Bursztynowy Wodospad

Sammaria

Sammaria goniła Kihe pod wodą.Nie zauważyła rogatek.Przepłyneła koło nich , ale one ją chwyciły za tylne łapy i nie chciały jej puścić.Sammarii zaczynało brakować powietrza. Wszystko zaczeło koło niej wirować.Zemdlała.

Kihe

Zauważył to i szybko zawrócił, by pomóc Sammari . Zaczął ją ciągnąć ile sił w łapach. Wreszcie rogatki puściły, a Kihe wyciągnął Sammarie na brzeg i czekał, aż się ocknie.

Amija

Powoli otworzyła czerwone ślepia i spojrzała na wilki bawiące się w wodzie. Dzisiaj nie miała zbyt dobrego humoru. Wstała, po czym ruszyła leniwym krokiem w stronę wody. Napiła się trochę. Już chciałą odchodzić, jednak swoje odbicie przykuło jej uwagę, a mianowicie czerwony znak nad oczyma. Nigdy nie zastanawiała się, co on może oznaczać.

Sammaria

Sammaria powoli otwierała oczy.Była oszołomiona.Wreszcie gdy doszła do siebie spojrzała z pełnym podziękowania wzrokiem na Kihe.
- Dziękuję.
Usiadła.Nie szła nigdzie , ponieważ była jeszcze zbyt słaba.

Kihe

-Nie ma za co. Mi tez może się to zdarzyć ,a Ty możesz mnie wtedy uratować.
Oznajmił. Uśmiechnął się do wilczycy i również usiadł.

Sammaria

- Z chęcią cię uratuję.
Powiedziawszy to wstała.Było jej już lepiej.Otrzepała się z wody.
- Jesteś fajny.
W myślach wiedziała , że będzie jej tylko przyjacielem.Smutnie spojrzała w niebo i westchneła.

Amija

Ciągle zastanawiała się, jednak bez skutku. Jakoś nigdy nie zwracała uwagi na czerwone znamię nad oczyma. Rozejrzała się ponownie, po czym wstała i znudzona opuściła to miejsce.

Cleo

Obudziła się. spojrzała nieprzytomnie na kihe i lou. lou zachrypiał piszcząc przez sen uśmiechnęla sie i bardziej utuliła syna i spojrzała dumnie na syna Kihe.

Mizu

Przyszła powoli jeszcze ziewając. Nie była zmęczona. Raczej znudzona i szukała jakiegoś ciekawego zajęcia. Podeszła do wody. Krople odbijały się od kamieni na dnie, przez co chlapały na jej twarz. To ją troszkę orzeźwiło. Położyła się tak, żeby łapy mieć w wodzie. Wpatrywała się w dno.

Fedorra

Była znudzona , czekała na jakiegoś rozmówcę . Podeszła do Mizu i uśmiechnęła się , - Cześć - odpowiedziała uśmiechając się do niej . Usiadła obok niej i wpatrywała się w chmury .

Mizu

-O! Cześć. - Została wyciągnięta z rozmyślania.
-Co tu robisz? - Zapytała ciekawa odpowiedzi. Usiadła, żeby mogła normalnie gadać z koleżanką. To by było troszkę dziwnie... jakby ona leżała i musiała mówić do góry oO

Fedorra

- A siedziałam tutaj i się nudziłam . Czekałam na jakiegoś rozmówcę - odpowiedziała uśmiechnięta , - Może popływamy ? - zapytała patrząc na taflę wody.

Mizu

-Możemy popływać. - Powiedziała pozytywnie nastawionym głosem. Wstała na cztery łapy i powoli po kamykach zaczęła wchodzić do wody. Była ostrożna, nie chciała się poślizgnąć. Ale jak to w jej szczęściu bywa. Nagle PLUSK! I Mizu już w wodzie.
-Ałććć... - Otworzyła oczy. Siedziała do połowy w wodzie. Grzywka jej się zmoczyła i wysiała na twarzy jak jakiś glut. Mizu tylko dmuchnęła.

