Diamentowy wodospad

Pein

Wkońcu zaplątał łapy i potknął się znów o bandaż, tym razem kończąc to na podłożu. Odchylił uszy do tyłu. - Hah. Zabrała mi tkanki mięśniowe. - prychnął, patrząc na swoje chude łapy. Żadnych mięśni!

Sherii

Nadal obserwowała tego samego wilka, w końcu postanowiła do niego podejść i się przywitać.
- Witaj. Jestem Sherii, a Ty? - zapytała patrząc na niego.

Pein

- Pejn {pisz. Pein} - powiedział, mrużąc delikatnie oczy. Wyraźnie się wyróżniały. Cóż, mało kto zwracał na to uwagę ale on był na tym punkcie przewrażliwiony. Poruszył jaszczurzym ogonem, strzepując z siebie bandaże. Tak, na grzbiecie i brzuchu było pełno blizn oraz starych ran, które jeszcze się goiły.

Sherii

- Co Ci się stało? Masz strasznie dużo blizn, nie znam się, ale chyba powinieneś pójść do lekarza - powiedziała i uśmiechnęła się do Pein'a.

/ Nie wiem czy dobrze odmieniłam xD /

Pein

{Pejna. Ja muszę iść, będę jutro. nn}

- A, tam w podziemiach. Wilkołaki, et cetera et cetera. - wyszczerzył kły w ironicznym uśmiechu.

Sherii

Zrobiła zdziwioną minę jakby chciała wykrztusić " WTF?! ". Totalnie nie wiedziała o co chodzi temu wilkowi, był jakiś podejrzany, dziwnie się zachowywał i chyba majaczył. Ona jednak potrzebowała jakiegokolwiek kompana do rozmów nawet jeśli został on opętanych przez złe duchy. O_o

Pein

- Pff. - prychnął. - Wiedziałem, że nie zrozumiesz. Wy, wilki pod niebem nigdy nie zrozumiecie innych wilków, z podziem. - powiedział.

{Sheróś! ^.^}

Sherii

- Może wystarczy, żebyś jakoś mi pomógł zrozumieć? A nie tak od razy z jakimiś wątkami wyskakujesz - powiedziała oburzona jego zachowaniem i spojrzała się na niego z pode łba.

{ To taki radosny okrzyk na moją cześć? ;> }

Pein

{ano. 7 lekcji dzisiaj. TT}

- Więc pytaj. - mruknął jedynie, łapiąc się dziwnie łapą za ucho. Odetchnął, widocznie zadowolony że nie wszystko się zmieniło.

Sherii

{ a ja się przyznam, że dzisiaj nie byłam w szkole ;PP tylko jak o tym powiedzieć rodzicom O_o }

- Więc może zdradzisz mi tą tajemnice co Ci się stało? Bo przecież widzę, że się jakoś dziwnie zachowujesz, nie tak jak inne wilki. Jesteś nerwowy, po budzony i w ogóle jakiś taki po prostu inny... - powiedziała i czekała cierpliwie na jego odpowiedź, najwidoczniej była zaciekawiona tym co się stało.

Pein

- No więc pochodzę z całkowicie innego miejsca, ostatnio byłem akurat w tej krainie ale musiałem znów wyruszyć do 'domu'. W drodze miałem spotkanie z wilkołakami, a jako że była tam moja przyjaciółka musiałem ją obronić. - powiedział, z namysłem. Może to zbyt kolorowe? Wkońcu nie należał do wilków, które na wszystkie strony chwalą się że uratowały kogoś tam.

Sherii

- Wow, to z Ciebie taki typ bohatera. Patrz nie wiedziałam - powiedziała i zaczęła się śmiać. Gdy przestała położyła się na grzbiecie i spoglądała na chmury, kiedyś tak bez trosko mijał jej każdy dzień, a teraz nie ma czasu nawet na własny chillout.

Pein

- Bohaterem to się nie nazywam. - mruknął, odchylając uszy do tyłu. Usiadł, zerkając na niebo. - Zapewne jesteś tu dłużej ode mnie, prawda? - spytał.

Sherii

- Zapewne jestem dłużej... - odpowiedziała i nadal wpatrywała się w niebo. Zapadła głucha cisza kiedyś tak bardzo dla niej nie zręczna, a teraz wręcz potrzebna żeby móc się zrelaksować.

Pein

- Zapewne, ba, na pewno! - mruknął jedynie. Jego gadatliwość i irytująca natura sprzyjała jak zwykle. Spojrzał na swoje kędziorki, tzn. grzywkę po czym w nią chuchnął. xP

Sherii

Wstała spojrzała na wilka, który jak widać dał jej się zrelaksować.
- Ja już chyba pójdę - powiedziała nie śmiało, uśmiechnęła się i zaczęła iść przed siebie.

Pein

- Bywaj. - powiedział, patrząc za nią. Po chwili i on zniknął gdzieś ze skałami wodospadu, o ile nie spadł gdzieś w odpływ ścieków..x]

nmg

Wasp

Powolnym, leniwym krokiem przybył nad wodospad. Wyglądał na zmęczonego. Zatrzymał się tuż przy brzegu i ziewnął przeciągle, po czym pochylił łeb i zaczął łapczywie chłeptać wodę.

Carly

//Wasp, byłeś tu o ile się nie mylę oO//

Zerwałam się na równe łapy, czując zapach Waspa. Spostrzegając swego partnera, ucieszyłam się niezmiernie i skoczyłam na niego, wrzucając jego i siebie do wody z wesołym krzykiem.
- Waaasp!

Wasp

//Może. Ale to dawno temu było :P//

- Wraaaa....!!!! - wydał z siebie przerażony okrzyk, gdy coś dużego i ciężkiego na chwilę pozbawiło go tchu. Kiedy wylądował w wodzie i otrzepał się, miał już zamiar zasypać niedoszłego mordercę tysiącem pretensji, ale na widok Carly uśmiechnął się szeroko i tym razem on rzucił się na nią jak oszalały.