Diamentowy wodospad

Dasty

- Taak bo w tej krainie nie ma nic więcej poza ciągłymi romansami, rozstaniami, robieniem sobie dzieci, śmiercią partnerów i zastępowaniem ich następnymi. To jest chore jak dla mnie - odrzekła i zamknęła oczy starając się uspokoić, kręciło jej się w głowie.

Tornado

ok - powiedział - chodźmy na łąkę, chcę ci coś pokazać. - odparł i ruszył w stronę wyjścia po chwili zatrzymał się i poczekał na Shade.

Shade

Wstała i skinęła łbem w stronę córki i przyjaciela. Po chwili dogoniła go i oboje zniknęli.

Wasp

- W takim świecie żyjemy i nic na to nie poradzimy - odpowiedział i westchnął. Spojrzał na odbiegającą Shade i z powrotem utkwi wzrok w jej córce. W tej chwili nie wyglądała najlepiej.

Dasty

- O niee...nie poddam się temu obłędowi. Uważam, że życie jest dużo ciekawsze i wcale nie potrzeba mieć do niego swojej drugiej połówki. - mówiła. Spojrzała na drugą białą wilczycę - Jeśli przeszkadzam to zaraz się zbieram...- zaczęła nie pewnie.

Wasp

- Buntowniczka - powiedział i uśmiechnął się lekko. - Doskonale cię rozumiem. Też kiedyś twierdziłem, ze miłość mi niepotrzebna. Teraz trochę zmieniłem zdanie, co prawda... miłość tak, ale tylko taka na całe życie - spojrzał na Carly. Wciąż spała. Dodał. - Nie przeszkadzasz. Przynajmniej dopóki mówisz na tyle cicho, że jej nie obudzisz.

Dasty

- Wcale nie jestem buntowniczką. Patrzę trzeźwo na życie a nie przez pryzmat ślepego zauroczenia. Na tym świcie ciężko spotkać teraz szczerego, prawdziwego wilka o ciekawej osobowości i realnym podejściu do życia. - zastrzygła uchem - Dla mnie tylko szczeniaki są godne podziwu, szczere i prawdziwe. Niczego nie udają - dodała.

Wasp

- Nie każdy dorosły ma tak paskudny charakter - powiedział, patrząc na nią z zaciekawieniem w szkarłatnych ślepiach.

Dasty

- Wiesz nie jestem już szczeniakiem...zdążyłam do siebie przyciągnąć tyle niepozytywnych postaci i tak nie szczerych, że czuję się wręcz zgorszona. - wyznała.
- Może ze mną jest coś nie tak. - mruknęła i zadrżała.

Wasp

Utkwił w jej oczach przenikliwe spojrzenie swych krwistoczerwonych ślepi. - Ale zastanów się... czy naprawdę nie spotkałaś choć jednego dorosłego wilka, który był normalny? Niemożliwe... kilka takich osób kręci się po krainie.

Dasty

- No pomyślmy Beherit...ciekawy wilk, który jest chłodny ponieważ to jego ochrona zewnętrzna przed wszystkim co go otacza. Kristal furiatka,kłamliwa i bezczelna smarkula, która nie umie zadbać o własne dziecko. Luan...pogubiony wilk, który natychmiast się we mnie zakochał i ma córkę, która mnie nie znosi jak mniemam.Za to Dante...wspaniały szczeniak. - mówiła.

Carly

Obudziłam się. Ziewnęłam nie otwierając oczu. Nie przez to że ktoś mówił, tylko poprostu się wyspałam. Otworzyłam oczy, zerknęłam na Waspa, a potem na białą wilczycę. Pewnie córka Shade.
- Witaj, jesteś córką Shade, prawda? - zaczęłam.
Nie miałam przecież bladego pojęcia że rozmawiali.

Dasty

- Obudziłam cię...przepraszam. - odsunęła się krok od nich i usiadła patrząc na wilczycę - Jestem Dasty...tak Shade jest moją matką. - dodała przecierając łapą po oczach, w których zaczęło jej się troić nie wiadomo czemu.

Carly

Zaśmiałam się cicho.
- Nie, nie obudziłaś mnie, nie miałam nawet pojęcia co, jak i kiedy - rzekłam rozbawionym głosem - Miło mi Cię poznać, jestem Carly, stara znajoma twojej mamy.

Dasty

- Taak..to trochę przytłaczające, że wszyscy najpierw kojarzą mnie z matką a dopiero później z odrębną osobą, z Dasty. - zaśmiała się i oparła o pień drzewa. - Poznałam twojego partnera jak mniemam...- spojrzała teraz na Waspa.

Carly

Kiwnęłam głową.
- Tak, to mój partner - rzekłam - Słyszałam, że ostatnio coś się porobiło w rodzince Shade, potem znów dobrze, znów źle i teraz znów dobrze. No, istna mieszanka. A, no jeszcze nie dziw się, że "wszystko" wiem, taka moja rola - dodałam.

Dasty

Skrzywiła się - Twoja rola? - nie zrozumiała o co jej chodziło. Zamiotła długim ogonem zamaczając go w wodzie i spojrzała w niebo.

Wasp

Spojrzał na Carly. - Rola plotkary, ściślej mówiąc - powiedział i ziewnął przeciągle, po czym dodał. - Która w tej krainie nosi bardziej chlubną nazwę - szpieg.

Dasty

Zaczęła się głośno śmiać jednak po chwili zasłoniła sobie pysk łapą. - przepraszam - usiłowała stłumić śmiech. Gdy się uspokoiła dodała - Ja będę wojownikiem. - zastrzygła uchem, jej smukła, delikatna postać nie sprawiała wrażenia wojowniczki, ale pozory mylą.

Carly

Pacnęłam delikatnie łapą pysk Waspa.
- Wcale nie plotkary, poprostu szpiega - powiedziałam z udawanym oburzeniem.
Wstałam z kupki liścii przeciągnęłam się. Z rozbiegu wskoczyłam do wody, potem tak szybko jak tam wskoczyłam, tak szybko wyskoczyłam, otrzepując się energicznie.
- Wojownik to ważna postawa - stwierdziłam - Nie licząc alf i bet najbardziej wymagająca.