Bursztynowy Wodospad

Abaddon

Szary wilk w kilku susach doskoczył do brzegu wody i zanurzył koniuszek pyska w nieustannie mąconej przez spadek wodny rzece, żeby zaczerpnąć kilku łyków zimnej wody. Końcem ogona machał rytmicznie, jakby bujał nim do jakiejś melodii.

Fedorra

Fedorra podeszła powoli do szaro-białego wilka i zapytała - Jak masz na imię ? - spytała , - Jeśli można wiedzieć . - dodała szybko .

Reneesme

Obserwowała go bacznie swym przenikliwym wzrokiem z nutką szaleństwa w oczach. Ogon wirował w powietrzu, a łapy ugięły się jak na polowaniu. Uśmiechneła się łagodniej.

Abaddon

Gdzie Ty u niego widzisz białą sierść? o.O

Nie odpowiedział od razu, zajęty był chlipaniem wody. Kiedy uniósł łeb, spojrzał na czarną wilczycę spod gęstej, szarej grzywki. Na jego pysku wykwitł szeroki uśmiech, gdy odpowiedział. - Abaddon, a ty?

Reneesme

Z braku laku postanowiła zaspokoić również swoje pragnienie. Towarzystwo wydawało się być nieco drętwe. Smętnym krokiem zaczęła snuć się w stronę źródła. Ogonem przecinała majestatycznie powietrze, a mina była jakaś taka znudzona. Oczy mniej szalone, nabrały zwykłego żółtego koloru. Zmierzyła po drodze czarną wilczycę, a później jeszcze raz szarego samca.

Fedorra

- Fedorra , miło mi cię poznać - odpowiedziała uśmiehając się do niego , - Masz jakąś rodzinę ? - zapytała

Reneesme

Wkońcu była już tuż koło wilków. Zaczerpnęła wody i powoli, delektując się jej kojącym chłodem, spoglądała na swoje odbicie nieco skrzywiona. Mina jakoś zżedła, a humor zmienił się na bardziej spokojny, jak to u niej czasem bywało.

Abaddon

Usiadł, owijając łapy puchatym ogonem. - Można tak powiedzieć. I to nawet całkiem liczną - odpowiedział. Kiedyś tam miał rodzinę, ale kiedy to było? Spytał. - A czemu o to zapytałaś? Nie jest to standardowe pytanie zadawane podczas poznawania innych. - Ab doskonale znał te wszystkie padające po sobie pytania: Skąd jesteś? Długo jesteś w krainie? Masz partnerkę?

Reneesme

Inne wilki zupełnie ją zignorowały. Jakże ona tego nie znosiła. Ale nie miała zamiaru się przejmować. Usiadła przy tafli wody i nadal patrzyła w swoje odbicie. Machała dziwacznym ogonem na boki, a raczej szurała nim po piaszczystej glebie.

Soaphy

Nie zainteresowała się nowym towarzystwem. Dalej siedziała na zielonej trawie nad brzegiem. Było już ciemno, a na niebie pojawiły się szare chmury. Temperatura spadła. Jednym słowem pogoda zbrzydła. Spojrzała na Sat siedzącą tuż koło niej, patrzącą się bezsensownie tam gdzieś w wodę.
- To co? - zapytała. -Idziemy komuś podokuczać albo coś ... - nie dokończyła.
Popatrzyła jeszcze raz w niebo, na którym było już brak promieni słońca, a następnie w wodę, która niosła różne śmieci.

Reneesme

-O tak.. - ockneła się po chwili, a źrenice znów nabrały czerwonych obwódek. Cwany usmieszek zawitał ponownie na zadziornym pysku. Wypręzyła swe kościste ciało i spojrzała na koleżankę. Tak, z pewnościa świetnie czuła się w jej towarzystwie.

Balaa

Przyjżała się szaremu wilkowi uśmiechając się nieśmiało.Obróciła głowe i patrzała w niebo.
-Nie jeszcze nie zrobiłam memu bratu na złość.
Powiedziała spokojnie do Fedorry.Patrząc nadal się w niebo i białe chmury.
-A pomożesz mi z tym,możesz tylko mi towarzyszyć.
Spojrzała przyjaźnie na Fedorre a potem na wilka i znów na Fedorre.

Soaphy

Rzuciła cwaniackie spojrzenie waderze, a na jej pysku zawitał arogancki uśmieszek. Jej oczy przybrały ciemnego koloru, co znaczyło, że ma ochotę na zabawę- co każdy już wie. Zabawa miała polegać na dokuczaniu innym.
-To gdzie idziemy? - zapytała chłodną nutą Sat.
Była bardzo podekscytowana i już ją wszystko zaczynało rozpraszać.

Balaa

Wilczyca przez chwile zastanawiała się jak dokuczyć braty unikając konsekwęcji z jego strony.Machneła ogonem marszcząc delikatnie czoło.Bez przerwy przyglądała się przyjaciółce licząc na pomoc.Musiała..... musiała zemścić się na wrednym braciszku.Tak..po prostu zrobić mu na złość.

Reneesme

-Nie am pojęcia.. - rozejrzała się szukając szaleńczym wzrokiem obiektu, który nadawał by się na potencjalną ofiarę.-Prowadź? - uniosła jedną brew ku górze spoglądając oczekująco na So.

Soaphy

Wilczyca zamyśliła się.
- O nie, nie .! Twoja kolej. - spojrzała na Sat przenikliwym wzrokiem.
Oczekiwała od towarzyszki tego, by ona teraz coś wymyśliła. So, nie miała ochoty myśleć. myślała tylko o gnębieniu kogoś.

Reneesme

-Oj nie bądź taka.. - zrobiła oczy kotka z Shreka i spojrzała nimi na So błagająco. Ona również nie miała siły mysleć.. Co było całkiem wjej typie.

Soaphy

Popatrzyła na jej duże, lśniące i błagające oczy. Miała teraz minę promienną i oczy pełne wzruszenia. Już miała się skusić, ale..
- Wiesz, jakbym ja mogła teraz myśleć (co rzadko się zdarza ) sama bym coś wymyśliła. Ale niestety nic mi teraz nie wpada do łba. - powiedziała zawiedziona.
- Ale jestem pewna, że Ty jesteś do tego zdolna.
Jej oczy zrobiły się duże i pełne podziwu dla Satsu, tak aby ją przekonać.

Reneesme

-Hym.. - zadumała się na moment. -Polana! Kto pierwszy! - wrzasnęła nagle i zerwała się do biegu bez żadnego ostrzeżenia. Chciała byc najwidoczniej najlepsza. Szybko zniknęła z owego miejsca wypinając tylko jaszczurzy język So, na odchodnym.

Soaphy

Zapatrzona w wodę ocknęła się. Szybko pobiegła za Sat.