. Zdziwiły go.
- Jaka iluzja? - spytał nie ukrywając zdziwienia. Co się z nim stało? Gdy go poznał, Mack był przystojnym wilkiem o gęstej, błyszczącej sierści. A teraz? W jego wyglądzie nie zostało nic z tamtego Macka.

Mack

Nie rozumiecie? Ja już miałe dość tamtego wyglądu... Wole, być paskudny niż, żebym ranił każdą napotkaną wilczycę. - powiedział im patrząc w niebo.

Krik

Wilk wyszedł spod wodospadu. Otrzepał się, lecz tak, że nikt nie został przez niego zmoczony. Połozył się w wgłębieniu za wodospadem, obserwował inne wilki. Zdałoby się, że jego uwagę przykuł Mack, lecz tylko na krótko. Wciągnął powietrze, aby sprawdzic, kto to. Pachniał Nocą, pachniał znajomo. W niedługim czasie rozpoznał woń Macka. Przesunął wzrok na inne wilki. Ich nie znał. Nie pachniały też jego watahą. Nie interesowały go, nikt go w tej sytuacji nie interesował.

Wasp

- Skoro tak Ci odpowiada... - odpowiedział, teraz już bardziej obojętnym tonem i, swoim zwyczajem, położył się na brzegu rzeki, w oddali od wodospadu i łapa zaczął leniwie mącić dość spokojną wodę.

Mack

Oczekiwał odpowiedzi z ich strony...