Bursztynowy Wodospad

Tenebrae

Przewrócił oczyma, jednak wolał nie odpowiadać. Mówiła jasno, podobno kłamią - on, lub Cujo. Spojrzał na swojego dziwnego kompana. Spotkamy się... - pomyślał.
- Spotkamy się tam, gdzie ten przeklęty jaszczur postanowi złożyć ciało Paige. - powiedział do basiora i ruszył biegiem za lecącym smokiem. Świat wokół niego zlał się w jedno, gdy pędził szalonym tempem. Z łatwością dotrzymywał smoczycy kroku.

Weed

Spojrzał na smoka. Potem na Pai Dlaczego? sam szepną do siebie.

Paige

Poleciała za smoczycą i Brae.

Cujo

Skinął łbem i skoczył w całkowicie inną stronę. Wbiegł w drzew i zniknął pomiędzy.

Mack

Przyszedł, sam w ogóle nie wiedział gdzie jest. Na jego głowie widniała wielka świeża rana. Usiadł i patrzał na wilki.

Jaina

Przyszła. Zamoczyła łapy w wodzie.

Paige

Wróciła. Cicho leciała nad wodospadem, przyglądając się w tafli.

Jaina

Wyczuła, że ktoś jest w pobliżu. Uniosła łeb ku niebu.

Wasp

Przyszedł niepewnym krokiem, co chwilkę przystawał i rozglądał się uważnie. Bardzo chciał poznać okolice, ale lękał się spotkania z innymi wilkami. Gdy spojrzał na wodospad aż usiadł z zachwytu, po raz pierwszy widział coś takiego. Po chwili rozejrzał się i poczuł ulgę, gdyż zobaczył znajomą mu już wilczycę. Jednak zaraz znów serce zabiło mu mocniej, wyczuł obecność kogoś obcego.

Jaina

- Witaj, Wasp. - uśmiechnęła się łagodnie i podeszła do niego.

Wasp

- Witaj - odparł i po chwili dodał ze śmiechem - Po raz pierwszy odważyłem się wyjść z mojej kryjówki. Pięknie tu...

Jaina

- Nieprawdaż? Jest jeszcze wiele miejsc, które są tak piękne jak to. - powiedziała biorąc głęboki wdech.

Paige

Sfrunęła niżej, uważnie przyglądając się drugiemu, nieznajomemu wilkowi. Wylądowała i z uśmiechem na twarz skinęła do Jainy. Następnie powąchała wilka i cicho usiadła. - Czy przeszkadzam? Paige - podała łapę wilku. - Nie widzę, abyś był jakiś taki... Podobnodozłego. - uśmiechnęła się.

Jaina

- Paige... - powtórzyła cicho i spojrzała na ducha oO''

Wasp

Popatrzył na Jainę uważnie - Powiedziałaś to z taką pewnością w głosie... Dobrze znasz te okolice, prawda? Ech, zanim ja poznam te wszystkie ciekawe miejsca, miną miesiące - zaśmiał się pod nosem. - Na razie każde takie wyjście to dla mnie wielkie wyzwanie.
Spojrzał na Paige zaciekawiony i powiedział - Jestem Wasp... - Po chwili zebrał się na odwagę i zapytał - Czy ty jesteś... duchem?

Paige

Pomachała łapą do Jainy, oczywiście żartując. - Owszem...
Czy coś nie tak?

Jaina

- Nie nic. - odpowiedziała wilczycy - Długo, długo. Już rok. - powiedziała kładąc się obok.

Paige

Tak? - zapytała uważnie. - No, owszem, jestem duchem. - dodała z uśmiechem, kwaśnym i wymuszonym. Oczywiście nie miała złych zamiarów, ale ponieważ uśmiech nie był jej potrzebny, przez żadkie używanie Go, totalnie wyszła z wprawy.

Wasp

Nie spuszczał wzroku z Paige, po raz pierwszy w życiu widział ducha. Nie do końca wiedział jak ma się zachować. Przez chwilę zastanawiał się czy by stąd nie uciec... Jednak ciekawość po raz pierwszy wygrała ze strachem. Zapytał jej ciekawy zajęć postaci niematerialnych - Czy w takim razie nie nudzi cię rozmawianie z nieznanym ci szczeniakiem? Ja... przepraszam za te pytania, ale... mam chyba zbyt ciekawską naturę. - Spuścił łeb trochę zawstydzony swoim pytaniem.

Paige

Uśmiechnęła się podobnie. - Nie. Bardzo lubię rozmowy... Więc jeżeli Ty masz ochotę rozmawiać to ja nie mam nic przeciwko. Nie, spokojnie. Ciekawość to piekła prowadzi, ale jest przydatna. - powiedziała i obserwowała wilka.