Bursztynowy Wodospad

Reneesme

Nos do kłopotów przywiódł ją aż tutaj. Końcówka ogona chwiała się na boki, a wilczyca nuciła coś po chichu. Sama bliżej nie znała danej nuty, lecz nie zajmowałą się tym. Klapła sobie lekko na trawie i wlepiła gały w obecnych. Wywiesiła niebieski, jaszczurzy jęzor na wierch, a jej kościste ciało naprężyło się i wygięło. Wyglądała dość dziwacznie. Wariatka, tak..

Nikita

- Ja jestem Nikita - rzekła wciąż się uśmiechając . Po chwili zapytała - Idziemy popływać ?-

Fedorra

- Ja jestem Fedorra - odpowiedziała uśmiechając się , a następnie podeszła do Sammarii , usiadła i czekała na odpowiedź Nikity

Soaphy

- Jeszcze ona doszła.. ehh.. - powiedziała coś pod nosem z głupią miną.
Wilczyca podeszła do Nikity i zanim zdążyła się do niej odwrócić, machnęła jej ogonem po pysku.
-A co Ty taka chętna dziś do wszystkiego? - Wadera była zła po dzisiejszym dniu, więc tak się zachowywała.

Sammaria

Sammaria zgodziła się i wskoczyła do wody.

Reneesme

Nastawiła uszy i spojrzała dociekliwie na wilczyce. Gapiła się na nich wręcz bezczelnie uśmiechając się głupawo i wciąż machając haotycznie końcówką ogona. Bez wątpienia była istotą nie spełna rozumów.

Fedorra

- Bardzo chętnie - odpowiedziała Fedorra , - To co idziemy ? Poczekajmy jeszcze na Sammarię - uśmiechnęła się machając ogonem .

Nikita

Nieco zezłościło ją przetarcie po nosie ogonem . Nie była chętna do rozmowy z nie miłą waderą więc odsunęła się od niej i rzekła patrząc na wodospad : Cóż , może tak mi się podoba ? Nie pomyślałaś o tym ? -

Reneesme

Wciąż bez skrupułów mierzyła wilczyce, a najbardziej wzrok tkwił na tej nie miłej. Hym, arogancko i z lekkim, ironicznym uśmieszkiem mruczała coś do siebie. Wbiła pazury w piach, coś w nim rysując. Wyglądało to dość dziwacznie.

Fedorra

- Chodź Nikito ! - zwróciła się do niej i lekko capnęła ją ogonem w plecy . Po chwili wskoczyła do wody za Sammarią i zaczęła szukać bursztynów .

Nikita

Wskoczyła za Ferdorrą .
Zanurkowała i rozglądała się na bursztynami . Po chwili dojrzała coś pięknego . Nie mogła oderwać od tego czegoś oczu . Chwyciła w pysk i wypłynęła na powierzchnie kiedy zobaczyła , że bursztyn ma kształt serca pomyślała sobie - To musi być jakiś znak - .
Wyszła na ląd . W bursztynie pazurem zrobiła dziurę na wylot . Na cienkiej i mocnej trawie przewiesiła bursztyn i zawiesiła sobie na szyi .

Reneesme

-Cóż za wyjątkowo nudne towarzychooo. - zaśmiała się przeciągając, pod nosem. Nastawiłą uszy i znów wywiesiła swój dziwny jęzor na wierzch. Kolczyk w wardze powiewał na wietrze. Cały jej wizerunek był taki.. inny.

Soaphy

-Ty zawsze robisz wrażenie takiej miłej i słodkiej! Blee.. - rzekła wilczyca cicho.
Spojrzała Nikicie w oczy z dziwną miną, taką jaką zawsze robiła jak na kogoś patrzyła.
Przeniosła wzrok na tą, która cały czas się patrzyła na waderę.
' Co jest we mnie nie tak?' ..pomyślała i machnęła oczami.

Sammaria

Sammaria nurkwała coraz głębiej i zobaczyła , że coś zielonego błyszczy w wodzie.Zaczeła do tego czegoś płynąć , lecz zabrakło jej powietrza i musiała wynurzyć z wody.Popatrzyła się na wilczycę , która przewracała oczami i spytała:O co ci chodzi?I wyszła na brzeg.

Nikita

Irytowało ją zachowanie Wadery więc zaczęła ją ignorować .
Wskoczyła znów do wody i szukała więcej bursztynów .

Reneesme

Specjalnie i na przekór gapiła się na te arogancką. Na pysku miała szyderczy uśmieszek. Kły lśniły w świetle, a język schował się spowrotem do pyska. Nie miała najmniejszego zamiaru rezygnować z irytowania innych. Żebra wystawały widocznie, a uszy raz kładły się, a raz stawiały.

Fedorra

Fedorra skorzystała z okazji i podpłynęła do tego zielonego czegoś , wyciągnęła na brzeg i wpatrywała się w..... szmaragd ! Był piękny , widziała jak inne wilczyce patrzyły na szmaragd z zachwytem , uśmiechnęła się zmierzyła wzrokiem białą wilczycę .

Soaphy

Podeszła do wilczycy.
-Moje zachowanie czasami bywa irytujące zwłaszcza po złym dniu. - odpowiedziała.
Spojrzała jeszcze raz na Nikitę.
-Ale ona jest .. .- nie dokończyła zdania, iż było jej brak słów.

Sammaria

Sammaria spojrzała na zielony szmaragd:Ale on piękny! Następnie podeszła do Nikity:Chodż popływać nie przejmuj się nią ma poprostu zły chumor.I wskoczyła do wodospadu.

Nikita

Wypłynęła na powierzchnie . Położyła się nad brzegiem i oglądała swój wisiorek . Nie zwracając uwagi na irytującą wilczycę . Po głowie chodziły jej myśli - Co sie stało z nią , że ona taka nie miła - Kątem oka zerkała na wilczyce która przed chwilą coś paplała .