Diamentowy wodospad

Klotor

Przestał pić.
- Masz może kogoś bliskiego? - zapytał się Kory

Mack

Em... A Gdzie tój partner? - zapytał się patrząc na nią pytająco.

Flake

Monalisa

Przybiegła po dość długiej podróży, wokół obcych wilków zauważyła swoją córkę, podbiegła do niej - jak się masz, Kora - spytała trochę zmęczona, po chwili położyła się i patrzyła szczęśliwa na swoją córkę.

Klotor

Uśmiechnął się szyderczo.
- Ja też nie mam rodziny...

Flake

Spojrzała na białą wilczycę. Od tak dawna jej nie widziała... ale była pewna, że to jej matka. Jej pysk przybrał urażony wyraz.
- Zostawiliście mnie całkowicie samą - powiedziała ze złością. - Wszyscy! Dorastałam w samotności, opiekowały się mną nieznajome wilki, a Ty teraz przychodzisz i pytasz jak się mam?

Monalisa

Patrzyła na wilki, powiedziała od Kory - przepraszam że tak długo mnie nie było - powiedziała, oddychała szybko. W oczach miała łzy, leciały jej po wargach nie mogła ich powstrzymać przytuliła się do Kory i szeptała jej do ucha - przeprasza naprawię to wszystko, naprawdę miałam kłopoty - powiedziała cieniutkim głosem, padła na ziemie i ledwo parzyła na swoją córkę.

Sea

- Flame jest moim partnerem , nie wiem gdzie jest , ale jestem spokojna.Powiedział, że bez względu na wszystko mnie nie opuści a ja muszę mu ufać, bo to jeden z podstawowych filarów miłości mówiła jak w hipnozie.
Otrząsając się trochę z szoku, na tyle by usiąść.Zobaczyła całą sylwetkę wilka.
- Jak ci na imię ?

// z psami z/w// =]

Mack

Był rozśmieszony zachowaniem Matki Kory. Nie rozumiał, dlaczego nawet nie chciała jej nic wytłumaczyć.

Flake

- Dlaczego zostawiłaś mnie całkiem samą? - spytała. Wciąż była pewna, że rodzina po prostu zostawiła ją i odeszła gdzieś daleko.

Klotor

Zaczął patrzyć na wilczyce podstępnie. Najwyraźniej udawał miłego, ale taki nie jest...

Mack

Mack - rzekł do Sea wpatrywajac się w niebo z uśmiechem na pyszczku.

Klotor

Po chwili zerwał się i pobiegł pod cień drzew.

Monalisa

- dość dawno, twój tata Kelir, gdzieś zniknął, miałam kłopoty, sama nie dawałam sobie rady z pięcioma szczeniakami, więc pobiegłam jego szukać, ale mi się nie udało, miałam potem problem z dotarciem tutaj z powrotem, kłusownicy mnie ganiali, jak zwierzynę do zjedzenia. nawet nie wierz jak tęskniłam do was, strasznie się bałam, ukrywałam się przed nimi, aż w końcu przestałam i zaczęła szukać drogi tutaj do was, do ciebie, i jak widzisz udało mi się - powiedziała.

Flake

- I to był powód, żeby zostawić mnie samą, na pastwę losu? - spytała, po czym wstała i dodała oskarżycielskim tonem. - Resztę rodzeństwa zabrałaś ze sobą.

Klotor

Przyglądał się kłótni między wilkami .

Monalisa

- nie nikogo nie zabrałam, bałam się że jak was zabiorę to jeszcze was zgubię lub że zginiecie po drodze, nie chciałam was narażać - zaczęła płakać, było jej tak przykro, nie wiedziała co jeszcze powiedzieć żeby jej uwierzyła, przebaczyła, nie miała sił.

Mack

Niepewnie przepłynął przez wodę na drugi brzeg. Stanął pięć kroków od Kory. Przyglądał się jej rozmowie z matką.

Flake

Najpierw chciała spytać co z niej za matka skoro porzuciła pięć bezbronnych szczeniąt, ale gdy spojrzała w jej oczy i zobaczyła łzy, zrezygnowała. Zapytała tylko. - I nie wiesz co stało się z ojcem?

Mack

Uśmiechnął się patrząc na wodę. Pazurem robił koła w wodzie z nudów.