Bursztynowy Wodospad

Fedorra

Wskoczyła do wodospadu i wyłowiła kilka bursztynów , wychodząc z wody rozejrzała się wokoło , nikogo nie było , szybkim ruchem otrzepała się z wody i położyła się na trawie . Spojrzała na wyłowione bursztyny , przypominały jej piękne chwile dzieciństwa. Uśmiechnęła się i popatrzyła w dal .

Sammaria

Sammaria położyła się nad brzegiem i rozmyślała.

Fedorra

Weszła , podeszła do niej i zapytała : - O czym myślisz ?

Sammaria

Wstała i odpowiedziała:Myślę o kimś,którego nigdy już nie spotkam - popatrzyła na swoją przyjaciółkę.Wiedziała,że ona już znalazła tego na którego tak długo czekała.Nie mogła dopuścić do siebie tej myśli,że jest nadal sama.

Fedorra

-Wiem o kim mówisz....- zaczęła pocieszać przyjaciółkę , - Nie martw się ! przyjdzie czas a on dostrzeże twoje istnienie i pokocha Cię ! - Masz ! - wręczyła jej bursztyny które niedawno wyłowiła , - Niech ci przyniosą szczęście . - uśmiechnęła się do niej radośnie .

Aronn

Wszedł .
Nie skomentował rozmawiających wilczyc . Wskoczył do wodospadu i nurkował . Podziwiał bowiem piękne podwodne widoki . Nagle dostrzegł dużą szparę całą wypełnioną bursztynami . Wziął połowę z nich w pysk i wypłynął na powierzchnie , wykopał sobie dołek i wrzucił tam bursztyny które miał w pysku . Ponownie zanurzył się i wyciągnął drugą połowę bursztynów . Także wrzucił je do dołka a następnie przysypał je ziemią i położył się na tym . Kątem oka spoglądał na rozmawiające wilczyce .

Ej, ej, ej. To są wilczyce, a nie lwice. xD
She.

Fedorra

Fedorra położyła łapkę na ramieniu przyjaciółki i uśmiechnęła się do niej , po chwili zobaczyła znajomego wilka leżącego na trawie , rzuciła mu przelotny ale promienny uśmiech i odwróciła się do przyjaciółki .

Sammaria

Sammaria uśmiechneła się do Fedorry.W jej sercu zaświeciła się iskierka nadzieji.Podziękowała przyjaciółce i położyła się koło niej.

Fedorra

Fedorra popatrzyła na swoją przyjaciółkę a następnie na szarego wilka . - Hej , masz ochotę popływać ? - rzuciła do przyjaciółki , nie czekając na jej odpowiedź wskoczyła do wody .

Sammaria

Sammaria ruszyła za przyjaciółką.Wskoczyła do wody i wyłowiła kilka burszczynów.Położyła je na brzegu i popłyneła po kolejne.

Fedorra

Fedorra krzyknęła do przyjaciółki : - Hej ! Może zrobimy sobie tu gdzieś mały skarbczyk , co ? - uśmiechnęła się do niej , - Mogłybyśmy składać sobie tu różne rzeczy , byłoby fajnie ! - zapałała z pomysłem a następnie podeszła do przyjaciółki , - Zakopmy gdzieś te bursztyny a potem pójdziemy poszukać czegoś innego , ok ? - spytała .

Sammaria

Sammaria zgodziła się kiwnięciem głowy.
- Może pójdziemy w góry,tam zawsze coś się znajdzie - powiedziała machając ogonem by odpędzić natrętne komary.

Fedorra

- Spoko - odpowiedziała Fedorra i ruszyła , po kilku krokach zobaczyła że jej przyjaciółka nie idzie , - No chodź ! - machnęła przyjaźnie ogonem i wróciła po przyjaciółkę .

Sammaria

- Już idę -i ruszyła za przyjaciółką.

Soaphy

Weszła.
Dumnie podniosła łeb i położyła się na brzegu.
Zielona trawa, to coś, co uwielbiała.
' może ktoś przyjdzie?' .... myślała spragniona towarzystwa wadera.

Fedorra

Wróciła . Spojrzała na znajomą waderę i powiedziała : - Cześć , pogadamy ? - zapytała machając ogonem . Była to jej ulubiona czynność , czasami myślała że właśnie po to Bóg dał jej ogon .

Sammaria

Popatrzyła się na Fedorrę i chwilę się zastanowiła po chwili odpowiedziała:Dobra,ale w co?
I usiadła.

Nikita

Weszła .
Kiedy dostrzegła rozmawiające wilczyce podeszła do nich z promiennym uśmiechem na twarzy . Zagadała - Witajcie . Jak się nazywacie ? - Usiadła obok nich .

Sammaria

Popatrzyła się na nowoprzybyłą i odpowiedziała:Sammaria a ty? I pomachała ogonem by odpędzić muchy.

Soaphy

Spojrzała na obie wadery, tak jakby jej nie dorównywały . Wilczyca uważała się za bardziej inteligentną i mądrzejszą od innych.
Wstała.
Podeszła do Fedorry i rzuciła na pysk mały cwany uśmieszek.
- Możemy porozmawiać.- rzekła patrząc się w niebo.