Yugonney

Przybył tutaj troche zdezorientowany i rozkojażony. Przymrużył oczy i zlustrował owoczenie. Wodospad lśnił przepięknie, skrzył się na jasno-złoty kolor. Może jasno-brązowy? Może. Yu podszedł bliżej, powąchał wodę. Czyżby pachniała...Żywicą? Tak, w końcu to Bursztynowy Wodospad. Zobaczył swoje odbicie w tafli wody. Fale zniekształcały jego wizerunek, ale mimo wszystko puścił do siebie oko. Przeglądał sie tak jeszcze jakiś czas, ćwiczył pozy, robił miny. Unosił brewdo góry i do dołu, jakby próbował oczarować..."Nie czaruj"-powiedział mu głos w głowie.
-Hę?-spytał sam siebie przekrzywiając nos. "Nie czaruj"-to samo. Yugonney poczekał chwilkę, a dziwny głos dodał: "Co, siebie chcesz oczarować?" młody basior posłał tylko zalotne spojrzenie w strnone odbicia i mruknął do siebie:
-Nie muszę, już od dawna jestem soba oczarowany.

Mizu

Spojrzała na szczeniaka trochę zdziwiona.
-Lubisz podziwiać swoje odbicie? - Zapytała cwaniackim głosem.
-I nawet chyba ze sobą rozmawiać. - Dodała uśmiechając się. Czekała na odpowiedź szczeniaka. Dobra... Sama była Wiecznym Dzieciakiem. Ale jak na swoją 'rasę' wyrośniętym. Może i jest w skórze dziecka i nie dorośnie. Ale ma swoją wiedzę na różne tematy. xd

// Będę za max. godzinę //

Yugonney

-Owszem, lubię.-powiedział pewnie.
-A co do gadania... mam dziwaczne głosy w głowie, mówią mi różne rzeczy, a że ja nie znam sie na telepatii, odpowiadam im normalnie...-westchnął. zlustrował waderę od góry do dołu.
-Ładny dzwonek.-rzucił krótko przyglądając sie przedmiotowi.

Mizu

Spojrzała na szyję. I uderzyła łapą o dzwonek, który w odpowiedział lekkim, kojącym dźwiękiem.
-Dziękuję. - Odpowiedziała zadowolona. - Mówisz, że słyszysz jakieś głosy w głowie? I one coś do Ciebie mówią? - Zapytała zaciekawiona. "No zobaczymy co maluch powie." Znowu ON. "Jeszcze raz i Ci coś zrobię. Nie wiem jak ale zrobię." Odpowiedziała także w myślach.

Yugonney

-Różne takie...Dają mi rady, czasem mnie podpuszczają...Zależy. Ostatnio, kiedy przeglądałem sie w wodzie powiedziały mi "Nie czaruj" i jeszcze coś, ale zapomniałem-czuł się trochę zakłopotany. Wyjął lusterko, ugładził grzywkę i schował je spowrotem.
-A co, ty też masz takich doradców? Spytał skupiony na dzwonku.

Fedorra

Fedorra przyglądała się rozmowie Mizu i Yugonneya , podeszła do niego i spytała : - Lubisz chyba dobrze wyglądać co ? - zapytała cwaniacko , ale nie złośliwie .

Cleo

Cleo przebudziła się i zaczęła śpiewać kołysząc lou.
Żyję ładnych parę lat
Lecz przyznaję, że świat
Zdumiewa mnie
Zmyka zdobycz, którą już
w myślach zjadłem, więc cóż
Głód, żal i gniew.
Ale wiedz, że gdy w kość
Da ci coś a może ktoś
Kiedy masz całkiem dość klniesz na los
Wokół siebie masz nas
ZDumnych grzyw wyrasta las
W wielu nut, z wielu barw
Jeden głos