Bursztynowy Wodospad

Wasp

- Hm... ciężko mi powiedzieć. Przedstawiasz mnie w samych superlatywach, a ja na nie mam o sobie zbyt wysokiego mniemania - odpowiedział i spojrzał na wilczycę. - Wyglądasz jakbyś straciła dobry humor... uraziłem cię czymś?

Sarah

Spojrzała na waspa , nie chciała kłamac....
- Nie wiem sama..... Chcem żebys mnie lubiał, jednak chyba nie lubisz .... -
odpowiedziała zawidziona.....

Wasp

Uśmiechnął się delikatnie. - Dlaczego tak sądzisz? - spytał. - Przecież nic takiego nie powiedziałem. Jesteś sympatyczny, miło mi się z tobą rozmawia... czemu miałbym cię nie lubić?

Sarah

- Bo jestem dziwna .... - Odpowiedziała zwyczajnie i szczeże sarah , spogladając na niego z wielkimi oczami....

Wasp

Roześmiał się. - Każdy wilk jest dziwny na swój sposób - odrzekł. - Ty również, ale na pewno nie bardziej od innych. Według mnie jesteś bardzo miła.

Sarah

jego słowa w sercu sarah rospłyneły się ciepło... Po chwili zasmiała sie i odparła
- Dziekuje ci , jestes bardzo miły - Zastanawiała sie nad jednym.... Czy mówi szczeże ?

Wasp

- Miły? Czy ja wiem? - mruknął i zamyślił się na chwilę. - Zawsze mówię to co myślę. Nawet jeśli kogoś ma to zaboleć. Niestety, nie wszyscy to doceniają. Niektórzy wola puste pochlebstwa.

Sarah

- Rozmumiem, jednak ci wieże i mysle że jestes miły- Odpowiedziała sarah usiadła i usmiechneła sie szczeże do Waspa.

Wasp

- To miłe - powiedział, uśmiechając się lekko. Ten uśmiech Sary uznał za szczery. Po chwili spojrzał jeszcze raz na wodospad i rzekł. - Na mnie już chyba czas. Do zobaczenia - po tych słowach wstał i ruszył ku wyjściu.

Sarah

- jasne - odpowiedział usmiechneła sie i odeszła w druga strone

Niki

Przybiegła tutaj i zauważają c Waspa idącego do wyjścia przecięła mu drogę - Siemasz Wasp - uśmiechnęła się dano z nikim nie gadała a z Waspa świetnie jej się gadało.

Sarcastic

Wszedł tu wolnym acz stanowczym krokiem. Podszedł do jednego z drzew i usiadł w jego cieniu.

Niki

Spojrzała na wilka, który tu wszedł i ogarnęła go wzrokiem. Wydawał się być bardzo peny siebie, uśmiechnęła się pod nosem i podeszła do niego. - Hej, jestem Niki - przedstawiła się krótko.

Sarcastic

Spojrzał na nią swoimi czerwonymi ślepiami - Sa$uke - odpowiedział patrząc na nią.

Niki

- Miło mi, nowy? - usiadła nie daleko szurając ogonem. Jej uśmiech na razie się zgasił, zamyśliła sie trochę. Wiele się w jej życiu zmieniło.

Baks

Przybiegł i zatrzymał się przed Niki
-Hej mała-Krzyknął i przytulił Niki
-Dawno się nie widzieliśmy-stwierdził i patrzył na nią..

Niki

- Możliwe i ściskaj mnie tak. Ał! - próbowała się uwolnić z jego uścisku. Wszystko ją bolało i miała czarny nastrój dzisiaj.

Sarcastic

- Tak... Nowy - powiedział, a w jego oczach coś czarnego błysło.

Niki

Odskoczyła od Baksa w końcu i otrzepała się nabierając powietrza. - Udusiłbyś mnie! - krzyknęła ze śmiechem w głosie. - Należysz do jakiejś watahy? - spytała ponieważ wciągając spore ilości powietrza nie wyczuła od niego zapachu jakiejś konkretnej watahy.

Sarcastic

- Nie... Jestem raczej typem samotnika - powiedział i przeciągnął się.